Utrata włosów u szczeniąt i psów dorosłych: główne przyczyny

Strona główna → Dla właścicieli → Wypadanie włosów u szczeniąt i psów dorosłych: główne powody

Czy Twój zwierzak zaczął wypaść z wełny?

Cóż, jeśli włosy stały się cienkie, a na ciele pojawiły się bezwłose, to jest to powód do niepokoju. Ale nie panikuj. Utrata włosów i przerzedzenie włosów u szczeniąt występuje dość często z kilku powodów. Przyjrzyjmy się głównym przyczynom wypadania włosów u psów i radzenia sobie z nimi...

Istnieją dwie grupy przyczyn, dla których u psów obserwuje się utratę włosów - hormonalną i niehormonalną, to znaczy niezwiązaną z dysfunkcją gruczołów dokrewnych. Przede wszystkim zwróć uwagę na wypadnięcie włosów. Utrata włosów spowodowana zaburzeniami hormonalnymi z reguły zachodzi symetrycznie. Jeśli widzisz asymetryczne łysienie na różnych częściach ciała psa, to powód leży gdzie indziej.

Choroby hormonalne związane z wypadaniem włosów u psów

• Zespół Cushinga (hiperaderenerokortyzm) - symetryczna utrata włosów w całym organizmie, spowodowana nadmiarem hormonu kortyzolu. Inne objawy obejmują nawracające infekcje, nadmierne pragnienie i oddawanie moczu oraz przyrost masy ciała. Brzuch lekko powiększony, obwisły. W niektórych przypadkach stan ten rozwija się podczas przyjmowania leków steroidowych.

• Naruszeniu produkcji hormonu wzrostu towarzyszy obustronna symetryczna utrata włosów, głównie u mężczyzn. Rozpoczyna się w okresie dojrzewania i jest charakterystyczny dla niektórych ras, w tym Chow Chows, Airedale Terriers, Boxers, Pomeranians, Poodles i Dutch Spitz.

• Hiperestrogenizm (nadmierny estrogen) występuje u kobiet i mężczyzn. Na tle nierównowagi hormonów płciowych możliwa jest obustronna symetryczna utrata włosów w kroczu i wokół narządów płciowych, jak również wzrost sromu, a u mężczyzn obrzęk napletka.

• Hoestrogenizm (niedobór estrogenów) obserwuje się u dorosłych sterylizowanych samic i charakteryzuje się spadkiem tempa wzrostu włosów i przerzedzaniem się włosów początkowo wokół sromu, a następnie w całym ciele. W tym samym czasie skóra staje się gładka i miękka (jak u niemowlęcia).

• Niedoczynność tarczycy - schorzenie charakteryzujące się brakiem hormonów tarczycy. Pies cierpiący na niedoczynność tarczycy staje się ospały, przybiera na wadze, staje się bardziej podatny na infekcje, ma suche, łamliwe włosy, są obszary wypadania włosów. Jest to najczęstsza przyczyna obustronnego symetrycznego wypadania włosów bez swędzenia. Wełna zaczyna wypadać najpierw w szyi, klatce piersiowej, bokach ciała, plecach, biodrach i górnej części ogona.

Inne choroby i schorzenia prowadzące do utraty włosów u psów

• Zrzucanie

Większość szczeniąt wyrasta w wieku około 3 do 10 miesięcy, w zależności od wielkości, rasy i rodzaju sierści. U niektórych ras molting ma miejsce bardzo obficie, w porównaniu z innymi rasami. Na przykład, pomarańcze są tego najlepszym przykładem, w okresie linienia stają się "nierówne" z powodu nierównomierności wypadania włosów.

Dorosłe psy pierzą się sezonowo, zwykle dwa razy w roku. Myślę, że nie trzeba mówić, że regularne czyszczenie i opieka podczas okresu linienia ma ogromne znaczenie.

Kobiety, między innymi, mogą wylinki w okresie cyklu seksualnego, a także po porodzie.

Nadmierne wypadanie włosów u psów można czasami zaobserwować w okresach silnego stresu, takiego jak choroba, operacja lub inne niepokojące okoliczności.

Zbyt częste kąpanie szczeniaka z podrażnieniami może również powodować przerzedzenie włosów, suchość i łuszczenie się skóry.

