Wean the Dog pull the leash!

Dzień dobry, drodzy czytelnicy strony! W tym artykule postanowiłem rozważyć problem, który wydaje mi się, że martwi wielu hodowców psów (jeszcze bardzo się tym martwiłem do niedawna), ale to jak odzwyczaić psa, by pociągnął za smycz. Opiszę tę opcję, gdy pies wejdzie przed właściciela, a nie trenuje drużyny "Blisko".

Czasami idziesz ulicą i obserwujesz takie zdjęcie: pies z ogromnym zaciągnięciem się, chrząkający WYGLĄDA za sobą właściciela, a pies z kolei z taką samą gorliwością ciągnie psa na smyczy krzycząc "Cicho, cicho... w porządku", co jesteś szalony ". W lecie, coś innego, gdzie takie spacery na smyczy nie poszły, ale w zimie pies ciągnął - poślizgnąłeś się i doznałeś kontuzji, czego absolutnie nie chcesz.

Pierwszą rzeczą, którą chciałbym napisać, musisz nauczyć psa, w zasadzie, nosić kołnierz i smycz. W tej chwili nie będę szczegółowo opisywał, jak nauczyć psa smyczy i obroży, które możesz przeczytać tutaj. Dotyczy to głównie szczeniąt, a dorosłe psy są już przyzwyczajeni iz wielką gorliwością ściągają swoich panów na próżno.

Rozważ opcje: chodzenie z psem na miękkim kołnierzu i na "surowe".

Pierwsza opcja. Tak więc przed rozpoczęciem lekcji wybierz miejsce z dala od różnych bodźców zewnętrznych (zwierzęta, ludzie, samochody itp.), Ale takie, że nic nie przeszkadza ci w poruszaniu się z psem w różnych kierunkach. Pies musi założyć miękki kołnierz i zapiąć smycz na 3-5 metrów. Zacznij od ruchu psa. Jak tylko zacznie cię ciągnąć, powiedz pseudonim (spokojnym głosem, ale z dźwięcznym wokalem), to spraw, aby zwróciła na ciebie uwagę i wykonuj krótkie, ale ostre szarpnięcia (błąd: bardzo silne, szorstkie szarpnięcia). Po holowniku zwolnij tempo i zmień kierunek. Zmieniając kierunek, poprowadź psa, by podążał za tobą. Można to osiągnąć dzięki serii słabych, ostrych szarpnięć. PAMIĘTAJ : pies musi być chwalony, zachęcany przyjemnością, jeśli chodzi o ciebie. A jednak, jak tylko pies przestanie ciągnąć, chwal się i pamiętaj, by poluzować smycz. Ćwiczenie tego ćwiczenia powinno przynieść pozytywne emocje podczas spacerów. Spróbuj wykonać to w formie gry. Liczba powtórzeń 5-7, ze stałą zmianą kierunku.

Następny etap ćwiczenia. Wszystko jest takie samo jak na początku, tylko bez wymowy imienia psa. Nie zapomnij pochwalić swojego zwierzaka. Zatrzymaj uderzenie w psa, gdy tylko przestanie ciągnąć smycz. Na tym etapie konieczne jest upewnienie się, że pies rozumie - jeśli pociągnie, pociąga za smycz, jeśli nie - czcij ją i chwal jej.

Druga opcja. Porozmawiajmy o "ścisłym" kołnierzyku. Niektórzy właściciele psów uważają, że chodzenie z psem może być stale "bardziej rygorystyczne", a następnie nie będzie ciągnąć. Z własnego doświadczenia powiem ci - to wszystko mistyfikacja. Pies przyzwyczai się do "sztywnego" kołnierza i pociągnie za sobą. Nie wszystkie rasy reagują jednakowo na "Strogach", raz ciągnięte i przestaną ciągnąć, podczas gdy inne, wręcz przeciwnie, staną się jeszcze bardziej uparte (na przykład tak zwane "walki").

Dla tych, którzy mają psa, spokojnie chodzi na "surowym" kołnierzyku, a na skórzanym cięciu zalecam następujące ćwiczenie. Przymocuj dwie smycze do psa: jedną na "miękkim" kołnierzyku, drugą na "ostrą". Teraz, gdy pies próbuje cię pociągnąć, najpierw zrób szarpnięcie za "miękką" smycz, a potem po jednej lub dwóch sekundach na "surową". Po kilku treningach musisz zwiększyć interwał do 3-5 sekund, zwiększając siłę szarpnięć.

Na początku wykonaj ćwiczenie przez 5-10 minut, kilka podejść na spacer, a następnie zwiększ ten czas. Przy okazji, mój pies nauczył drugą metodę, jak prawidłowo chodzić na smyczy i nie ciągnąć mnie.

PAMIĘTAJ: pies zawsze musi być chwalony i zachęcany z delikatnością dla prawidłowo wykonanego ćwiczenia. Po ćwiczeniu, pozwól psu odpocząć: chodź swobodnie lub na smyczy na komendzie "Forward", aby cię trochę pociągnąć. Pozwoli to na rozładowanie się i pozostawienie pozytywnych emocji na Twój temat i wypracowanie tych ćwiczeń!

