> Psy> Pinczer miniaturowy> Dobrze wiedzieć
Pinczer miniaturowy

W artykule rozważę warunki hodowli i hodowli karłowatych pinczerów. Można go również nazwać tsverg. Podam opis i opis małego psa, jak wygląda, ile żyć, plusy i minusy rasy. Wymienię cechy wyglądu i charakteru. Rozważę warunki, w których musi żyć. Powiem ci, co karmić i jak prawidłowo rozmnażać.

Opis rasy psów Pinczer miniaturowy

Międzynarodowe Stowarzyszenie Handlerów Psów traktuje tę rasę w równym stopniu z Pinczerami i Sznaucerami.

Są doskonale wytrwali i pewni w każdym ruchu.

Idealnie, pies ciało powinno utworzyć kwadrat. Rasa charakteryzuje się gładkimi włosami i idealną proporcją wysokości do długości. Kufa ma kształt tępego klina. Ogon wisi i przypomina sierp. Plecy składają się z mocnych kości. Jest lekko pochylona do ogona. Waga waha się od 4 do 6 kg. Barwa: bladoczerwona. Średnia długość życia wynosi 15 lat.

Niewątpliwą zaletą miniaturowego Pinschera jest jego mały rozmiar. Mały pies uwielbia chodzić. Miniaturowe zwierzę powinno otrzymać niezbędną aktywność fizyczną. Dlatego polecany jest tylko osobom aktywnym. Podobne rasy to: rosyjski terier, japoński hin, niemiecki szpic miniaturowy, angielski (Royal) toy terrier.

Jeśli spojrzysz, pierwsze zapiski miniaturowego pinczera są datowane na 7-sze. n er Psy były popularne w całej Europie. Później trzymano ich w stajniach, ponieważ mogły odstraszyć gryzonie. Od tego czasu ich wygląd się nie zmienił. Standard został po raz pierwszy opisany w 1880 roku.

Pinczer miniaturowy zadziwia swoją łaską i wyrafinowaniem.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Mały pinczer wymaga regularnych spacerów na świeżym powietrzu. Z tego powodu utrzymuje kondycję i utrzymuje zdrowie. Wełna ma gęstą strukturę, więc nie wymaga szczególnej opieki. Wystarczy czyścić go z kurzu raz w miesiącu.

Gładkie włosy tej rasy są bardzo czyste. Częste stosowanie detergentów zwiększa ryzyko wysuszenia skóry. Eksperci zalecają stosowanie szamponu, który zawiera białko w swoim składzie. Co tydzień oczyszcza się uszy, oczy i zęby.

W posiłku powinny być wszystkie witaminy i minerały. Słodycze i smażone potrawy prowokują rozwój otyłości. Możesz odmówić naturalnej żywności i używać zamiast niej karmy premium. Jeśli nie jest to możliwe, dieta powinna wynosić co najmniej 40% mięsa, 30% owsianki. Resztę objętości zajmują warzywa. Najpierw muszą być poddane obróbce cieplnej.

W domu zwierzę musi być wyposażone we własny kącik. Umieszczono w nim łóżko, miski na jedzenie i zabawki wodne. Z szczeniakiem musisz przejść od 15 do 30 minut, 2-3 p. Dziennie; z dorosłym psem - dwa razy dziennie przez co najmniej 45 minut.

Aby zapobiegać chorobom zakaźnym konieczne jest terminowe szczepienie.

Postać Pinczera Miniaturowego

Dodatkowo w jego postaci występują następujące cechy:

• Duma Pies źle reaguje na głośny głos lub karę fizyczną. Najlepiej odmówić takich działań edukacyjnych.
• Pincher jest poświęcony nie tylko właścicielowi, ale także całej rodzinie. Negatywnie odnosi się do każdej osoby i jest gotowy do obrony przed zagrożeniem o dowolnej skali. Właścicielowi zaleca się przejęcie przywództwa w swoich rękach, w przeciwnym razie będzie on całkowicie kontrolowany przez psa.
• Miniaturowy pinczer już od 4 miesięcy demonstruje umiejętności doskonałego stróża. Spotyka nowych ludzi z głośnym szczekaniem i jest gotowy do ataku w każdej chwili.
• Pies zawiera wszystkie niezbędne cechy przywódcze. Rasa przypisana do walki pod warunkiem odpowiedniego szkolenia.
• Pinchers nie mają prawie żadnego strachu.
• Pies jest energiczny, dlatego nie będzie odpowiedni dla flegmatycznych właścicieli. Jest nie tylko świetną strażniczką, ale także wyjątkową towarzyszką długich podróży. Właściciel musi przejąć kontrolę nad zabawą, inaczej meble lub cały dom może na tym ucierpieć.
• Zaletą pinczera jest brak spontanicznych napadów złości. Odpowiednio ocenia środowisko i reaguje poprawnie.
• Układ nerwowy zwierzęcia działa dobrze, dzięki czemu może dostosować się do wszelkich warunków zewnętrznych.

Dlatego uwaga wielu miłośników psów zatrzymuje się na nim.

Z powodu instynktu opiekuna przechodni często szczekają i mogą prowokować walki z innymi psami.

Małe szkolenie dla zwierząt

Edukacja i szkolenie mające na celu przejęcie kontroli nad cechami przywódczymi zwierzęcia. Można to zrobić tylko wtedy, gdy lekcje rozpoczną się w wieku trzech miesięcy. W tym czasie układ nerwowy ucha będzie miał czas na zakończenie jego formowania.

Dressura łatwo przechodzi, ponieważ rasa ma predyspozycje do niej. Dzięki edukacji możliwe jest zminimalizowanie prawdopodobieństwa wystąpienia wad charakteru w przyszłości. W przeciwnym razie agresja może rozzłościć zwierzę.

Nie powinniśmy zapominać, że pies ma dumny i drażliwy charakter. W sukniach nie można zastosować chamstwa i litości. Zaskoczenie manipulacją jest również niedopuszczalne. Tylko właściwe podejście skieruje działanie we właściwym kierunku. W rezultacie osoba dostanie inteligentnego i spokojnego przyjaciela.

Psy tej rasy lubią się bawić i chętnie zbierają kolekcję własnych zabawek.

Zdrowie zwierząt

Pinczer miniaturowy ma doskonałą genetykę, więc rzadko ma problemy zdrowotne. Jednak średnia długość życia wynosi nie więcej niż 13 lat. Pies dobrze znosi mróz i nie potrzebuje ubrań w zimie.

Terminowe szczepienia pomogą uniknąć poważnych chorób w przyszłości. Zaplanuj szczepienia oferowane przez weterynarza. Opiera się na sytuacji epidemiologicznej w regionie. Sztylet karłowaty ma genetyczne predyspozycje do dysplazji, chorób oczu i epilepsji. Ćwiczenie może prowadzić do rozwoju zwichnięcia rzepki.