• Alergie u psów

Alergie są w rzeczywistości bardziej rozpowszechnione wśród psów niż wyobraża sobie większość właścicieli zwierząt. Reakcje alergiczne mogą rozwijać się na różnych składnikach (lub ich grupach) w paszy lub smakołykach. Alergie są często powodowane przez jedzenie, które było dobrze tolerowane przez pewien czas, ale często rozwija się po podaniu czegoś nowego lub niezwykłego szczeniakowi lub psu.

Innym powszechnym czynnikiem wywołującym alergie u psów są pchły, alergeny sezonowe (na przykład pyłki, chwasty, kurz itp.), Niektóre psy mają "alergie kontaktowe", to znaczy reagują na to, z czym są w kontakcie. Może to być szampon, miejscowa medycyna, środki czyszczące, różne materiały lub włókna i tak dalej. Niezależnie od tego, co powoduje alergie, reakcja jest zwykle uważana przez użytkownika za chorobę skóry. Utrata włosów, łysienie, nadmierne lizanie lub drapanie (szczególnie na brzuchu, nogach, ogonie lub twarzy), jak również wysypka mogą być wynikiem reakcji alergicznej.

Utrata szaty z powodu alergii na karmę dla psów

• Czarna akantoza występuje głównie u jamników. Utrata włosów rozpoczyna się u psa pod pachą, z fałdami i na uszach. Obszary te mają kolor czarny, stają się tłuste w dotyku i mają nieprzyjemny zapach.

Pies dostaje wełnę, pojawia się łysina i łysiny

Większość właścicieli psów wie, że jeśli zwierzę zacznie wypadać z płaszcza kilka razy w roku, nie ma powodów do obaw - jest to proces sezonowego linienia. Jednakże, jeśli nadal jest daleko od tego okresu, a wełna zaczęła się chudnąć i aktywnie wypaść, właściciele zwierzęcia powinni być aktywnie zainteresowani jego zdrowiem. Warto również pamiętać, że sezonowe wydalanie nie wpływa na ogólne samopoczucie psa, natomiast utrata włosów lub łysienie, zwane również łysieniem, spowodowane przez choroby lub poważne zaburzenia robotów organizmu, mogą powodować inne objawy kliniczne, między innymi na przykład letarg. brak apetytu.

Możliwe przyczyny utraty włosów u psów

Istnieje wiele czynników, które mogą powodować aktywne wypadanie włosów u zwierząt. Wszystkie z nich można podzielić na dwa duże bloki: hormonalny i niehormonalny.

Aby ustalić pierwsze przyczyny, właściciele psów powinni przyjrzeć się bliżej łysej okolicy: jeśli włosy wypadną na symetrycznych obszarach ciała, przyczyną utraty włosów jest najprawdopodobniej zaburzenie hormonalne. Ale jeśli dotknięte obszary z nieobecnymi włosami są zlokalizowane chaotycznie, przyczyna patologii nie jest absolutnie związana z hormonami.

Choroby hormonalne, które mogą powodować łysienie obejmują:

  • Zespół Cushinga, znany również jako hiperadrenalokortyzm. Choroba ta powoduje poważną utratę sierści na całym ciele zwierzęcia. Podobna reakcja organizmu na tę chorobę wynika z nadmiaru jednego z hormonów - kortyzolu. Oprócz ciężkiego wypadania włosów, zespół Cushinga charakteryzuje się obecnością pewnych objawów klinicznych, w tym gwałtownego przyrostu masy ciała, ciągłego pragnienia, aw rezultacie nienormalnie częstego oddawania moczu, obrzęku i zwiotczenia brzucha psa. Ponadto niektóre infekcje mogą się powtarzać. W niektórych przypadkach zespół Cushinga może powodować stosowanie niektórych leków steroidowych.
  • Nadmiar estrogenu lub hiperestrogenizmu. W przeciwieństwie do powszechnego stereotypu, choroba ta może występować zarówno u kobiet jak iu psów różnych ras. Hiperestrogenizm charakteryzuje się silną utratą włosów w okolicy narządów płciowych, gwałtownym wzrostem sromu u kobiet i obrzękiem napletka u mężczyzn. Wszystkie te zmiany zachodzą z powodu braku równowagi hormonów płciowych.
  • Niedobór estrogenu lub hipoestrogenizm. Choroba ta najczęściej występuje u sterylizowanych suk, które osiągnęły już wiek średni. Przy hipoestrogenizmie pies ma zazwyczaj bardzo cienką sierść, najpierw w okolicach genitaliów, a następnie całego ciała, a tempo wzrostu włosów znacznie się zwalnia. Na tym tle zauważalne jest, że skóra samicy staje się bardzo delikatna i miękka.
  • Naruszenie wydzielania hormonu wzrostu do organizmu. Stanowi temu zwykle towarzyszy absolutnie symetryczna utrata włosów na różnych częściach ciała. W okresie dojrzewania występuje niedobór hormonu wzrostu, zwykle u mężczyzn. Istnieje wyraźna predyspozycja rasowa wobec tego naruszenia: najczęściej cierpią na to psy rasy Chow-Chow, pudle, boksery, teriery Airedale, pomorskie i holenderski szpic Wilczy.
  • Niedoczynność tarczycy jest chorobą charakteryzującą się ostrym niedoborem hormonów tarczycy. Oprócz utraty włosów i ich kruchości, obecność niedoczynności tarczycy może być określona przez następujące cechy: letarg, apatia zwierzęcia, jego odmowa aktywności fizycznej; ostry i "bezprzyczynowy" przyrost wagi; niski stopień ochrony przed różnymi infekcjami.