Jak nauczyć psa, by nie ciągnął za smycz

Napisano wiele sprytnych i użytecznych artykułów i książek o trudnych nastolatkach, o trudnych psach i jak je reedukować, niestety w literaturze praktycznie nie ma informacji - trenerzy ukrywają swoje sekrety. Postarajmy się dać kilka wskazówek.
Oto dwumiesięczny szczeniak. Jest zabawny, beztroski i bezbronny - jakiś głupiec skakał. Posłuchajcie jej właścicieli: ich opowieści o nim są pełne miłości i uczucia - ta fałda piękna już wkradła się do ich serc.
W wieku od trzech do pięciu miesięcy rozmowa o szczeniaku jest wciąż pełna emocji, ale już teraz obawiają się, ponieważ właściciele mają problemy z wychowaniem. Szczeniak dorastał, rozciągał się, stawał się bardziej aktywny i niezależny, ale. mniej posłuszny. Bez specjalnej wiedzy trudno jest sobie z tym poradzić, wymagana jest interwencja instruktora szkoleniowego. Wreszcie długo oczekiwana konsultacja. Wiele pytań i porad. Ale oto paradoks: uważnie słuchając rad, a czasem (co jest szczególnie zaskakujące) i spisując je, początkujący hodowcy psów bardzo rzadko stosują się do tych wskazówek. Najwyraźniej istotą tego zjawiska jest to, że każdy rozsądny człowiek, zwłaszcza dorosły, uważa się za eksperta w wielu naukach o zawodzie (pedagogika, psychologia, medycyna, weterynaria itp.), W tym w sprawach związanych z edukacją. i szkolenie psów.
Polegając na zdrowym rozsądku, właściciele szczeniaków rzadko korzystają z porad profesjonalistów lub używają ich według własnego uznania. W wyniku starań na okres 8 - 12 miesięcy (w zależności od indywidualnych cech psa) narastają problemy, takie jak śnieżka, uczucie w opowieści o zwierzęciu staje się coraz mniej, a gorycz coraz bardziej. Jak tego uniknąć? Odpowiedź jest prosta: każda firma, czy to prowadzenie samochodu, praca na komputerze czy obsługa psa, wymaga specjalnej wiedzy i wysiłku od tych, którzy chcą go opanować. W przeciwieństwie do najbardziej zaawansowanej maszyny, której urządzenie zostało pierwotnie określone przez człowieka, pies jest żywą istotą, ma złożony wewnętrzny świat, ma swoją wolę psa, przebiegłość, emocje i zdolność kochania i nienawiści. Prowadząc psa w odpowiedzi na pozornie te same słowa i działania, może nastąpić zupełnie inna reakcja. Dlatego nie wystarczy po prostu chcieć kontrolować psa, nadal musisz chcieć nauczyć się widzieć, rozumieć i przewidywać, tj. nauczyć się "czytać" zachowanie psa, rozumieć jego aspiracje i przewidywać ich konsekwencje.
Nie ma sensu lamentować i lamentować. Jedynym sposobem na rozwiązanie problemów związanych z wychowaniem psa są twoje celowe i celowe działania. Czasami problemy, które dręczą miłośników psów od lat, z pomocą specjalisty, są rozwiązywane w ciągu kilku godzin lub dni. Jeśli pies jest zdrowy psychicznie (i powinien to określić trener), można i należy pomóc. Bardzo często, nieświadomie, początkujący hodowcy psów mają zły nawyk u szczenięcia, aby przeciągnąć właściciela na smycz. To ogromnie psuje ich życie razem, czasami zmieniając je w dobrowolną niewolę karną dla właścicieli psów, a każdy spacer staje się torturą dla właściciela.
Nauczanie psa, aby nie ciągnął cię, jest o wiele łatwiejsze niż uczenie go chodzenia w zespole. Ta umiejętność w procesie ćwiczeń jest znacznie łatwiejsza do doprowadzenia do poziomu normy zachowania (to znaczy takiego, który staje się naturalny i znajomy dla psa) niż umiejętność "chodzenia w pobliżu". Wyjaśnia to fakt, że granice tworzonej umiejętności (to znaczy, co i zgodnie z tym, jakie zasady powinny być wykonywane) "chodzenie na wolnej smyczy" są prostsze i łatwiej jest podążać za trenerem i psem. Pies zabrany na smyczy nie powinien ciągnąć swojego właściciela, niezależnie od długości smyczy, kierunku i tempa ruchu, a także miejsca spaceru. Zmieniając kierunek trenera, pies powinien również zmienić kierunek, podążając za nim. Sygnałem do zmiany tempa lub kierunku ruchu jest stopień napięcia smyczy, określony przez subiektywne odczucia trenera. Należy również zauważyć, że pies, wyszkolony, aby nie ciągnąć smyczy, przy dalszym treningu jest znacznie łatwiejszy i szybszy do opanowania umiejętności "chodzenia w pobliżu".
Aby spełnić swoje wymagania wobec psa przy minimalnych kosztach fizycznych i nie torturować jej na próżno, najpierw musisz nauczyć się obsługiwać ją za pomocą smyczy. "Tak, i tak mogę to zrobić!" - będziesz oburzony i najprawdopodobniej się pomylisz. W końcu, jak pokazuje praktyka, w 95% przypadków początkujący trenerzy nie wiedzą, jak używać smyczy. Jednak przy odpowiednim przeszkoleniu i odpowiedniej technice nawet delikatna kobieta i słabe dziecko mogą mieć dość silny wpływ na zachowanie psa. A przy niewłaściwym posługiwaniu się smyczą i dużym mężczyzną czasami nie udaje się skutecznie zarządzać. Niestety, subiektywne odczucia nie zawsze odzwierciedlają prawdziwy trening i technikę początkującego trenera. Dlatego polecam opanować technikę uderzenia smyczą nie na psie, ale na jakimś modelu obiektu - na przykład przywiązanie smyczy do ogrodzenia lub ramienia własnego męża. Ciągnąc za płot, sam poczujesz moc swojego uderzenia, a osoba potwierdzi lub zaprzeczy twoją opinię.
Holowniki smyczy powinny być ostre, krótkie, skierowane, ale nie ciągnące. Ważne jest, aby pamiętać, że niezależnie od długości smyczy i liczby szarpnięć wytwarzanych przez trenera, zawsze musi on być obwisły. Przypomnij sobie obraz kozła ciągniętego na linie: jak to jest, biedny, odpoczywa i stawia opór. To samo dzieje się z psem. Konieczne jest zaciśnięcie smyczy właściciela, ponieważ pies też nagle zaczyna go ciągnąć, z pełną mocą psa, ale warto go poluzować, więc natychmiast przestaje to robić. Sprawdź własne doświadczenia, a będziesz przekonany, że mam rację. Im dłuższa smycz, tym łatwiej jest dopasować jej długość, dlatego łatwiej jest nauczyć psa, by nie ciągnął. Siła szarpnięć powinna rosnąć stopniowo - od słabej do silniejszej.
Po opanowaniu techniki szarpania, przechodzimy do treningu praktycznego. Przed rozpoczęciem pracy pies musi zostać przeszkolony do "ścisłego" kołnierza o specjalnym wyglądzie, dla którego należy go nałożyć na psa na 3-5 dni przed rozpoczęciem pracy i nie ruszać się nawet na noc. "Ścisły" kołnierz powinien ściśle przylegać, ale wolniej niż zwykły miękki kołnierz (tak, aby cztery palce dorosłego mogły z łatwością zmieścić się pod kołnierzem). Będziesz nosić zwykły kołnierz w taki sam sposób jak poprzednio, kiedy idziesz na spacer i zdejmujesz go, powracając z niego. Specjalny "ścisły" kołnierz, którego wzór różni się od zwykłych "sztywnych" kołnierzy, ponieważ kolce wywołujące dyskomfort u psa są montowane na zwykłym miękkim kołnierzu. Potrzeba takiej konstrukcji kołnierza jest spowodowana faktem, że jeśli umieścisz go na psie kilka dni przed rozpoczęciem pracy, pies "zapomni" o tym, tak jak ty i ja nie czujemy, żeby zegarek był noszony. A to z kolei pozwala, przy odpowiednim podejściu, o wiele łatwiej odbudować i odtworzyć pewne standardy zachowania u psa. Uważam, że ciągłe noszenie takiego "sztywnego" kołnierzyka i jego prawidłowe użycie nie powoduje zwiększonego stresu psycho-emocjonalnego u psa i jego właściciela, a zatem jest humanitarnym środkiem w porównaniu z innymi nieprzyjemnymi efektami, które niestety są niezbędne przy szkoleniu psów.


Etap I
"Podążanie za trenerem". Pierwszą klasę spędzimy z psem w ustronnym miejscu, na niewielkiej ziemi (polanie), gdzie można poruszać się w dowolnym kierunku. Wziąwszy psa na smyczy o długości 3-5 metrów, zaczniemy ruch. Jak tylko pies spróbuje pociągnąć smycz i zwyczajnie ciągnąć cię za sobą, mówimy pseudonim psa (z intonacją, ale spokojnym głosem) i produkujemy serię krótkich, lekkich, ale ostrych szarpnięć, jednocześnie spowalniając nasz ruch do zatrzymania, a następnie zmieniając kierunek. Zmiana kierunku
ruch, musimy starać się podążać za psem, stosując serię nie mocnych, ale ostrych działań wyjaśniających i korygujących (szarpnięcia), zmuszając psa do podążania za trenerem. Jerks musi przestać
Natychmiast, jak tylko pies rozluźni napięcie smyczy, wychwalamy go entuzjastycznie, a od czasu do czasu, zwłaszcza jeśli chodzi o samego trenera, dajemy przyjemność. To ćwiczenie powtarza się kilka razy z rzędu.
Na przykład, najpierw pójdziemy prosto, po przejściu około pięciu metrów, skręcimy w lewo, a potem po kolejnych 3-5 metrach w prawo, to pójdziemy w przeciwnym kierunku itd. Na tym etapie staramy się, aby pies podążał za trenerem.
Następnym sygnałem jest wypowiedzenie pseudonimu psa. Ważne jest, aby pamiętać, że zarówno podczas treningu, jak i podczas treningu w celu zachowania ogólnie pozytywnego tła emocjonalnego podczas treningu, pies jest ciągle komunikowany (mówiony) i gdy zmienia kierunek ruchu bez przymusu, chwali go w odpowiednim czasie, a kiedy uparcie zacisnął smycz, zbeształ. Każde niezależne podejście do trenera jest wspierane przez utwór.
W ten sposób, wzmacniając pożądane zachowanie psa z przyjemnymi odczuciami, w ten sposób tworzymy strefę komfortu psychicznego, która znajduje się blisko trenera.