Rutynowa kontrola pozwoli rozpoznać choroby na pierwszym etapie ich rozwoju. Dzięki uważnej uwadze i właściwej pielęgnacji życie może trwać 18 lat.

Pinczer miniaturowy - pies o dobrym zdrowiu

Ile kosztuje szczeniak

Właściciel może mieć całkowitą pewność, że szczeniak należy do rasy, jeśli zakupił ją w specjalnej hodowli. Pies musi posiadać rodowód i komplet dokumentów. Średnio koszt szczeniaka wynosi 30 tysięcy rubli. Cena znacznie spada, jeśli znaleziono w niej oczywiste oznaki małżeństwa. Nie przeszkadza to jednak, by pies stał się niezawodnym przyjacielem i towarzyszem na długie podróże.

Aby mieć całkowitą pewność co do czystości rasy, musisz kupić psa w hodowli. Obecnie istnieje szeroka gama hodowców o dobrej reputacji w Federacji Rosyjskiej. Na przykład hodowcy z Moskwy, Wołgogradu, Woroneża, Niżnego Nowogrodu i innych miast są bardzo popularni.

Rodowodowy szczeniak karzeł Pinscher można kupić tylko w hodowli

Charakterystyka chowu

Hodowlę przeprowadza się w celu uzyskania próbek skał o wysokiej jakości i zgodnych z normami.

Pierwsze krycie powinno nastąpić nie wcześniej niż szczeniak będzie miał 15 miesięcy. W tym czasie powinno upłynąć jej drugie ciepło. Dzianie zaleca się trzymać raz w roku. Sprawa prowadzona jest do 8 lat. Po tym stan zdrowia psów nie pozwala na hodowlę zdrowych szczeniąt.

Jednak jest zwyczajowo uważany za osobną rasę. Reprezentuje pewne psy. Jednostki mają dobrą psychikę, więc trudno je marudzić. Nie obawiają się gróźb o żadnej wielkości, więc zawsze walczą o swojego pana. Dla psów tej rasy konieczne jest zapewnienie niezbędnego poziomu aktywności fizycznej. Edukacja i szkolenie rozpoczynają się po 4 miesiącach. W przypadku braku odpowiedniej uwagi i przeszkolenia w wykonywaniu poleceń, pinczery mogą stać się agresywne.

Choroby i zalecenia dla pinczera miniaturowego

Choroby krasnala Pinschera i obturacyjna choroba - choroba u psów powodująca tworzenie się kamieni moczowych. Lokalizacja patologii jest zalecana przez nerki lub układ moczowy kamica u psów

Zapadnięcie się tchawicy u psów Karzeł Pinscher nazywał chorobą, w której pierścienie chrząstki stają się miękkie. Prowadzi to do odkształcenia światła tchawicy Zapadnięcie się tchawicy u psów

Choroba nazywana jest wielotarczową obrażeniami ciała. Zasadniczo u zwierząt i kotów rozwija się wielorurowość u psów i kotów spowodowana upadkiem zwierzęcia z wysokości uraz wieloryba u psów

Opis, historia i charakter rasy

Ogólnie rzecz biorąc, miniaturowy pinczer, który jest również nazywany miniaturowym pinczerem lub miniaturowym pinczerem, należy do szlachetnej rasy psów, których historia sięga ponad stulecia. Niemieccy pinczery o gładkich włosach są uważani za przodków tych dzieci. W procesie formacji skalnych uczestniczyli również włoski chart, maltańskie pieski i jamniki. Jeśli chodzi o Rosję, to w połowie lat 90. ubiegłego wieku sprowadzono tu nową generację karzełków (głównie z Izraela). Pozwoliło to doprowadzić rasę do nowego etapu rozwoju i zwiększyć jej popularność w kręgach psów. Jeśli chodzi o postać, to miniaturowy pinczer jest bystrą, silną, upartą i bardzo krnąbrną osobowością. Dlatego jego edukacja musi być wzięta dosłownie od pierwszych minut szczeniaka w twoim domu. Jeśli podejmiesz pełną odpowiedzialność i zdecydowanie proces podnoszenia i szkolenia swojego pinczera, to z dorosłym psem nie będziesz miał żadnych problemów. Ogólnie rzecz biorąc, przedstawiciele rasy są bardzo szybcy i szybko się uczą.

Miniaturowe Pinchery są bardzo oddane właścicielowi i jego rodzinie, a także dobrze dogadują się z dziećmi, chociaż nie okazują zbytniego entuzjazmu dla swojego znajomego stosunku do swojej osoby.

Również dla tych dzieci charakteryzuje się obecnością wyraźnego instynktu strażniczego. Z tego powodu wielu właścicieli Pinscher krasnoludów czuje się bezpiecznie pod ochroną tego, choć malutkiego, ale odważnego i odważnego stworzenia. Kerry Blue Terrier Diseases

Wygląd i standardy rasy

Pinczer miniaturowy to mały, zwarty, harmonijnie złożony pies o długich, mocnych nogach, eleganckiej szyi i zwartej, eleganckiej głowie z wyraźnym przejściem od czoła do kufy. Stojące trójkątne uszy i wysoki ogon przedstawicieli rasy z reguły się zatrzymują. Wysokość w kłębie miniaturowego pinczera może wynosić od 25 do 30 centymetrów, a waga od 4 do 6 kilogramów.

Choroba rasy Pinczer miniaturowy

Rasy Pinczer miniaturowy jest lepiej znany jako Pinczer miniaturowy. Uważany jest za dość stary, ma około 300 lat.

Krewni obecnego tsvergpincherov żyli w średniowieczu w Europie. Zapiski historyczne mówią, że król Polski miał psy (czeskie watażki), które okazały się doskonałymi szczurołapami. Mówiono, że to ta rasa była przodkami krasnala.

Przodkowie miniaturowych pinczerów mogliby stać się długo wymarłymi torfowymi psami. Szczątki tych psów zostały znalezione przez niemieckiego naukowca i badacza. W minionych stuleciach tsvergpincherov hodowano dla myśliwych polujących na gryzonie i doskonale sobie z tym poradzili. Nieco później ta rasa psa towarzyszyła królewskiemu powozowi.

W XIX wieku rozpoczęła się naukowa selekcja tej rasy, której celem była poprawa wyglądu zwierzęcia i jego właściwości roboczych. Pierwsza wystawa Pinczer miniaturowy odbyła się w 1878 roku, a już w 1895 roku powstał klub tej rasy.

Przed rewolucją w Rosji, pinczowie karłowaci byli bardzo popularni. Lata głodu, zamętu i wojny ochłodziły miłość mężczyzny do tych kieszonkowych psów. Druga fala popularyzacji miniaturowych pinczerów wzrosła w latach 80-90 ubiegłego wieku.

W Ameryce ta rasa wykazała żywą aktywność w latach 20. ubiegłego wieku, aw Anglii osiedlili się znacznie później, w 1950 roku.