Czynniki niehormonalne (różne choroby i stany organizmu), które powodują utratę włosów u psa, obejmują:

  • Molekuły sezonowe i wieku. Podobna dynamika utraty wełny u zwierząt jest znana każdemu właścicielowi psa. Zwykle skala linienia u szczeniąt zależy od rodzaju włosów, a także od rasy zwierząt. Niektóre rasy charakteryzują się bardzo silnym moltem. Jednym z najjaśniejszych przedstawicieli tego gatunku jest pomarańcza - w odpowiednim czasie traci ogromną ilość wełny i jest pokryta jasnymi, bezwłosego miejsca. Będąc w wieku dorosłym, psy zrzucają kilka razy w roku. Jest to zjawisko absolutnie normalne, które nie powinno wywoływać żadnych obaw u właścicieli zwierząt domowych. Jednak w celu uniknięcia problemów dermatologicznych w tym okresie konieczne jest częste czyszczenie i pielęgnacja skóry zwierzęcia. U samic, molting można zaobserwować nie tylko w określonym sezonie, ale także podczas cyklu seksualnego i zaraz po porodzie. Jednak występowanie linienia nie zawsze jest spowodowane przyczynami naturalnymi. W niektórych przypadkach obfite wypadanie włosów można zaobserwować przy bardzo silnym stresie, na przykład podczas przeprowadzki, zmiany właściciela lub nawet wizyty u weterynarza. Niezaplanowane linienie u psów może być również wywołane przez pewien kosmetyk, którego współczujący właściciele psów używają do kąpieli zbyt często.
  • Alergie pokarmowe i nieżywnościowe. Właściciele psów uważają, że różne typy alergii występują dość rzadko. Jednak tak nie jest. Reakcja alergiczna może przejawiać się podczas eksperymentów z nowymi pokarmami - nawet niewielka ilość składnika, który wcześniej nie był zawarty w menu zwierząt, może wywołać swędzenie, wysypkę i łysiny. Co więcej, ciało zwierzęcia może nieodpowiednio reagować nawet na jedzenie, które je stale. Jednym z efektów alergii może być pojawienie się alergicznego (atopowego) zapalenia skóry. Oprócz alergii pokarmowych pies może doświadczyć reakcji alergicznej na pewne składniki i substancje ze środowiska, a także na kosmetyki. Takie alergie mogą również występować sezonowo.
  • Czarna akantoza. Choroba ta charakteryzuje się aktywną utratą włosów w pachach i uszach zwierzęcia. Te części ciała zwierzęcia stają się tłuste i wydzielają wyraźny nieprzyjemny zapach. Istnieje predyspozycja rasowa do tej choroby - głównie jamniki cierpią na czarną akantozę.
  • Pchły, kleszcze, zjadacze, a nawet robaki mogą również powodować wypadanie włosów. Często występuje swędzenie (nużycy i sarkoptoza). Ta choroba jest pasożytnicza. Patogeny świerzbu są roztoczami. Od nużycy najczęściej cierpią zwierzęta w średnim wieku i młode osobniki. Dlatego szczenięta cierpiące na niekontrolowane wypadanie włosów są zwykle sprawdzane pod kątem obecności tej choroby. Głównym towarzyszącym objawem demodycji jest silne swędzenie. Pomimo faktu, że Demodex może żyć na psie dowolnej rasy, najczęściej Shar Pei lub Bull Terriery cierpią na tego pasożyta, a także zwierzęta o znacznie osłabionej odporności. Jeśli chodzi o lokalizację dotkniętych obszarów skóry właściwej, najsilniejszą łysinę z nużycą zwykle obserwuje się w wargach i powiekach psa, na kończynach tylnych lub na brzuchu. Łysie plamy mogą osiągnąć kilka centymetrów średnicy. Jeśli swędzenie i utrata włosów są ignorowane przez dłuższy czas, liczba dotkniętych obszarów może znacznie wzrosnąć, a nawet łyse plamy mogą znacznie wzrosnąć.