Etap II
Przejście od metody "podążania" do umiejętności "chodzenia po obwisłej smyczy". W następnym etapie treningu sygnałem rozpoczęcia stosowania nieprzyjemnych efektów dla psa (szarpnięcie na smyczy) będzie nadmierne napięcie na smyczy (czyli nie będziemy już wymawiać pseudonimu psa). Szarpnięcia powinny się zatrzymać, gdy tylko pies rozluźni napięcie smyczy i podąży za tobą, podczas gdy będą entuzjastycznie chwalić i dać przyjemność. Jeśli jednak po pochwałach znowu zacznie cię ciągnąć, natychmiast przeskakują ciosy skokowe, nawet do momentu, w którym napięcie zostanie rozluźnione. Psy pochwalają i dają przyjemność. Tak więc, na drugim etapie treningu, wyjaśniamy psu nasze ostateczne wymagania dotyczące formowania umiejętności chodzenia po luźnej smyczy, co powinno oznaczać dla niego: "Dopóki nie będziesz mnie ciągnął za sobą i podążaj za mną, nic ci nie będzie, nie zostaniesz pociągnięty przez prowadzenie i będą chwalić i dać przyjemność. " Pierwsze dwa etapy treningu powinniśmy przeprowadzić z psem na pierwszej lekcji (trwającej około 2 godziny).W pierwszej lekcji musimy doprowadzić psa do podążania za trenerem na luźnej smyczy. W tym samym czasie długość smyczy zmienia się podczas pracy z psem: jest wydłużona lub krótsza (od 3-5 do 10 metrów). Na niektórych odcinkach trasy rozpoczyna się mały ruch liniowy.
Kolejne zajęcia będą odbywać się w różnych miejscach - od mniej skomplikowanych po bardziej złożone sytuacje. Należy pamiętać, że pies, niezależnie od miejsca szkolenia i charakteru sytuacji, musi zawsze znajdować się na specjalnym "ostrym" kołnierzyku. (Jak poprawnie używać tego kołnierza opisano na końcu artykułu), a zasada kontrolowania jego zachowania się nie zmienia. Należy jednak zauważyć, że nasze starania z tobą, aby ćwiczyć psa "Smycz na wolnej smyczy" za pomocą "sztywnego" kołnierzyka nie daje żadnych gwarancji, że nie będzie Cię ciągnąć z tobą, gdy tylko przywiążesz smycz do "miękkiego" kołnierza. Aby pies nie ciągnął cię, będąc na "miękkim" kołnierzyku, przejdźmy do kolejnego etapu pracy.


Etap III
"Chodzenie po zwisającej smyczy." W kolejnym etapie pracy używamy kombinacji efektów "miękkich" i "sztywnych". Aby rozwiązać ten problem, musisz zapiąć dwie smycze (najlepiej w różnych kolorach), jedną na miękkim kołnierzu, drugą na sztywno Teraz, jeśli pies spróbuje cię pociągnąć, najpierw szarpiesz za pomocą smyczy przymocowanej do miękkiego kołnierza i w odstępach 0,5-1,0 sekund - szarpnięcie za pomocą smyczy przymocowanej do "ścisłej" Stopniowo czas między uderzeniami "miękkich" i "ostrych" kołnierzy musi być zwiększony do 3-4 sekund, zwiększając siłę szarpnięć. Należy pamiętać, że etap przejściowy może być wystarczająco długi zwłaszcza, jeśli pies ma znaczące negatywne doświadczenia, ważne jest również, aby pamiętać, że siła negatywnych efektów (szarpnięcia) powinna wzrosnąć wraz ze wzrostem umiejętności i zmniejszeniem ich liczby. Zestaw sytuacji, w których umiejętność jest rozwijana i praktykowana, powinien być zróżnicowany, a ich komplikacja jest stopniowa, jeżeli na pierwszym i drugim etapie pracy stale zmieniamy trajektorię ruchu, to na trzecim etapie przeważa ruch w linii prostej. Obciążenie psa powinno być również dozowane.
Początkowo jedna sesja pracy powinna trwać nie dłużej niż 5-7 minut, jednak może być kilka takich sesji podczas uroczystości. Stopniowo czas pracy jest skrócony do pół godziny lub dłużej. Po zakończeniu każdej sesji pracy, pies jest albo zwolniony (to znaczy ze smyczy), uprzednio wydając jej polecenie: "Walk!", Albo, przekraczając smycz do "miękkiego" kołnierza, wydaj polecenie: "Forward!" Polecenie "Forward" powinno oznaczać coś takiego dla psa: "Natychmiast po poleceniu" Forward! ", Przeciągnij mnie wraz z tym, czym jest mocz!" Oznacza to, że po zespole "Go!" pies ma pełne prawo ciągnąć cię za sobą aż do anulowania tego polecenia, co pozwala mu się zrelaksować (rozładować) w trakcie pracy fizycznej, a tym samym uformować jego użyteczną umiejętność - "Holowanie".
Raz, niezależnie od sytuacji (bez użycia negatywnych efektów), pies chodzi po zwisającej lub luźno napiętej smyczy, umiejętność można uznać za spełnioną. Należy jednak pamiętać, że głównym zadaniem twojej pracy jest rozwinięcie umiejętności do poziomu, w którym jest ona zakończona bez wewnętrznej (umysłowej) odporności psa, tj. staje się dla niej nowo utworzoną normą zachowania. Innymi słowy, nie powinieneś zdejmować "sztywnego" obroży, dopóki nie zobaczysz, że niezależnie od sytuacji, tempa ruchu, kierunku i długości smyczy przez długi czas nie ma potrzeby jej używać.
Po ćwiczeniu psa "Chodzenie po zwisającej smyczy", tworzenie umiejętności "Chodzenie dookoła" zajmie ci bardzo mało czasu i pomoże stworzyć jeszcze większy komfort podczas wspólnych spacerów.

Varlakov Valery Stepanovich

System szkolenia opracowany przez V.V. Varlakov, którego celem jest przede wszystkim rozwój psychiczny psa jako osoby. Charakterystyczne cechy jego systemu to "trening przez zrozumienie", ludzkość zastosowanych metod, skuteczność środków kontrolowania zachowania. Takie podejście pozwala nam osiągnąć wysoką jakość w praktyce podczas szkolenia psów każdej rasy.

Pies ciągnie za smycz: dlaczego i co z tym zrobić?

Jedna z najczęstszych skarg właścicieli na zachowanie ich pupila - pies ciągnie za smycz. Trudne do zaprzeczenia katastrofalne skutki tego złego nawyku. Większość właścicieli denerwuje się, spaceruje w złym humorze, psuje psy w najbardziej nieodpowiednich miejscach (na przykład na drogach) lub w niewłaściwym czasie (ruja). A wszystko ze względu na fakt, że chodzenie psa ciągnącego smycz jest niezwykle trudne.