Miniaturowe Pinchers nie są dobrymi karzełkami. Rasa Dobermana została wyhodowana przez hodowcę Friedricha Dobermana. I stało się to w następujący sposób. Kiedyś Friedrich zobaczył psa miniaturowego pinczera i tak bardzo spodobał mu się jego wygląd, że postanowił wyhodować podobną rasę, tylko o dużych rozmiarach.

Postać rasy psów Pinczer miniaturowy

Miniaturowe pinchers to małe, ale bardzo inteligentne stworzenia. Mimo swojej znikomości, ta rasa nie jest odpowiednia dla wszystkich.

Starszym osobom lub w prezencie dla dzieci tej rasy nie zaleca się zakupu. Najlepszy ze wszystkich, będzie odpowiadał właścicielowi z silną postacią, która może podporządkować czarujący i uparty miniaturowy pincher.

Pomimo złożonej natury, miniaturowe szpilki są bardzo czułymi, czułymi i kochającymi małymi zwierzętami. Miniaturowe Pincher kochają dzieci całym sercem i są gotowe grać z nimi w nieskończoność. Mają nieograniczoną energię, a ich "ratujące życie baterie" nigdy nie siadają.

Mini pinczery dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, ale postrzegają bezpańskie psy z wrogością i mogą wykazywać agresję w stosunku do nich.

Kolejny niuans tej rasy jest wielkim podejrzeniem. Pinczer miniaturowy nie jest łatwowiernym psem i istnieje możliwość, że będzie szczekał na nieznajomych i inne zwierzęta. Na spacery nie powinny spuszczać ich ze smyczy. Widząc cel jest mały, ale dzielny pinczer będzie mógł odepchnąć się nie oglądając się za siebie.

Mini-pinscher kocha swojego mistrza całym sercem i jest do niego szaleńczo przywiązany. Na szkolenia są pozytywne i gotowe do zrobienia przez całą dobę. Jednak jest jeden warunek, aby osiągnąć posłuszeństwo małego generatora mocy, musisz zdobyć jego zaufanie. Dwarf Pinscher to bardzo podstępne psy, uwielbiają chwalić i starają się zasłużyć na to w jakikolwiek sposób.

Cechy psów rasy moltów Zvergpinscher

Molt miniaturowych pinczerów występuje 2 razy w roku (wiosną i jesienią). W tej chwili zaleca się czesać je częściej niż zwykle. Aby szybko pozbyć się starej wełny i szybko rozwinąć nową osłonę z wełny, musisz wytrzeć ciało psa wilgotną ściereczką lub gumową szczotką. W przeciwnym przypadku cały dom będzie pokryty małymi "rzęskami".

Opieka i utrzymanie psa rasy Zwergpinscher

Nietrudno zadbać o miniaturowe szpilki i nie zajmuje to dużo czasu.

Chodzić Tsvergpinchery lubią bawić się na świeżym powietrzu, ale nie zawracają sobie głowy swoim mistrzem. Wystarczy iść z nimi rano i wieczorem przez 30 minut.

Smycz Zalecany dla psów zamiast smyczy do wyboru uprzęży. W końcu ciekawy ruch może dramatycznie przesunąć się do przodu i udaremnić kręg szyjny, a uprząż obejmuje ciało dziecka, a tym samym chroni przed urazami.

Wełna. Czesanie jest wystarczające 2 razy w tygodniu. Jednocześnie lepiej wybrać grzebień z naturalnym włosiem, aby nie uszkodzić ciała psa.

Ogólna higiena. Często nie trzeba myć zwierzęcia. Wystarczy 1 raz w miesiącu lub w razie potrzeby. Konieczne jest wybranie szamponu dla krótkowłosych ras psów. Częste kąpiele osuszają skórę, powodując swędzenie i łupież.

Oczy 1-2 razy w tygodniu do mycia oczu specjalistycznego balsamu dla psa. Do dezynfekcji można użyć zwykłego wywaru z rumianku.

Uszy. Ważne jest monitorowanie stanu uszu zwierzęcia. Raz w tygodniu, w celu zapobiegania, oczyść uszy siarki za pomocą wacika i przetrzyj balsamami do opalania dla uszu.

Zęby. 1-2 razy w tygodniu zaleca się czyszczenie zębów psa (za pomocą pędzla i pasty), aby były zawsze czyste i nie ma próchnicy lub innych chorób zębów. Do czyszczenia zębów stosowane są specjalne przysmaki.

Pazury W przypadku pazurów musisz podążać. Aby je wyciąć potrzebujesz kogterezkoy. Nie możemy pozwolić, aby pazury przerosły, stworzy to dyskomfort podczas przenoszenia.

Łapy. Po przejściu trzeba sprawdzić poduszki łapy. Aby upewnić się, że czworonożny przyjaciel nie ma obrażeń. Zimą łapy traktuje się odczynnikami kremem dla niemowląt lub wazeliną.

Terminowe szczepienia, zarobaczenie, leczenie owadów posiwiałych krwi i pasożytów są podstawowymi środkami w opiece nad jakimkolwiek psem.

Ważne: miniaturowe pinczery nie tolerują niskich temperatur. Dlatego przy zimnej pogodzie konieczne jest noszenie kombinezonu, aby pies nie przeziębił się.

Standardowe psy rasy Zvergpinscher

Miniaturowy pinczer to małe, delikatne stworzenie. A teraz szczegółowy opis rasy:

Silna, podłużna czaszka;

Kufa ma kształt klina;

Oczy są ciemne, owalne;

Gąbki są czarne, szczelne w stosunku do szczęki;

Uszy mogą być zawieszone, stojące nie zadokowane, stojące zadokowane. Wznoszenie uszu wymaga procedur klejenia;

Szyja jest średniej długości;

Krótki, elastyczny tył;

Szeroka skrzynia;

Ogon ma kształt szabli. Najbardziej zadokowany;

Stopy silne, proste;

Sierść jest krótka, ciasna;

W wysokości sięgają od 25 do 30 cm;

Odważyć od 4 do 6 kg;

Oczekiwana długość życia od 15 lat wzwyż.

Odchylenie od standardowej rasy psów Zwergpinscher

Krótkie lub zbyt długie nogi, duża głowa, są fałdy na przedniej części, kufa jest zbyt spiczasta, ugryzienie jest proste, oczy są zbyt duże i lekkie, uszy są długie, grzbiet nie jest równy, waga lub wysokość nie spełnia normy.

Karmienie psów rasy Zwergpinscher

Odżywianie dla zwierzaka jest bardzo ważnym czynnikiem jego żywotnej aktywności. Możesz karmić psa suchym jedzeniem. Wybierając jedzenie, aby zwracać uwagę na jego skład, musi to być klasa premium lub luksusowa i zawierać naturalne składniki.

Naturalna żywność musi być zrównoważona. Z pewnością trudno jest zachować równowagę, więc musisz dodać multiwitaminy i wysokiej jakości suplementy diety do żywności. Domowe jedzenie dla małego pinczera powinno być ciepłe, świeże i zdrowe.