  • Infekcje drożdżakowe często powodują łysienie u psów, zwłaszcza w młodym wieku. Najbardziej niebezpieczny jest grzybica, która oprócz powodowania wielu problemów dla psów, może rozprzestrzenić się na ich właścicieli. Ogólnie rzecz biorąc, obszary o wysokiej wilgotności, takie jak pachy lub fałdy skórne, cierpią na takie infekcje. Na tę chorobę narażone jest pewne usposobienie rodowodu - Shar Pei, Bulldogs, a także inne psy z wieloma fałdami skóry na ciele. Dodatkowymi klinicznymi objawami drożdży są zwiększona oleistość skóry i odpychający zapach wydobywający się z dotkniętych obszarów.
  • Bakteryjne infekcje skóry. Najczęstszym z nich jest pioderma, której przyczyną jest obniżenie odporności psa.
  • Słoneczne zapalenie skóry charakteryzuje się tym, że łysienie występuje głównie na twarzy zwierzęcia. Szczególnie podatny na tę chorobę, osoby o małej pigmentowanej skórze na nosie. Słoneczne zapalenie skóry jest niebezpieczne, ponieważ oprócz aktywnego wypadania włosów może wywoływać owrzodzenie skóry, a także prowadzić do wielu problemów autoimmunologicznych.
  • Blue Doberman's Syndrome, znany również jako kolor mutacji łysienie. Choroba ta powoduje poważne wypadanie włosów w całym ciele zwierzęcia. W tym samym czasie wydaje się, że pies został "zjedzony" przez kret. Podczas tego łysienia na skórze powstają liczne krosty i grudki. Najczęściej dobermani cierpią na tę chorobę.
  • Wyraźny niedobór cynku. To naruszenie powoduje wzrost twardości skóry. W niektórych przypadkach na skórze właściwej mogą tworzyć się łuseczki, możliwe jest również pękanie miękkich poduszek zwierzęcia. Najczęściej psy północne i arktyczne cierpią na niedobór cynku.
  • Bielactwo powoduje utratę włosów z powodu utraty pigmentu skóry właściwej. Najbardziej aktywną utratę włosów można zaobserwować na głowie zwierzęcia. Belgijskie teriery i rottweilery są najbardziej umiejscowione dla ras bielactwa.
  • Adenitis gruczołów łojowych jest chorobą, której główną cechą kliniczną jest symetryczna łysina twarzy, głowy, pleców i szyi zwierzęcia. Najczęściej z powodu adenitis cierpią pudle. Ta choroba może wywołać infekcję mieszków włosowych.
  • Łojotok, znany również jako łupież, może jednocześnie powodować wypadanie włosów i może być wtórną chorobą.
  • Ringworm to infekcja grzybicza. Podczas pozbawiania ciała zwierzęcia pojawiają się małe łyse obszary pokryte skórą.

Leczenie wypadania włosów (łysienie) u psów

Pojedyncza, uniwersalna metoda leczenia łysienia u psów po prostu nie istnieje. Utrata włosów może powodować wiele chorób (najbardziej popularne z nich są opisane powyżej), a kolejna terapia będzie zależała wyłącznie od przyczyny źródłowej. Właściciele psów powinni pamiętać, że tylko specjalista może prawidłowo zidentyfikować chorobę-katalizator, więc próba zdiagnozowania przyczyny łysienia w domu jest nie tylko bezużyteczna, ale także niebezpieczna.