Ponadto, stały nacisk na szyję i szarpnięcie smyczy często prowadzą do obrażeń szyi (począwszy od obrażeń tchawicy i kończąc na urazach odcinka szyjnego kręgosłupa). Ból w okolicy szyjnej u psów może powodować inne problemy behawioralne o bardziej złożonej naturze.

Dlaczego ten problem jest tak powszechny?

Istnieje kilka przyczyn tego zachowania:
1. Najczęstsze - kiedy pies gdzieś ciągnie, idziemy za nim. Daje to psu motywację do pójścia tam, gdzie chce iść. W końcu właściciel pójdzie za nią.

2. Ciągnięcie smyczy. Nieważne, jak denerwujące i nie dziwne, ale szarpnięcia także częściowo uczą nasze psy ciągnąć. Rzeczywiście, zanim dokonamy przełomu, osłabiamy smycz, a następnie wyciągamy ją z użyciem siły. U psa powstaje skojarzenie: osłabienie smyczy - ból w szyi.

3. Nadwrażliwość. Kiedy pies ciągnie w dowolnym kierunku, gdziekolwiek pójdzie właściciel, zrywa smycz, szczeka, nie może skupić się na jednej rzeczy, pędzi z boku na bok. Odstawienie takiego psa pociąga za smycz - nie jest to łatwe zadanie. Najpierw musisz zredukować podniecenie swojego zwierzaka (najlepiej ze skorzystania z pomocy specjalisty ds. Behawioralnych), a dopiero po tym zaczniesz pracować nad problemem napinania smyczy.

4. Pies czasami lub ciągle chodząc po taśmie. Ile kopii łamie się w sporach "być albo nie być ruletką", a ja naprawdę nie chcę powracać do tego odwiecznego sporu. Ale faktem jest, że bardzo zasadą ruletki jest ciągnięcie smyczy, pies dostaje tam, gdzie chce. Ponadto pies dość szybko przyzwyczaja się do stałego napięcia smyczy-ruletki i akceptuje ją jako normę.
Co zrobić, aby pies nie pociągnął za smycz?

Musisz przestrzegać kilku zasad:

1. Przede wszystkim trzeba przełamać błędne koło "pies ciągnie - właściciel podąża za psem - pies ciągnie więcej". Przestań chodzić tam, gdzie pies ciągnie. Jeśli pies pociągnął za smycz: zatrzymaj się, odwróć się i zachęć psa do podążania za tobą, poruszaj się w innym kierunku;

2. Spacer z psem na smyczy o tej samej długości. Jeśli masz smycz o długości trzech lub pięciu metrów, zamocuj ją w dwóch pozycjach (pies u stóp, pies na całej długości smyczy). Ułatwi to naukę;

3. Pozbądź się ruletki. Nawet rzadkie spacery doprowadzą tylko do tego, że pies zacznie ponownie się pociągać i wszystkie treningi będą musiały zacząć od nowa;

4. Nie besztaj psa. Tak się składa, że ​​właściciel przeklina i przeprowadza się do psa. Zwierzę próbuje uniknąć właściciela, aby uniknąć skierowania agresji na niego. Tak więc, odchodząc od właściciela, pies ciągnie za smycz. Staraj się, aby twój pies nie bał się ciebie, aby nie miała ochoty cię unikać. Aby to zrobić, użyj pozytywnych metod, a mianowicie -

5. Pochwal psa za pożądane zachowanie i potraktuj je jako smakołyk. Jeśli pies jest na zwisającej smyczy, zasługuje na nagrodę. Niech to będzie kilka sekund prawidłowego zachowania, już doskonałe! Chwalcie, traktujcie, cieszcie się ze swojego zwierzaka. W końcu im bardziej chwalisz psa za to zachowanie, tym częściej to pokazuje.

6. Często zmieniaj kierunek. Niech pies będzie zmuszony do ciągłego patrzenia na ciebie i bycia czujnym, a nie poruszania się przez bezwładność;

7. Ustaw proste zadania dla psa. Zacznij ćwiczyć tam, gdzie nie ma silnych czynników drażniących (koty, psy, ludzie, samochody, wiewiórki) i stopniowo zwiększaj poziom trudności. To samo dotyczy czasu trwania szkolenia: niech będzie krótki, ale częste szkolenie. Ten tryb doprowadzi Cię do sukcesu szybciej i bardziej niezawodnie.

Szczeniak i smycz

Na pierwszych spacerach nie spiesz się na zajęcia. Faktem jest, że do 3-4 miesięcy (w zależności od rasy) szczenięta mają bardzo ważne zadanie - uczyć się języka własnego gatunku. To jest okres socjalizacji. Izolacja od krewnych w tym okresie prowadzi do nieodwracalnych zmian w zachowaniu twojego zwierzaka. Więc nie marnuj czasu - naucz swojego szczeniaka, aby komunikował się z innymi psami. I dopiero potem przejdź do zajęć szkoleniowych, aby chodzić poprawnie na smyczy!

Dorosłe psy, przyzwyczajone do ciągnięcia za smycz - czy jest szansa?

Nigdy nie jest za późno na naukę. Ani właściciele, ani czworonożne zwierzęta!
Ale dla dorosłych psów istnieją pewne niuanse. Faktem jest, że z wiekiem szarpnięcie i napięcie smyczy stają się zakorzenionym nawykiem dla naszych zwierząt. Odważając się przezwyciężyć, właściciel skazuje się na deptanie na miejscu (dosłownie). Na początku musisz ciągle się odwracać, ponieważ pies natychmiast zaczyna odsuwać się na bok. Aby nie oznaczać czasu na tygodnie, można przyzwyczaić dorosłego psa do kantaru i chodzić po nim. W tym samym czasie, okresowo perepezhivat smycz z halter na kołnierzu / shleyu i trenować psa chodzić na smyczy luzem.

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest robienie tego tylko z dobrym nastrojem. Jeśli masz depresję lub jesteś zirytowany, lepiej pominąć trening. Zrób to jutro!

Aby pies nie pociągnął smyczy

Interesujący artykuł + wideo z mojej ulubionej grupy AED.

Kiedy idziesz za psem na smyczy, tak naprawdę nauczysz ją ciągnąć. Pies dostaje więcej zachęty od tego, co pociąga - porusza się do przodu. Pies, który ciągnie za smycz, jest łatwo przepracowany z powodu nacisku na szyję, zaczyna szczekać i drzeć innym ludziom / psom. Chodząc po zwisającej smyczy, pies uczy się kontrolować swoje impulsy i zachowuje się spokojnie i zrelaksowany.

To jest Max, chihuahua. Pokazuje, co to jest spacer na smyczy - idzie bez odwracania się, gdzie tylko chce, nie myśląc, że nie jest sam. Nic dla niego nie znaczę.

Oto jedna z gier, w które możesz grać. Rzuć smakołykiem na ziemię, przejdź obok niego, a kiedy pies, zjedzony, zacznie cię doganiać, kliknij na niego, gdy znajdzie się w pożądanym miejscu dla ciebie, więc rzuć lekarstwo do tyłu lub nakarm trochę ręką za tobą.

Co zrobić, jeśli pies ciągnie.

Jeśli pies pociągnął za smycz, przestań. Przyciągnij jej uwagę klepiąc ją po nodze lub wydając dźwięk. Zrób kilka kroków w tył, a gdy smycz opadnie, kontynuuj jazdę. Gdy tylko smycz zaciska się ponownie, kontynuuj to samo - cofnij, aż się poluzuje. Inną opcją jest to, że zaraz po wyciągnięciu smyczy, po prostu odwróć się i idź w przeciwnym kierunku (1:54).