Do 4 miesięcy szczenięta muszą być karmione 6 razy dziennie, po 4 miesiącach 5 razy dziennie. Od 6 miesięcy szczeniak przechodzi na 4 posiłki dziennie. Za 1 rok szczeniak może jeść 2 razy dziennie.

Miniaturowa fermentacja miniaturowa jest słaba, więc nie można karmić swojego zwierzaka suchym i naturalnym pokarmem w tym samym czasie.

Menu kanału:

Czerwone mięso powinno zwyciężyć.

Drób dozwolony. Kurczak lub indyk.

Owoce dają zwierzęciu niezbędnych witamin. Może to być gruszka, jabłko, banan, suszone morele w formie delikatności.

W przypadku różnych posiłków można podać jajko na twardo, ale nie częściej niż raz w tygodniu.

Filet z ryb morskich jest dobry dla organizmu. Możesz dać 1-2 razy w tygodniu (nie więcej).

Podroby są odpowiednie podczas karmienia zwierząt domowych. Wątroba, serce, płuco, język, tchawica, blizna.

Fermentowany produkt mleczny. Twarożek i kefir 0-1% tłuszczu.

Kasze: ryż i kasza gryczana. Inne warunkowo dozwolone.

Menu warzywne: marchew, kalafior, brokuły, dynia - wszystko to jest przydatne.

W misce powinna być stale świeża i chłodna woda pitna.

Zalecane: dodać 1 łyżkę do jedzenia. łyżka oliwy z oliwek do trawienia.

Kapusta biała, ryby rzeczne, wszelkie kości, kasza manna, produkty piekarnicze, słodycze, wędliny, kiełbasy, owoce cytrusowe, tłuste mięsa, mleko od krów.

Wskazówka: Nie zaleca się rozpieszczania psa z ludzkiego stołu. Powinien mieć konkretne miejsce, w którym powinien jeść. Każdy pies powinien o tym wiedzieć i nie łamać zasad. W przeciwnym razie, żebrak będzie rósł.

Pseudonimy rasy psów Zwergpinscher

Miniaturowy pinczer. Nie mogą siedzieć spokojnie przez minutę. Dlatego imię zwierzęcia musi w pełni scharakteryzować jego zachowanie. Nazwa powinna być krótka i dźwięczna, jasna i dynamiczna.

Zdarza się, że zwierzak nie reaguje na wybrany pseudonim. Więc jej nie lubi. Śledź zachowanie szczeniaka, najprawdopodobniej powie ci jego imię. Możesz spróbować wykrzyczeć jego imię na odległość, a jeśli zwierzę odpowiada i przychodzi, wtedy wybór jest prawidłowy.

Cena szczeniąt psów rasowych Zvergpinscher

Na terytorium Rosji szczeniaka Pinczer miniaturowy można kupić od 10 do 30 tysięcy rubli. Cena zależeć będzie od zewnętrznej, rodowodu szczeniaka i jego rodziców. Szczenię z wystawy rodziców ocenia się dość wysoko.

Pseudonimy rasy psów Zwergpinscher

Mężczyźni: Alex, Boomer, Simba, Chucky, Chip, Hans.

Suki: Ariel, Alice, Deim, Linda, Nick, Tutsi.

Wskazówka: Kup szczeniaka Zvergpincher od sprawdzonych hodowców, którzy gwarantują jego pomyślną przyszłość.

Kolory rasy psów Zwergpinscher

Rasa pinczerów miniaturowych ma dwa kolory:

Oleny. Kolor ten zmienia się od jasnoczerwonego do ciemnoczerwonego.

Czarna podpalana. Cały pies jest całkowicie czarny, ale ma czerwoną opaleniznę. Mogą być na klatce piersiowej, na kończynach, pod ogonem i nad oczami.

Każdy kolor wygląda pięknie i elegancko.

Zalety i wady psa rasy Zwergpinscher

Posiadać dobre ciało i muskulaturę;

Zabawne, zabawne stworzenia;

Dużo miejsca w domu nie zajmuje.

Potrzebujesz regularnego szkolenia;

Często głos;

Istnieje wiele chorób genetycznych.

Hodowla szczeniąt psów rasowych Zvergpinscher

Niewątpliwie każdy właściciel marzy o dorastaniu sprytnego i wykształconego czworonożnego przyjaciela. Należy zauważyć, że szczeniak tsvergpinchera musi być przeszkolony od momentu przekroczenia progu nowego domu.

Będzie dobrym uczniem tylko wtedy, gdy zda sobie sprawę, że nie ma innego sposobu. Upór krasnoludzkiej tsvergi można pokonać tylko dzięki ludzkiej cierpliwości.

Adaptacja. Czynnik ten odgrywa ważną rolę w rozwoju i edukacji psa. Szczeniak powinien jak najszybciej poznać zwierzęta, ludzi, dźwięki, zapachy, ptaki i maszyny. Jego ciekawy nos powinien iść do wszystkich dozwolonych i dostępnych miejsc. W procesie adaptacji szczeniak jest dozwolony lub zabroniony. W ten sposób dochodzi do zrozumienia podstaw "psiej nauki".

Czystość i porządek. Przeżywają życie z miniaturowym sznaucerem. Każdy szczeniak powinien mieć określone miejsce, w którym mógłby zaspokoić swoje potrzeby. Do 4 miesięcy zrobi to w domu. Nie da się go skarcić. W przeciwnym razie, w przyszłości szczeniak będzie szukał miejsca w zacisznych zakątkach, obawiając się ludzkiego gniewu. Szczeniak szybko nauczy się, jak to zrobić, pod warunkiem, że jest chwalony. Później kleszcze radzą sobie z potrzebami na ulicy i nie chodzą do ich pieluszek.

Co powinno być zabronione? Jeśli zauważysz, że zwierzak gryzie meble, buty i inne przedmioty gospodarstwa domowego, wtedy pilnie musisz go zatrzymać. Najlepiej kupić w sklepach zoologicznych więcej zabawek na swoje studia i specjalne przysmaki, na które wyostrzy zęby. Zabierz swoje buty i przewody z dala od wścibskich oczu. Każdy szczeniak pozna świat i musi być na to przygotowany. Karze go, bo to niemożliwe!

Szczególnie niebezpieczne. Małe przedmioty: guziki, koraliki, nici, pigułki, chemia gospodarcza, małe zabawki dla dzieci.

Odprężenie i słabość go nie poprawią. Szczeniak miniaturowego pinczera od urodzenia jest zepsutą naturą. Jego postać musi "zepsuć się". Rozumie każdy rodzaj pobłażania sobie w zwykłym tekście "Mam prawo robić wszystko".

Trzymaj granicę między miłością, troską i permisywnością. W przeciwnym przypadku wyhodujesz małego i bezczelnego psa, który może zrujnować nie tylko życie codzienne, ale także święta.