Aby określić chorobę, należy pobrać próbki. Tak więc, w celu ustalenia chorób grzybiczych i zakaźnych, zdrapana jest specjalna szkocka.

Jeśli przyczyną objawu jest niewydolność hormonalna, wówczas pies zostanie zwolniony z leków hormonalnych, które szybko przywrócą hormony i sierść zwierząt domowych.

Jeśli przyczyną zguby są pasożyty, wówczas przepisuje się psom krople, niszcząc kleszcze, pchły, wszy i rzęsy. Krótki kurs zażywania narkotyków pomoże pozbyć się robaków. W klinice weterynaryjnej można zaproponować stosowanie złożonych leków, które pozwolą ci natychmiast pozbyć się wszystkich szkodników (prawnik, twierdza). Podczas prowadzenia przypadków lekarz może być przepisywany antybiotykom.

Jeśli przyczyną jest obniżona odporność, przepisuje się leki immunostymulujące. W przyszłości lepiej dla psa przez jakiś czas podawać pokarm zawierający specjalne kompleksy witaminowe do wzrostu wełny (Kino3).

Jednak właściciele psów mogą próbować zapobiegać wypadaniu włosów, uważnie monitorując dietę i odporność zwierzęcia. Aby zwierzę mogło się oprzeć różnym infekcjom, jego dieta powinna zawierać witaminę B, a także niezbędne minerały i korzystne pierwiastki śladowe. Ponadto stosowanie "ludzkich" szamponów i odżywek jest niedopuszczalne w pielęgnacji zwierząt. Takie kosmetyki, a także niewłaściwie dobrane szampony dla psów, mogą powodować poważne alergie. Dlatego nawet ten pozornie zupełnie nieistotny wybór powinien zostać dokonany dopiero po konsultacji ze specjalistą.

Zapobieganie wypadaniu włosów

Aby zapobiec łysieniu u psów, należy stale kontrolować, czesać włosy, sprawdzać uszy i usuwać wyładowania, które się w nich pojawia.

W niektórych miejscach pies ma wełnę: przyczyny i zdjęcia

Pies w domu jest nie tylko oddanym przyjacielem i strażnikiem, ale także zwierzakiem, który wymaga ciągłej opieki i uwagi. Każdy właściciel psa wie, że okresowa utrata włosów oznacza jedynie sezonowe wypadanie włosów, więc nie powinieneś się martwić. Co jednak zrobić, jeśli zwierzę zacznie wypaść z wełny przed początkiem tego okresu? Może to oznaczać, że twoje zwierzę jest chore i potrzebuje pomocy. W normalnych warunkach futro zwierzęcia wygląda gładko i lśniąco, w przeciwnym razie należy natychmiast skontaktować się z przychodnią weterynaryjną lub wezwać lekarza w domu.

Dlaczego pies ma płaszcz: przyczyny i zdjęcia

Czy twój zwierzak zaczął iść łysy? Natychmiast się nie martw. Przyczyna wypadania włosów może być fizjologiczna.

Tracenie. Z reguły ten proces u psa nie występuje więcej niż dwa razy w roku. Jest to szczególnie widoczne u zwierząt o długich włosach. Pogorszenie się skóry głowy obserwuje się również u starszych zwierząt.

Ale jeśli "loki" wypadają z planu, to jest powód wizyty u weterynarza. Niektórzy właściciele starają się "pomagać" zwierzęciu we własnym zakresie i wykorzystywać do tego ludzkie leki przeciw wypadaniu włosów. Najpierw jednak trzeba ustalić prawdziwą przyczynę łysienia, którą może wykonać tylko specjalista. W końcu może to ukryć różne choroby i bardzo ważne jest, aby zidentyfikować je na wczesnym etapie. Po drugie, środki używane przez człowieka nie dają absolutnie żadnego efektu w stosunku do psów.

Każdy właściciel czworonożnego przyjaciela powinien wiedzieć, że głównym wskaźnikiem zdrowia zwierzęcia jest właśnie stan jego sierści.

Przyczyny wypadania włosów, dlaczego pies zaczyna swędzić

Przyczyny utraty włosów u psa (inne niż fizjologiczne) mogą być kilka:

  • obecność patologii i złożonych chorób;
  • niewłaściwie sformułowana dieta;
  • zmniejszona odporność;
  • obecność chorób alergicznych;
  • zaburzenia hormonalne;
  • niewłaściwa opieka;
  • brak witamin i minerałów.