Nie zapomnij kliknąć psa i zachęcić go, gdy jest na zwiotczałej smyczy. Praktyka również się zatrzymuje. Jeśli pies zatrzymał się z tobą - kliknij i zachęć. Jeśli nadal będzie iść naprzód - bez zachęty.

* pierwsza praca w pokoju, w którym nic nie rozprasza psa. Najpierw musisz nauczyć psa, że ​​blisko ciebie jest najlepsze miejsce.

* Jeśli po raz pierwszy ćwiczysz w domu lub na podwórku, pies będzie lepiej chodzić po ulicy.

Innym sposobem: nie idź na spacer tak, jak zwykłeś jechać, kiedy pies cię pociągnął. Chodź ulicą tu i tam, nagle, gdy pies zmienia kierunek. Pies będzie bardziej uważny, ponieważ nie będzie wiedział, gdzie jest teraz "do przodu" i nie będzie ciągnąć.

Ta technika jest dobra, ponieważ nie zmuszasz psa, by był blisko ciebie, ale pokaż jej, dlaczego to jest dobre. Nawet jeśli rzucisz smycz, pies pozostanie z tobą, ponieważ zachęciłeś ją do tego.

Pies pociąga za smycz

Pies ciągnie smycz na spacer

Z reguły dla naszych psów spacer jest powodem do radości (jak i gdzie iść pies, czytaj tutaj). Jeśli jednak ciągle ciągnie za smycz podczas spaceru z psem i musisz ciągnąć zwierzę do siebie z szarpnięciami, niewiele można się cieszyć.

Dzisiaj na łamach naszej publikacji, zachęcamy do odkrycia, jak zachowywać się w sytuacji, gdy pies pociąga za smycz, decyduje, co może być motywem takiego zachowania i, oczywiście, rozważa możliwości rozwiązania tego problemu...

Dog Behavior on a Leash

Podczas spaceru pies powinien się zbliżyć

Każdy zdyscyplinowany właściciel psa wie, że chodzenie ze swoim psem, zwłaszcza w mieście w dzielnicy mieszkalnej, powinno odbywać się na smyczy, z kołnierzem, a nawet jeśli to konieczne z pyskiem. Jednak bardzo często można usłyszeć skargi właścicieli czworonożnych, związane z faktem, że podczas spaceru pies zachowuje się wyjątkowo źle, stale ciągnie za smycz i zmusza do pośpiechu po nim z boku na bok. Z zewnątrz może wyglądać absurdalnie (zwłaszcza jeśli posiadasz dużego psa rasowego), ale nie jest wystarczająco przyjemny, co więcej, może prowadzić do obrażeń psa podczas spaceru (stały nacisk na szyję i szarpnięcia smyczy mogą zranić tchawicę lub kręg szyjny zwierzę) oraz inne nieodwracalne konsekwencje - pies może zacząć problemy behawioralne...

Okazuje się, że konieczne jest kontrolowanie psa podczas spaceru, ale nie można go przymusić i zmusić do powrotu ostrym szarpnięciem smyczy. Jak być? Zanim odpowiemy na tak interesujące pytanie, dowiedzmy się, co sprawia, że ​​nasze psy rozrywają smycz.
powrót do treści ↑

Dlaczego pies rozrywa smycz

Przyczyny wrogości i smyczy psa

Pamiętaj o ostatnim spacerze z psem. Ona cię ciągnie - za nią. Od tego, kto chodzi, stajesz się tym, który chodzi. Pies ma motywację, lubi taką nową rolę i nadal gra w tę grę (czytaj tutaj o psich zabawach).

Innym powodem skokowych skoków jest fakt, że sami prowokujemy taki algorytm u zwierzęcia. Pociągnięcie smyczy, poluzowanie, a następnie pociągnięcie. Odpowiednio, w umyśle zwierzęcia powstaje wyraźny odruch, po osłabieniu smyczy nastąpi ból, a aby go uniknąć, pies próbuje szarpnąć smycz. Dlatego bardzo ważne jest, od dziecka, by szczeniak chodził poprawnie, nie traktował chodzenia na smyczy, jak gry, i nie niepotrzebnie pociągał za smycz. Aby zadzwonić do psa, lepiej użyć polecenia, a nie siły fizycznej. Tutaj ujawnia się zdolność do wychowania posłusznego i dobrze wykształconego zwierzaka. Przeczytaj więcej o hodowaniu psów.

I, oczywiście, powodem takiego zachowania u psa, gdy jest ono oderwane od smyczy w różnych kierunkach, może być jego nadmierne podniecenie. W tej sytuacji pociągnij za smycz - po prostu głupio. Na początku uspokój psa, zmniejsz stopień podniecenia i dopiero po pracy nad napięciem smyczy.

Kolejny powód - nie jest to właściwa smycz, w szczególności można to powiedzieć o ruletce ze smyczy. Zwiedzanie psów na takiej smyczy nie jest tego warte. Bo tylko dlatego, że smycz jest wyciągnięta bardzo szybko, a pies zostaje sam - może podnieść coś z podłogi, cierpieć z powodu ukąszeń innych zwierząt lub zostać potrącony przez samochód. No i ciągłe, swobodne napięcie smyczy prowadzi do tego, że gdy poczujesz taką swobodę podczas chodzenia, pies odbierze ją normalnie, będąc nawet na normalnej smyczy o stałej długości.
powrót do treści ↑

Jak odzwyczaić psa ciągnąć za smycz

Opcja prowadzenia dla starego psa

Cóż, wiemy o przyczynach takiego zachowania naszego psa i że po prostu pociągnięcie smyczy do siebie, aby zwrócić bezpańskie zwierzątko, nie jest tego warte. Jak być w tej trudnej sytuacji? Eksperci zalecają przede wszystkim przełamanie błędnego koła, gdy podczas spaceru zapomnisz, kto kogo idzie.

Nie podążaj za psem, jeśli ciągnie cię on po trawniku, w krzakach lub na jezdni. Jeśli uważasz, że pies ciągnie za smycz, po prostu zatrzymaj się, odwróć się i werbalnie dopinguj psa, poproś go o zmianę trasy. Z reguły, jeśli to nie pomaga po raz pierwszy, to drugi i trzeci raz pies rozumie, że jest chodzona, to znaczy, że powinna podążać za tobą, a nie za nią.

Ważne jest również, aby wybrać prawidłową długość smyczy.

jeśli masz smycz o długości 3-5 metrów, zablokuj ją w 2 pozycjach, aby pies mógł być przy Twojej stopie - czyli blisko, aby mógł chodzić na przedłużonej długości smyczy. Twoje zwierzę powinno znać te 2 długości, a nie więcej.

Odrzuć w końcu smycz do ruletki, bez względu na to, jak wygodne ci się wydaje. Podczas gdy twój pies idzie na to - nie przestanie ciągnąć smyczy.

Ponadto, nie jest konieczne, gdy idziesz swoim psem, kiedy jest obok ciebie, próbujesz ją wychować i zbesztać. Aby uniknąć agresji i kary, pies instynktownie odsunie się od ciebie i pociągnie za smycz. I znowu popadniesz w błędne koło. Lepiej wykorzystaj inne metody motywacji - chwalenie, leczyć, głaskanie. Chwal psa za każdym razem, gdy idzie obok ciebie.

No iw końcu mały sekret

pies będzie trzymał się blisko, jeśli często zmieniasz kierunek podczas spaceru. Aby podążać za tobą, będzie musiała być czujna, a ona nie zaryzykuje pociągnięcia smyczy na bok.