Choroby rasy psów Tsvergpinscher

Małe rasy psów są podatne na choroby. Pinczer miniaturowy jest genetycznie predysponowany do następujących chorób.

Choroby oczu (zaćma, jaskra, volvulus, dystrofia rogówki.). Wzrok psa spada, zaczerwienienie zaczyna się w jego oczach, oczy zaczynają podlewać, kondycja psa jest letargiczna;

Cukrzyca i kamica żółciowa występują najczęściej u starszych psów;

Problemy ze stawami (zwichnięte ramię, choroba Perthesa). W związku z tym nie wolno mu skakać z dużej wysokości.

Otyłość. Dzieje się tak, gdy nie przestrzega się norm żywieniowych i żywieniowych. Nadwaga jest w pierwszym rzędzie niebezpieczna dla kończyn.

Zapalenie trzustki. Choroba pinczera miniaturowego może zarabiać z powodu niewłaściwego karmienia.

Uwaga: Nie możesz samoleczenia, a zwłaszcza próbować wyleczyć psa za pomocą ludzkiej medycyny. Na przykład na pierwszy rzut oka bezpieczne dziecko "nurofen" może wywołać krwotok z żołądka.

Kochający i opiekuńczy właściciel, zauważając zły stan zdrowia zwierzaka, powinien natychmiast udać się do kliniki weterynaryjnej.

Kupując miniaturowego pinczera w domu, pamiętaj, że przez wiele lat staje się pełnoprawnym członkiem rodziny. Pies to duża odpowiedzialność i nie ważne ile to jest i ile waży. Nie uważaj Miniaturowego Pinchera za poduszkę lub czarującego psa. Nie bez powodu wygląda jak Doberman, w jego maleńkiej piersi bije odważne serce prawdziwego sprintera, a jego życie jest odwiecznym ruchem w imię ludzkiej miłości.

hodowla MULTATULI

Na szczęście Pinczer miniaturowy nie przewyższa ocen chorób dziedzicznych wśród psów rasowych. Według amerykańskich badaczy 3-5% miniaturowych pinczerów ma problemy zdrowotne z testowaną liczbą. Zadaniem hodowców jest zmniejszenie tego procentu do minimum. W tym celu przeprowadza się specjalne testy w celu identyfikacji chorób dziedzicznych, aby zapobiec rozwojowi niezdrowych psów. Wyniki testów naszych psów znajdują się na stronie oceny stanu zdrowia.

Każdy, kto chce dostać psa określonej rasy, powinien być świadomy chorób, które znajdują się w wybranej rasie i powinien być gotowy na poradzenie sobie z nimi. Należy to natychmiast podjąć, być przygotowanym na to i podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze.

Poniżej znajduje się opis chorób występujących w Pinczeru miniaturowym.

Inne choroby oczu

Anomalia oka Collie (CEA) - ta wada wzroku jest uważana (lub była uważana) za cechę wspólną wszystkich Collies (w tym Scottish Sheepdog), stąd jej nazwa. Nieznane przypadki wystąpienia tej wady u innych ras. Anomalia oka collie (AGK) powinna być uważana za poważną ze względu na wysoki stopień rozpowszechnienia. Badania Collie wykazały, że dotyczy to 80-90 procent psów. Obecnie ten wysoki odsetek zmniejsza się z powodu programów hodowlanych mających na celu osłabienie anomalii. Jednak poziom jego dystrybucji jest nadal tak wysoki, że powoduje pewne obawy, HAA obejmuje zauważalne odchylenia od prawidłowego rozwoju tylnej ściany oka. Anomalia objawia się w siatkówce, naczyniówce i albuginie, naczyniach krwionośnych siatkówki, a nawet w nerwie wzrokowym. Istnieje aż osiem różnych anomalii, które są przejawami AGC. Stopień ich rozwoju może się zmienić, a wszystkie osiem anomalii nie zawsze są obserwowane u zaatakowanych psów. Stopień rozwoju AGC może różnić się od niezwykłej krętości naczyń krwionośnych siatkówki, różnej mocy anomalii siatkówki i naczyniówki, odwarstwienia siatkówki i krwawienia. AGK rzadko postępuje, z wyjątkiem odwarstwienia siatkówki, które można postrzegać jako następstwo innych nieprawidłowości. Wszystkie te wady można łatwo zaobserwować w oftalmoskopie. Ślepota rozwija się tylko w najcięższych przypadkach i prawie zawsze okazuje się być pierwszym ostrzeżeniem dla hodowcy, że AHA może mieć na niego wpływ. Jednak zwykłe badanie przez oftalmoskop specjalistę może ujawnić AGC u sześciotygodniowych szczeniąt. Anomalia pojawia się w obu oczach, ale niekoniecznie w tym samym stopniu.

Jaskra - zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe. W większości przypadków prowadzi do jednostronnej lub całkowitej ślepoty. Często ta choroba jest wtórna (po urazach). Ścieżki dziedziczenia nie są identyfikowane. Pierwotna jaskra występuje z powodu nierównomiernego wytwarzania i odpływu cieczy wodnistej. Główny odpływ występuje poprzez kąt komory przedniej i szczelinę rzęskową. W jednym typie jaskry kąt przedniej komory jest wyjątkowo wąski, a wypływ trudny. W innej formie kanał jest normalny, ale odpływ cieczy wodnistej zmniejsza się z innych powodów, które nie są w pełni zrozumiałe. Dwa rodzaje jaskry są znane, odpowiednio, jako zamknięcie kątowe i jaskra z otwartym kątem przesączania.
Zamknięta jaskra jest najczęściej spotykana w American Cocker Spaniels i Basset Hounds, i tylko sporadycznie u innych ras. To rozproszenie anomalii przez rasy wskazuje na jej genetyczne pochodzenie, ale znany jest sposób dziedziczenia. Wada może wystąpić zarówno u dorosłych, jak i u starszych psów. Jego otwarta forma była obserwowana w niektórych rasach, szczególnie często w bigley. Jednak u innych ras podobne jaskry objawiły się znacznie później: w 3-4 roku w Elkhound, w wieku 6-7 lat w Kishaund, aw dziewiątym roku u miniaturowego pudla.

Distychiasis: dodatkowe rzęsy, które znajdują się w normalnym zakresie rzęs, pojawiają się w wyniku otwarcia gruczołów Meiboma. Ta choroba występuje w miniaturowych pincherach. Zwykle dotyczy to zarówno górnej, jak i dolnej powieki obu oczu. Rzęsy są zwykle bardzo liczne i miękkie, leżą na filmie łzowym, który zakrywa oko, bez oznak poważnego podrażnienia. Sporadycznie można zauważyć łzawienie, ale najczęściej jest to spowodowane nieinwazyjną chorobą nosa.

Inwersja wieku, entropium (Entropium): "inwersja" krawędzi stulecia w taki sposób, że rzęsy stykają się z rogówką. Stan ten jest bardzo bolesny i, jeśli nie jest leczony, może prowadzić do ślepoty.