Ćwicz kilkakrotnie, aby chodzić po psie w ten sposób, bez ciągnięcia za smycz, jednak miejsce treningu również musi być wybrane we właściwy sposób - nie powinno być rozpraszających i irytujących czynników. Kiedy pies opanuje prostą technikę i zadania, skomplikuj trening. I, co najważniejsze, nie przesadzaj. Lepiej wyostrzyć zespół "blisko" często podczas krótkich treningów, niż torturować psa przez kilka godzin z rzędu.
powrót do treści ↑

Jak odzwyczaić szczeniaka pociągnąć za smycz

Twój szczeniak pod względem zachowania - glina. I masz szansę "uformować" od niego wychowanego psa. Więc naucz go jak prawidłowo chodzić na smyczy i nie wyciągaj go już od 3-4 miesięcy. Nie warto tego wcześniej. I tutaj będzie o wiele trudniej później. Ponieważ, gdy mamy do czynienia z dorosłym psem, który ciągnie za smycz - mamy do czynienia z zakorzenionym nawykiem, a aby go pokonać, potrzeba czasu. Przyjmij fakt, że na początku twoje spacery będą wyglądały jak oznaczanie czasu i aby zwierzę nie mogło cię odciągnąć, musisz pozostać na swoim miejscu i skręcić w przeciwnym kierunku.
powrót do treści ↑

Jak odsunąć smycz starego psa

Jeśli nie odpowiednio wychowałeś swojego zwierzaka, a teraz czerpiesz korzyści, a on prowadzi Cię na spacery, a nie ty, wszystkie treningi i próby przekwalifikowania psa nie kończą się dobrze, możemy zaoferować ci alternatywne rozwiązanie problemu. Użyj smyczy podczas spaceru i idź na nią swoim zwierzakiem. Kiedy masz wyraźny postęp na swoich trasach pieszych, a pies przestaje ciągnąć smycz - odprowadź smycz na normalnym kołnierzu.

Film o psach na spacer

Dzisiaj rozmawialiśmy o tym, co zrobić, jeśli pies pociągnie za smycz, dlaczego to robi i jak powstrzymać go przed tak złym nawykiem, który może mieć tragiczne konsekwencje dla naszego zwierzaka. Mamy nadzieję, że nasze porady i zalecenia będą pomocne. Najważniejsze, aby uwierzyć w sukces swojego przedsięwzięcia i zaangażować się z psem w dobrym nastroju. Wtedy musisz odnieść sukces.

A jak rozwiązać problem, gdy pies ciągnie za smycz? Czy kiedykolwiek chodzisz swoim zwierzakiem na smyczy do ruletki? Co możesz powiedzieć o tym typie smyczy? Podziel się z nami swoją opinią i wrażeniami.

Czekamy na Wasze opinie i komentarze, dołącz do naszej grupy VKontakte!

ProfiDog

Pobierz katalogi produktów

Katalog

Artykuły

Zaloguj się do konta

Jak odzwyczaić psa ciągnąć za smycz?

Częsty problem: pies dowolnej rasy ściąga swojego pana tak, jakby był Siberian Husky, a on otrzymał polecenie, aby wciągnąć sanie z bagażem.

Takie holowanie na smyczy może mieć poważne konsekwencje zarówno dla ludzi, jak i dla psów.

Trzy wskazówki Katharina von der Leyen (Katharina von der Leyen) pomogą w nawiązaniu spokojnej współpracy z psem, pomimo smyczy.

Jest to denerwujące z wielu powodów: wcześniej czy później właściciel będzie potrzebował fizycznej terapii, ponieważ jego ukochany zwierzak zwolni ramię. Lub pies może kaszel źle z powodu uszkodzenia tchawicy. Co więcej, nie jest wygodne i nie jest interesujące spacerowanie z psem, który zawsze chce odejść gdzieś daleko od Ciebie, a nawet trzy razy szybciej.

Kiedy pies ciągnie za smycz, a ty także zaczynasz ciągnąć, możesz osiągnąć tylko to, że twój pies będzie ciągnąć jeszcze więcej. Działanie stwarza opozycję - dotyczy to zarówno treningu psa, jak i innych dziedzin życia.

Oczywiście, ta osoba jest winna, ponieważ stracił czas, gdy pies był jeszcze małym i słodkim szczeniakiem. Wtedy właściciel nie dbał o to, czy pies idzie obok niego, czy biegnie przed nim. Być może był nawet dumny ze sposobu, w jaki jego szczeniak leciał do przodu, nie zauważając przeszkód. Chodzenie na smyczy wymaga trochę czasu. Ale twój pies musi raz na zawsze odmówić działania jako siła napędowa, jego przyzwyczajenie powinno zawierać zasadę chodzenia obok osoby i reagowania na zmiany w tempie lub kierunku ruchu w czasie. Ale jest to bardzo trudne dla psa.

Ćwiczyć chodzenie na smyczy bardzo młode psy będziesz potrzebował "piszczeli". Zabawka, która wydaje dźwięk, powinna zawsze znajdować się w twoich rękach i gdy tylko uwaga szczeniaka zostanie rozproszona tak bardzo, że jest rozproszona i odsuwa się na bok, piszczysz. Pamiętaj, by wychwalać psa natychmiast, kiedy na ciebie patrzy. Potem kontynuujcie kontynuowanie.

  • - Szczeniak wygląda w drugą stronę - pociągnij smycz i zerknij.
  • - Puppy patrzy na ciebie - chwalić szczeniaka.
  • - Szczeniak biegnie do przodu - smycz się rozciąga, a ty podglądasz.
  • - Pies zatrzymuje się i patrzy na ciebie, gdy smycz jest napięta - aktywnie chwal i zachęcaj psa.

Dopóki "piszczący" nie znudzi twojego psa, możesz także ćwiczyć poprzednią technikę ze starszymi psami.

Oto kolejne ćwiczenie, którego powodzenie zależy przede wszystkim od właściwego czasu: pociągnij smycz, idź prosto i zmień kierunek bez uprzedzenia. Twoim celem jest zaskoczenie psa., daj jej znać, że możesz zrobić coś nieoczekiwanego i nieprzewidywalnego. Co więcej, jest to niedogodne dla zwierzęcia, ponieważ będzie musiało nie tylko zatrzymać, ale także zmienić ruch po właścicielu. Zmień kierunek ponownie. I znowu. Spaceruj po okręgu lub ósemkę wokół drzew lub latarni. Zrób szybki krok w prawo, drugi po lewej, nagle stanąć przed psem: musi zrozumieć, że jest to raczej niewygodne i nieprzyjemne, jeśli nie zwraca na ciebie uwagi. Idź prosto. Gdy pies zacznie ponownie pociągać smycz, skręć w przeciwnym kierunku. Jak tylko pies (prawdopodobnie trochę zdezorientowany) po ćwiczeniach zbliża się do ciebie, powinieneś go zachęcić dostatecznie dużo.

Może to zająć trochę czasu, ale każdy pies, z reguły po około 15 minutach, przestaje ciągnąć smycz - przynajmniej na krótki czas. Wykonuj to ćwiczenie za każdym razem, gdy twój pies próbuje zwiększyć tempo swojego ruchu. Będziecie wyglądać dziwnie i śmiesznie dla tych wokół was i oczywiście nie będziecie w stanie iść daleko z ciągłymi zmianami kierunku. Ale bardzo szybko twój pies zrozumie, że spacer będzie przyjemny tylko wtedy, gdy zwróci on swoją uwagę na ciebie.

I inne ćwiczenia na ten sam temat: jeśli twój pies jest po lewej stronie, weź jego smycz w prawą rękę (jeśli chce iść w prawo, a następnie weź leash w lewą rękę), ale smycz powinna wyjść poza twoje kolana. Jeśli pójdziesz dalej i twój pies nie będzie trzymał się w odpowiedniej odległości od ciebie, to automatycznie otrzyma wiele małych szarpnięć bez twojego bezpośredniego udziału i użycia siły. Ona szybko nauczy się unikać szarpnięć i spokojnie pójdzie obok ciebie. Chwal psa.

Teraz możesz połączyć się z cichym, przyjaznym zespołem "Blisko!".

Wysłane przez: Katharina von der Layen

Tłumaczenie: Olga Raznoshinskaya

* Koszt dostawy w całości paczki wynosi 20% wartości towaru. Więcej >>

** Strona pokazuje PRZYKŁADOWE ceny w UAH. Obliczenie kosztu zamówienia z Niemiec dokonywane jest w euro, więc całkowita kwota zależy od kursu euro w dniu płatności i może być nieco większa lub mniejsza (w przypadku braku znaczących skoków stóp).
Koszt towarów z magazynu na Ukrainie nie zależy od wahań kursu.

*** Obraz produktu na zdjęciu może się nieznacznie różnić od tego, który jest dostępny.

Możesz skontaktować się z nami w czacie internetowym, wysłać wiadomość w Skype - profidog-ua lub Viber i WhatsApp pod numer +4917690949004.

Wean the Dog pull the leash!

Dzień dobry, drodzy czytelnicy strony! W tym artykule postanowiłem rozważyć problem, który wydaje mi się, że martwi wielu hodowców psów (jeszcze bardzo się tym martwiłem do niedawna), ale to jak odzwyczaić psa, by pociągnął za smycz. Opiszę tę opcję, gdy pies wejdzie przed właściciela, a nie trenuje drużyny "Blisko".

Czasami idziesz ulicą i obserwujesz takie zdjęcie: pies z ogromnym zaciągnięciem się, chrząkający WYGLĄDA za sobą właściciela, a pies z kolei z taką samą gorliwością ciągnie psa na smyczy krzycząc "Cicho, cicho... w porządku", co jesteś szalony ". W lecie, coś innego, gdzie takie spacery na smyczy nie poszły, ale w zimie pies ciągnął - poślizgnąłeś się i doznałeś kontuzji, czego absolutnie nie chcesz.

Pierwszą rzeczą, którą chciałbym napisać, musisz nauczyć psa, w zasadzie, nosić kołnierz i smycz. W tej chwili nie będę szczegółowo opisywał, jak nauczyć psa smyczy i obroży, które możesz przeczytać tutaj. Dotyczy to głównie szczeniąt, a dorosłe psy są już przyzwyczajeni iz wielką gorliwością ściągają swoich panów na próżno.

Rozważ opcje: chodzenie z psem na miękkim kołnierzu i na "surowe".

Pierwsza opcja. Tak więc przed rozpoczęciem lekcji wybierz miejsce z dala od różnych bodźców zewnętrznych (zwierzęta, ludzie, samochody itp.), Ale takie, że nic nie przeszkadza ci w poruszaniu się z psem w różnych kierunkach. Pies musi założyć miękki kołnierz i zapiąć smycz na 3-5 metrów. Zacznij od ruchu psa. Jak tylko zacznie cię ciągnąć, powiedz pseudonim (spokojnym głosem, ale z dźwięcznym wokalem), to spraw, aby zwróciła na ciebie uwagę i wykonuj krótkie, ale ostre szarpnięcia (błąd: bardzo silne, szorstkie szarpnięcia). Po holowniku zwolnij tempo i zmień kierunek. Zmieniając kierunek, poprowadź psa, by podążał za tobą. Można to osiągnąć dzięki serii słabych, ostrych szarpnięć. PAMIĘTAJ : pies musi być chwalony, zachęcany przyjemnością, jeśli chodzi o ciebie. A jednak, jak tylko pies przestanie ciągnąć, chwal się i pamiętaj, by poluzować smycz. Ćwiczenie tego ćwiczenia powinno przynieść pozytywne emocje podczas spacerów. Spróbuj wykonać to w formie gry. Liczba powtórzeń 5-7, ze stałą zmianą kierunku.

Następny etap ćwiczenia. Wszystko jest takie samo jak na początku, tylko bez wymowy imienia psa. Nie zapomnij pochwalić swojego zwierzaka. Zatrzymaj uderzenie w psa, gdy tylko przestanie ciągnąć smycz. Na tym etapie konieczne jest upewnienie się, że pies rozumie - jeśli pociągnie, pociąga za smycz, jeśli nie - czcij ją i chwal jej.

Druga opcja. Porozmawiajmy o "ścisłym" kołnierzyku. Niektórzy właściciele psów uważają, że chodzenie z psem może być stale "bardziej rygorystyczne", a następnie nie będzie ciągnąć. Z własnego doświadczenia powiem ci - to wszystko mistyfikacja. Pies przyzwyczai się do "sztywnego" kołnierza i pociągnie za sobą. Nie wszystkie rasy reagują jednakowo na "Strogach", raz ciągnięte i przestaną ciągnąć, podczas gdy inne, wręcz przeciwnie, staną się jeszcze bardziej uparte (na przykład tak zwane "walki").

Dla tych, którzy mają psa, spokojnie chodzi na "surowym" kołnierzyku, a na skórzanym cięciu zalecam następujące ćwiczenie. Przymocuj dwie smycze do psa: jedną na "miękkim" kołnierzyku, drugą na "ostrą". Teraz, gdy pies próbuje cię pociągnąć, najpierw zrób szarpnięcie za "miękką" smycz, a potem po jednej lub dwóch sekundach na "surową". Po kilku treningach musisz zwiększyć interwał do 3-5 sekund, zwiększając siłę szarpnięć.

Na początku wykonaj ćwiczenie przez 5-10 minut, kilka podejść na spacer, a następnie zwiększ ten czas. Przy okazji, mój pies nauczył drugą metodę, jak prawidłowo chodzić na smyczy i nie ciągnąć mnie.

PAMIĘTAJ: pies zawsze musi być chwalony i zachęcany z delikatnością dla prawidłowo wykonanego ćwiczenia. Po ćwiczeniu, pozwól psu odpocząć: chodź swobodnie lub na smyczy na komendzie "Forward", aby cię trochę pociągnąć. Pozwoli to na rozładowanie się i pozostawienie pozytywnych emocji na Twój temat i wypracowanie tych ćwiczeń!

Jak odzwyczaić psa ciągnąć za smycz?

Wiele napisano i powiedziano o trudnych nastolatkach, ale bardzo mało uwagi poświęca się trudnym psom, ich reedukacji, a ten problem jest istotny. Niestety w literaturze prawie nie ma informacji na ten temat, trenerzy są wierni swojemu zawodzie i wiernie zachowują swoje sekrety. W tym artykule omówimy, jak odstawić szczeniaka lub psa, aby wyciągnąć smycz i co właściciel zwierzęcia powinien zrobić w tej sytuacji.

Tutaj mamy dwumiesięcznego szczeniaka, bezwstydnego i bezbronnego. Właściciele są przepełnieni miłością i uczuciem do niego, on już wkradł się do ich serca. Zajmuje to miesiąc - dwa, a rozmawiając o zwierzaku istnieje obawa, pojawiły się problemy z edukacją.... Szczenię wyciągnął, stał się bardziej aktywny i bardziej niezależny, ale jest coraz mniej posłuszny.