CHOROBY DETALICZNEGO
zwyrodnienie siatkówki (śmierć komórki siatkówki), dysplazja siatkówki (nieprawidłowy rozwój siatkówki) i spontaniczne oderwanie siatkówki. Są to z reguły procesy dziedziczne prowadzące do zmniejszenia, a często do utraty widzenia. Tylko doświadczony okulista będzie mógł zdiagnozować za pomocą metody oftalmoskopowej, ale istnieją również pośrednie oznaki rozwoju, które właściciel może zauważyć na wczesnych etapach procesu. Są to rozszerzone (nawet w świetle) źrenice, zmniejszone widzenie w czasie zmierzchu, nieznaczne szarawe zabarwienie dna oka. Jeśli znajdziesz te objawy, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą, aby natychmiast rozpocząć leczenie.
Postępujący zanik siatkówki (PRA) może występować w różnym wieku, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, aw ciężkich przypadkach prowadzi do całkowitej utraty wzroku, co może nastąpić po ukończeniu pierwszego roku życia. Występuje w różnych rasach.

Zaćma - zmętnienie soczewki oka

Zaćma - ograniczone lub rozproszone zmętnienie soczewki. Obiektyw jest dużą przezroczystą soczewką, która znajduje się wewnątrz oka i zapewnia dokładnie skupiony obraz na siatkówce. Obiektyw jest w stanie zmienić jego krzywiznę (pomieszczenie), zapewniając wyraźny obraz na siatkówce z obiektów, które są zarówno blisko, jak i daleko od oka. W przypadku dojrzałej, całkowicie nieprzejrzystej (zazwyczaj mlecznoniebieskiej) zaćmy, nie tylko zaburzony jest mechanizm akomodacji, ale światło na siatkówce prawie całkowicie zatrzymuje się, a oko prawie przestaje widzieć. Przyczyny zaćmy są liczne. Może być wrodzony i nabyty; dziedziczna, skomplikowana (w wyniku wcześniejszych chorób oczu lub związanych z powszechnymi chorobami: cukrzyca, choroby tarczycy), traumatyczna. Warunki występowania i dojrzewania zaćmy są różne, zależą od przyczyny ich występowania i wahają się od kilku godzin do kilku lat. Dzięki zastosowaniu metody biomikroskopii można zdiagnozować chorobę we wczesnym stadium. Stosowanie leków na tym etapie może spowolnić postępy zmętnienia i pogorszenie wzroku.

Leczenie zaćmy jest tylko chirurgiczne, celem operacji jest usunięcie zmętniałej soczewki i przywrócenie normalnego światła do siatkówki. Operacja jest trudna technicznie i, oczywiście, droga.

Ale nie we wszystkich przypadkach operacja może pomóc. Niestety, w przypadku wrodzonej katarakty (kiedy soczewka jest mętna od urodzenia), zmniejszenie stymulacji światłem centralnych dróg wzrokowych w okresie powstawania wrażliwości na światło (okres od otwarcia powiek do około 12 tygodnia życia) może prowadzić do poważnych zaburzeń neurofizjologicznych. Udowodniono eksperymentalnie, że brak odpowiedniej stymulacji świetlnej ośrodkowego układu nerwowego powoduje nieodwracalne anomalie funkcjonalne i strukturalne bocznych jąder stawowych i wizualną część kory. Zjawisko to nazywane jest niedowidzeniem - oznacza całkowity nieodwracalny brak funkcji wzrokowej na chorego oka.

Wobec tak poważnej patologii należy wziąć pod uwagę fakt jej dziedziczenia. Dziedziczenie zaćmy jest znane wielu różnym rasom i gatunkom zwierząt. W takim przypadku zaćmę można odziedziczyć z tej samej rasy na kilka różnych sposobów. Chociaż predyspozycje do rozwoju zaćmy są bardzo powszechne wśród różnych ras, nie należy wypowiadać się na temat dziedziczenia tej choroby bez dowodów na przenoszenie tej choroby między pokoleniami. Niemniej jednak należy przestrzegać ogólnych zaleceń: nie stosować u zwierząt hodowlanych z rozwiniętą zaćmą o nieznanym pochodzeniu.

CATARACT

Wielu właścicieli zwierząt staje w obliczu tego problemu: zwierzę starzeje się i stopniowo jego oczy są pokryte nieprzejrzystą zasłoną. To samo dzieje się u ludzi. Wraz z wiekiem nasze oczy też się starzeją. Istnieje wiele patologii oczu związanych z wiekiem, a jedną z nich jest zaćma. Ale przyczyną zaćmy jest nie tylko wiek. Co dziwne, zaćma może pojawić się u zwierzęcia w każdym wieku.

U psów zaćma występuje częściej niż u kotów, a szczególnie predysponowane są Cocker Spaniele, Boston Terriers, wire haired Fox Terrier i Poodles. Ponieważ zaćma może pojawić się w każdym wieku, jest klasyfikowana według wieku (młodzieńczego lub starczego), formy i lokalizacji, przyczyny (dziedziczna, cukrzycowa, stresująca, traumatyczna, zapalna, w wyniku złego odżywiania, naturalnego starzenia się lub urazu) i według stopnia ciemności.

Katarakta jest dość łatwa do zdiagnozowania, ponieważ jest widoczna gołym okiem. Zwierzę ma film "mleko" na jednym lub obu oczach i nie jest tak dobrze zorientowane w domu, jak kiedyś.

Czasami z wiekiem soczewki zaczynają tracić wilgoć i pojawia się niebieskawa mgiełka. Jest to zjawisko stosunkowo normalne, znane jako miażdżyca jądrowa. Zwykle nie wymaga leczenia, ponieważ nie wpływa na wzrok zwierzęcia i nie należy go mylić z zaćmą.

Zauważając pojawienie się zmętnienia na źrenicy zwierzęcia, skontaktuj się ze swoim lekarzem weterynarii, aby dowiedzieć się prawidłowej diagnozy. Zaćma rozwija się, gdy komórki i białko w soczewce oka zaczyna doświadczać procesów zwyrodnieniowych. Wraz z rozwojem zmętnienia, stopniowo blokuje przechodzenie światła, które musi przejść przez oko do siatkówki, aby zwierzę mogło zobaczyć.

Zaskakujące jest to, że niektóre rodzaje zaćmy nie wpływają na widzenie zwierzęcia. Ale kiedy to nastąpi, oko może oślepnąć i może być wymagane specjalne leczenie. Zaćma, która powoduje ślepotę, oczywiście zmienia sposób życia aktywnych psów i kotów, ale, jak każda fizyczna niepełnosprawność, zwierzęta przystosowują się do tego stanu. Psy i koty polegają na ich silnym poczuciu percepcji - węchu i słuchu, może nawet większym niż wzrok. W procesie adaptacji do ślepoty, te uczucia, oczywiście, wychodzą na pierwszy plan i są ulepszane do poziomu zaawansowanego technologicznie urządzenia radarowego, które zapewnia bezpieczną nawigację zwierzęcia. Zwierzęta domowe, takie jak koty i psy, zazwyczaj szybko przystosowują się do widzenia jednym okiem lub wcale. Oczywiście, wymagają one dodatkowej uwagi ze strony właściciela, aby zbyt często nie przestawiał mebli w mieszkaniu i nie wypuszczał psa na zewnątrz bez smyczy. Uliczne zwierzęta przyzwyczajają się do ślepoty nieco trudniej, ale też sobie z tym radzą.