Oczywiście właściciel nie może się obejść bez specjalnej wiedzy. Ale właściciel psa jest często przekonany, że jest osobą zdrową i poradzi sobie sam. W wyniku tego seria błędów w edukacji trwa. Jest to typowa sytuacja, która prowadzi do przeciwieństwa pożądanych rezultatów.

Jak uniknąć błędów?

Odpowiedź jest prosta: każda firma wymaga specjalnej wiedzy, a to jest bezpośrednio związane z hodowlą psów. Pies jest stworzeniem o złożonym wewnętrznym świecie, posiada przebiegłość i wolę psa, emocje, zdolność nienawiści i miłości. Umiejętnie radząc sobie z różnymi reakcjami psa, możesz nauczyć się rozumieć jego zachowanie, przewidywać i przewidywać wszelkie aspiracje i konsekwencje.

Musisz przyznać, że nie jest to prosta sprawa, tutaj pomoc specjalisty nie zaszkodzi wcale. Bardzo często problemy, które kumulują się z hodowcą psów amatorów przez lata, doświadczonych trenerów można rozwiązać w ciągu zaledwie kilku dni, a nawet godzin.

Jednym z typowych problemów jest zwyczaj psa ciągnięcia za smycz właściciela. Ten zły zwyczaj zamienia wspólne spacery w dobrowolną ciężką pracę. Tymczasem zadanie to może rozwiązać każdy niezależnie. Pies zabrany na smyczy, niezależnie od długości smyczy, nie powinien być rozciągnięty, ale zmieniając kierunek ruchu, powinien podążać za samym właścicielem.

Co zrobić, aby odciągnąć psa od smyczy?

Najpierw musisz nauczyć się prowadzić psa za pomocą smyczy. Przy pewnych umiejętnościach nawet słabe dziecko może mieć wystarczający wpływ na swojego zwierzaka, podczas gdy silny człowiek o złym postępowaniu nie jest w stanie efektywnie zarządzać.

Powinieneś poczuć siłę swojego uderzenia za pomocą smyczy, możesz więc najpierw spróbować związać ją z przedmiotem i spróbować swoich umiejętności, aby nie uszkodzić umysłu psa na próżno.

Szarpnięcia powinny być krótkie i ostre, ale nie ciągnące. A reszta czasu smycz powinna zwisać. Taka jest reguła życia - gdy tylko zaciągniesz smycz, pies zacznie go ciągnąć i odwrotnie, kiedy napięcie się rozluźni, przestanie to robić. Takie eksperymenty są łatwiejsze do przeprowadzenia na długiej smyczy. Siła twoich szarpnięć powinna rosnąć od słabej do silniejszej.

Jak tylko opanujesz technikę szarpnięć, możesz przejść do treningu. Przed pierwszym treningiem, dzień po 3, pies musi nosić sztywny kołnierz, aby się przyzwyczaić. Aby wyjść na spacery, (nie na trening) powinien być w zwykłym kołnierzu, nie zapominając, aby zmienić go na surowy po spacerze.

Dzieje się tak, aby później móc odtworzyć i odtworzyć te lub te umiejętności u psa. Poza tym przyzwyczaja się do tego i ostatecznie przestaje zwracać uwagę. Ścisły kołnierz - obowiązkowy atrybut dla trenerów psów.

I etap studiów

Wszystkie treningi są podzielone na trzy etapy. Etap pierwszy: podążanie za właścicielem.

  1. Lepiej prowadzić zajęcia w ustronnym miejscu, zabierając psa na smyczy o długości 3 - 5 metrów.
  2. Jak tylko pociągnie za sobą, spokojnym głosem, przywoła jego imię i wykona serię ostrych i krótkich szarpnięć, jednocześnie zwalniając do zatrzymania i zmieniając kierunek.
  3. Przy pomocy tych samych szarpnięć konieczne jest zmuszenie psa do podążania za nim. Ostre, wyjaśniające szarpnięcia powinny zostać zatrzymane, gdy pies rozluźni napięcie. W tym samym czasie Twoja pochwała, a nawet delikatność nie będą zbędne.
  4. Ćwiczenie należy powtórzyć kilkakrotnie, zmieniając kierunek ruchu.
  5. Sygnałem do naśladowania będzie pseudonim, który wypowiedziałeś.

Należy pamiętać, że aby stworzyć przyjemny emocjonalny nastrój, ważne jest, aby rozmawiać z podopiecznym, pieścić lub besztać go, w zależności od zachowania i zachęcać pod każdym względem do dobrowolnego podejścia do właściciela. W ten sposób tworzysz strefę komfortu dla psa.

II etap studiów

Drugi etap: przejście do umiejętności chodzenia na zwiotczałej smyczy. Na tym etapie treningu nie wypowiadamy już pseudonimu psa, ale po prostu postępujemy zgodnie z nim szarpiąc jednocześnie pociągając smycz, zatrzymując je, gdy się rozluźnimy. Nie zapomnij jej uwielbiać i dawać przyjemności. Pierwszy i drugi etap szkolenia odbywają się w pierwszej lekcji, która powinna trwać około 2 godzin.

W rezultacie konieczne jest zapewnienie, że Twój podopieczny szedł z tobą na luźnej, luźnej smyczy. W procesie treningu można go skorygować - zrobić coś krótszego, a potem dłużej. Poniższe zajęcia mogą odbywać się w różnych miejscach i sytuacjach, stopniowo przechodząc do prostych odcinków.

W pewnym sensie uczymy psa myśleć, że dopóki nie pociągnie za smycz i nie pójdzie za tobą, będzie dobrze, będzie chwalony i traktowany z pysznym przysmakiem. Wszystkie zajęcia prowadzone są na sztywnym kołnierzyku. Aby przejść na miękki kołnierz następuje kolejny etap pracy.

Trzeci etap: chodzenie po zwisającej smyczy.

  • Na tym etapie łączymy dwie smycze, na różnych kołnierzach - miękkie i surowe.
  • Teraz, jeśli pies cię odciągnie, najpierw pociągniemy za miękki, a potem za sztywny kołnierz z przerwą między szarpnięciami 0,5-1 sekundy.
  • Stopniowo interwał powinien wzrosnąć do 3-4 sekund, ale siła jego szarpnięć powinna wzrosnąć. Proces ten może trwać długo, w zależności od "deprawacji" psa. A teraz, głównie, musisz iść prosto. Obciążenie psa musi zostać wydane.
  • Pierwsze sesje nie powinny przekraczać 5 - 7 minut, ale podczas spaceru sesje te wykonują kilka.
  • Stopniowo czas szkolenia wzrasta do 30 minut lub więcej.
  • Aby rozładować energię zwierzęcia, po każdej sesji pracy pies może zostać uwolniony lub, po przymocowaniu miękkiego kołnierza, dać mu polecenie: "Do przodu!". Dla zwierzaka powinno to oznaczać: "Ciągnij mnie ze wszystkich sił!".

W ten sposób opracowywana jest kolejna przydatna umiejętność - "Holowanie". Praktykowaną umiejętność poruszania się na zwisającej smyczy można rozważyć, jeśli pies robi to bez wewnętrznego oporu, jeśli dla niej stała się normą zachowania. Więc weź rygorystyczny kołnierz bez pośpiechu, aż zobaczysz, że nie ma takiej potrzeby.

Musimy być cierpliwi, ale wynik jest tego wart. Pies uczy się posłuszeństwa i przynosi dużo ulgi. Po ćwiczeniu "chodzenia po zwisającej smyczy" ćwiczenie "chodzenia w pobliżu" nie będzie dla ciebie trudne. Sukcesy w tych przedsięwzięciach są trwałe i wszystko się ułoży!