Jeśli zaćma dotyka obu oczu, operację można uznać za opcję leczenia. Potrzeba leczenia chirurgicznego w każdym przypadku jest określona tylko przez lekarza weterynarii. Aby wyeliminować ślepotę zaćmy, weterynarz usuwa soczewkę oka. Po zdjęciu soczewki zaćma nie rozwija się ponownie. Istnieje kilka etapów rozwoju zaćmy. Zadaniem weterynarza jest ustalenie, kiedy zaćma jest dojrzała, ponieważ jest to optymalny etap jej usunięcia. Jednakże, jeśli zaćma rozwija się jako efekt uboczny innych patologii widzenia, jej usunięcie nie przywróci wzroku zwierzęcia. Zalecam usunięcie zaćmy tylko w przypadkach, w których dotyczy to obu oczu. Jeśli zaćma występuje tylko w jednym oku, operacja nie jest konieczna. Nie należy narażać psa lub kota na kontuzje (i właściciela - na wydatki) interwencji chirurgicznej, jeśli zwierzę ma jedno oko zdrowe.

Po zabiegu usunięcia zaćmy przywrócona wizja zwierzęcia będzie zamazana, ponieważ pod nieobecność soczewki oka nie może skupić się na "obrazie", ale zwierzęta nie muszą czytać porannych gazet. Są również szczęśliwi, że mogą po prostu bawić się z właścicielem i patrzeć na ukochaną twarz, nawet jeśli jest lekko rozmazana na krawędziach.

Pinczer miniaturowy

Miniaturowy Pinczer to miniaturowy, ale bardzo silny - przystojny, energiczny, nieustraszony i pewny siebie. Jest emocjonalny, czuły i niezwykle towarzyski.

Krótka informacja

• Nazwa rasy: Pinczer miniaturowy
• Kraj pochodzenia: Niemcy
• Pochodzenie rasy: XVIII wiek
• Waga: 4-6 kg
• Wysokość (wysokość w kłębie): 25-30 cm
• Długość życia: 13-15 lat

Najważniejsze wydarzenia

• Pinczer miniaturowy jest aktywnym, hałaśliwym i lekkomyślnym psem, zawsze gotowym na przygodę.
• Rasa ta wyróżnia się wysoką inteligencją, pomysłowością, przebiegłością, umiejętnością manipulowania właścicielami, jeśli na to pozwalają.
• Potrzebuje szkolenia i ścisłego wychowania, w przeciwnym razie wszystko wokół zamienia się w chaos.
• Mimo nadmiernej płynności ma stabilny układ nerwowy.
• Miniaturowy pinczer jest niesamowicie pewny siebie i podatny na dominację.
• Wspaniały towarzysz, bezinteresownie lojalny wobec właściciela.
• Dobrze radzi sobie ze starszymi dziećmi, ale jest nieodpowiednią firmą dla bezmyślnego dzieciaka, ponieważ może reagować na nieostrożne działania wobec siebie z agresją.
• Z innymi zwierzętami, z wyjątkiem chomików i ptaków, pies dobrze się dogaduje, jeśli dorastał wśród nich od szczeniaka. W innych przypadkach odnosi się do nich selektywnie. Dla nieznajomych koty są bardzo nieprzyjazne.
• Miniaturowy pinczer to burza szczurów i myszy, a gryzonie większe niż to mogą stać się jego ofiarami.
• Jest wytrzymały i wymaga wysiłku fizycznego, dlatego łatwiej jest go utrzymać dla osób preferujących aktywny tryb życia.

Pinczer miniaturowy o spektakularnym wyglądzie arystokraty zaznayki - jasna osobowość. Frisky, szybki, kochający życie, skłonny do fabrykacji i sztuczek, wie, jak rozjaśnić codzienne życie i nie pozwala nikomu się nudzić. Jego energiczne energii nie przyćmi jednak moc umysłu: to nie jest jednym z tych, którzy lekkomyślnie wkracza klatce tygrysa - jeśli pies chce drażnić wroga, jego przełożony fizycznie, on wynaleźć wyrafinowany sposób i osiągnąć swój cel. Jeśli będzie musiał się poddać, zrobi to z niezrównaną godnością, zachowując jednocześnie swoją fantastyczną zarozumiałość.

Charakterystyka rasy

Historia pinczerów miniaturowych

Pinczer miniaturowy, znany również jako karłowaty lub miniaturowy pinczer, to rasa, której formacja rozpoczęła się co najmniej dwa wieki temu w Niemczech. Specjaliści nie mają wątpliwości, że dominującą rolę w hodowli tej rasy mieli krótkowłosi niemieccy pinczery - psy znane w Europie od średniowiecza. Słynęli z bezpretensjonalnej zawartości i wszechstronności: służyli jako strażnicy na farmach, mieli sławę doskonałych myśliwych i sprawnych wojowników gryzonia. Oprócz pinczerów niemieckich, pośród dalekich przodków miniaturowych pinczerów, nazywa się je także jamnikami i levretokami, najmniejszymi psami z ich grupy, charty.

Wiadomo, że na początku XIX wieku wzrost standardowego pinczika wynosił od 45 do 50 cm w kłębie, a ich miniaturowe odmiany, które w 1936 r. Nazywane były już kosodrzewami o gładkich włosach, charakteryzowały się wzrostem z 35 do 40 cm.

W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęła się celowa selekcja pinczerów, aw 1880 roku pojawił się pierwszy oficjalny standard rasy opracowany przez niemieckiego psa Richarda Strebla. Pięć lat później niemiecki hodowca Joseph Berta założył Pincher Club, pod auspicjami którego różnych pinczerów podzielono na osobne rasy na zewnątrz.

Miniaturowe pinczery zostały po raz pierwszy pokazane na wystawie w Stuttgarcie w Niemczech w 1900 roku. W tym czasie, poza ich ojczyzną, te psy, zwane miniaturowymi obcęgami dla małej postury ("tsverg" w języku niemieckim, "gnome"), były praktycznie nieznane. Jednak z czasem rasa zaczęła zyskiwać popularność zarówno w Europie, jak i za granicą. W 1905 roku pierwszy miniaturowy pinczer został zarejestrowany we francuskiej księdze stadnej. To prawda, że ​​został scharakteryzowany jako niemiecki gładko-włosy terier. W USA, gdzie miniaturowy pinczer zaczął być importowany po pierwszej wojnie światowej, rasa również początkowo weszła do kategorii terierów. W 1929 roku, kiedy amerykański Kennel Club (AKC) oficjalnie zatwierdziła Pinschers rasy, został stworzony i Pinczer Club, którego członkowie zwrócił na najmniejsze ich rodzaju gra w grupie zidentyfikowanych „pinczery (that)”. W 1972 roku nazwa ta została zmieniona na "pinczer miniaturowy".

W dzisiejszych czasach ten mały, ale odważny pies ma masę fanów we wszystkich zakątkach planety. W różnych krajach w życiu codziennym i w sprzedaży jest często nazywany inaczej, ale od 1955 roku w klasyfikacji ras Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej (FCI), najmniejszy przedstawiciel pinczerów nazywa się Pinczerem Miniaturowym.

Wideo: Pinczer miniaturowy

Wygląd miniaturowego pinczera

Dziś na międzynarodowych wystawach można zobaczyć miniaturowe pinczery należące do różnych typów intrabreed. Wynika to z faktu, że hodowla tych psów w wielu krajach opiera się na ich własnych tradycjach w hodowli tej rasy. Tak więc, psy, hodowane w USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, charakteryzują się specjalnym, eleganckim sposobem poruszania się. Zerginiści pochodzący z Izraela wyróżniają się niemal absolutnym zewnętrznym podobieństwem do miniaturowych Dobermanów, charakteryzują się pewnymi szerokimi, szerokimi ruchami. Niemieccy aborygeni zawsze są rozpoznawani ze względu na swoją nieśmiałość i muskulaturowość, a przedstawiciele Skandynawii są najbardziej zrównoważonymi, spokojnymi i pewnymi siebie osobnikami. Jednak dla wszystkich miniaturowych pinczerów ustalono sztywne granice wzrostu (25-30 cm), kolory i pewną strukturę kadłuba.

Obudowa

Pinczer miniaturowy wyróżnia się wysokonogim, ale dobrze rozwiniętym kłębie, które jest najwyższym punktem górnej linii, oddaje jego głębokość, więc pies nie patrzy prosto na swoje nogi. Linia grzbietu jest lekko przechylona od kłębu do podstawy ogona. Skrzynia jest dość szeroka, ma owalny kształt, jej przednia część imponująco wystaje do przodu. Krótki, elastyczny i trwały grzbiet, mocna, a także krótka lędźwie sprawiają, że miniaturowy pincher ma zwarty wygląd, a jego ciało wygląda niemal kwadratowo.

Głowa

Głowa psa jest proporcjonalna do ciała, ma kształt stępionego klina. Przejście od czoła do twarzy jest wyraźnie zaznaczone, ale nie ostre. Kufa sama w sobie jest nieco krótsza niż czaszka, która ma mocny, podłużny kształt. Tył nosa jest prosty. Nos ma kolor czarny, nozdrza są dobrze rozwinięte. Wargi są suche, gładkie, czarne. Pasują ciasno do szczęk, ich rogi są zamknięte.

Szczęki i zęby

Szczęki miniaturowego pinczera są mocne, zęby są białe, mocne, zgryz nożycowy, zamykają się mocno i mocno. Mięśnie żucia są doskonale rozwinięte.

Uszy miniaturowego pinczera są ustawione wysoko. Stojąc lub zawieszając się na chrząstce, mają kształt trójkąta (w kształcie litery V). Wewnętrzne krawędzie wiszących uszu powinny opierać się o kości policzkowe. Norma nie stwierdza, że ​​przycięte uszy są niedoborem rasy, ale w krajach, w których obowiązuje zakaz zakładania uszu, psy poddane tej procedurze nie mogą uczestniczyć w wystawach i mistrzostwach.

Oczy

Niewielkie, mają kształt owalu, ich kolor jest ciemnobrązowy. Czarne powieki dobrze przylegają do gałki ocznej.

Ta część ciała psa jest scharakteryzowana jako sucha, bez podgardla, lekko wydłużona. Jest szlachetnie wygięty, co podkreśla dumny charakter miniaturowego pinczera.

Ogon

Ogon miniaturowego pinczera jest ustawiony wysoko, ale nie może być skierowany w stronę głowy. Na wystawach sędziowie z reguły preferują psy, których ogony mają kształt szable lub mają kształt sierpa.

Kończyny

Charakteryzuje się różnymi kątami wszystkich stawów i umiarkowanie szerokim zestawem. Przednie kończyny w pełnej twarzy i profilu wyglądają prosto. Przedramiona są dobrze rozwinięte, muskularne, nadgarstki i śródręcze mocne, mocne, elastyczne. Widziane z boku, tylne kończyny wyglądają na lekko odłożone, patrząc od tyłu, równolegle do siebie. Biodra są wystarczająco szerokie, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. Udo długie i mocne. Łapy miniaturowego pinczera są zaokrąglone, palce są zamknięte, pazury krótkie, mocne, pomalowane na czarno. Tylne łapy nieco dłuższe niż przednie.

Ruch

Pinczer miniaturowy porusza się energicznie, demonstrując pewność siebie i siłę. Charakteryzuje się wolnym, szerokim rysikiem o silnym rozmachu i szerokim przedziale kończyny. Podczas ruchu pies balansuje, jego grzbiety pozostają równe i stabilne.

W takich krajach, jak USA, Wielka Brytania i Kanada, chód (hackney-gait) jest uważany za najważniejszą cechę miniaturowej rasy pinczerów. Ta specyficzna cecha charakteryzuje się tym, że pies zdaje się walić w przednie kończyny w powietrzu. Taki chód pojawia się tylko wtedy, gdy kąt ramienia jest wyprostowany, w wyniku czego krok przednich kończyn staje się znacznie krótszy niż krok tylnych kończyn, co zmusza psa do unoszenia przednich nóg w ruchu, aby nie wchodzić na nie tylnymi nogami.

Jednak standardy FCI nie uznają tego rodzaju ruchu i odnoszą się do zła rasy.

Wełna

Pinczer miniaturowy ma grubą, błyszczącą, gładką sierść. Połówki nie są dozwolone.

Kolor

Obecnie standard FCI dopuszcza tylko dwa kolory pinczera karłowatego: jelenie lub płowe-czerwone (od brązowej po ciemno czerwonobrązowe) i czarne podpalane (czarne lakierowane z czerwonymi lub brązowymi wypaleniami). Carrion powinien być intensywnie ciemny, jasno określony. Powinny być rozłożone w określony sposób: nad oczami, w dolnej części gardła, na kościach śródręcza i łapach, na wewnętrznej stronie tylnych kończyn, pod podstawą ogona. Dwa identyczne wyraźnie określone trójkąty w kształcie trójkąta powinny znajdować się na klatce piersiowej psa.

Amerykańskie i kanadyjskie organizacje psów również rozpoznają inne kolory miniaturowych pinczerów: czekoladę, błękit, isabellę i tan.