Aby określić początkowe przyczyny łysienia, właściciel powinien zwrócić uwagę na łyse obszary: jeśli ich lokalizacja jest chaotyczna i chaotyczna - przyczyną jest niehormonalna, z symetryczną utratą włosów, możemy mówić o zaburzeniach hormonalnych w ciele zwierzęcia.

Choroby związane z zaburzeniami hormonalnymi

Hoestrogenizm (brak estrogenu). Choroba ta najczęściej występuje u sterylizowanych kobiet w średnim wieku. Kiedy hipoestrogenizm u zwierzęcia występuje silne ścieńczenie włosów, najpierw w okolicy narządów płciowych ze stopniowym rozprzestrzenianiem się w całym ciele. W tym samym czasie wzrost nowej wełny znacznie spowalnia. Na tym tle widać, że skóra psa staje się bardzo miękka i delikatna.

Hiperestrogenizm (nadmiar estrogenu). Powszechnie uważa się wśród hodowców psów, że tylko kobiety cierpią na tę chorobę, ale tak nie jest: hiperestrogenizm może również wpływać na psy różnych ras. Choroba charakteryzuje się poważną utratą włosów w okolicach genitaliów, obrzękiem napletka u mężczyzn i ostrym wzrostem sromu u kobiet. Powodem wszystkich tych zmian są zaburzenia hormonalne w sferze seksualnej.

Hiperadrenergii lub zespół Cushinga. Choroba ta charakteryzuje się silną utratą włosów na całym ciele zwierzęcia. Wynika to z nadmiaru kortyzolu - jednego z wielu hormonów. W niektórych przypadkach hiperadrenergortizm może powodować stosowanie niektórych leków steroidowych.

Oprócz ciężkiego wypadania włosów obserwuje się następujące objawy kliniczne w zespole Cushinga:

  • obwisły i opuchnięty brzuch;
  • ciągłe pragnienie, powodujące zbyt częste oddawanie moczu;
  • ostry przyrost masy ciała.

Ponadto możliwy jest nawrót niektórych chorób zakaźnych.

Niedoczynność tarczycy. Choroba charakteryzuje się ostrym niedoborem hormonów tarczycy. Włosy psa stają się kruche i zaczynają wypaść źle. Poza tym istnieje wyraźny wzrost masy ciała bez wyraźnego powodu. Zwierzę staje się letargiczne, apatyczne, odmawia aktywności fizycznej. Również zmniejsza funkcje ochronne organizmu.

Deficytowy hormon wzrostu. Z reguły taki stan jest charakterystyczny dla mężczyzn w okresie dojrzewania. Najczęściej choroba ta dotyka psów następujących ras:

  • Dutch Wolf Spitz;
  • pomarańcze;
  • airedale teriery;
  • boksery;
  • pudle;
  • Chow Chow.

Czynniki niehormonalne wpływające na utratę włosów

Wiek lub sezonowe pierzenie. Z tego powodu utrata włosów od psa znana jest każdemu właścicielowi. Skala molwy z reguły zależy od rasy zwierzęcia, a także rodzaju włosów. W przypadku niektórych gatunków ras charakterystyczna jest nadmierna utrata włosów w okresie linienia. Na przykład pomarańczowy, który traci ogromną ilość włosów i jest pokryty jasnymi, łysymi plamami. Ten warunek jest normą i nie powinien wywoływać żadnych obaw u właściciela. Jednak, aby uniknąć problemów ze skórą, zwierzę domowe w tym okresie musi być odpowiednio pielęgnowane, a częściej czyścić zwierzę.

U kobiet, linienie może być nie tylko sezonowe, ale także związane z pewnym okresem. Na przykład zaraz po porodzie, a także podczas cyklu seksualnego.

Silny stres może również powodować obfite wypadanie włosów u psa. Powodem szoku nerwowego jest zmiana właściciela, przeprowadzka do nowego mieszkania, wizyta w klinice weterynaryjnej itp.

Właściciele psów powinni uważać na wybór kosmetyków, które mogą również powodować nieplanowane zrzucanie.

Czarna akantoza. Choroba ta charakteryzuje się aktywną utratą włosów na uszach i pod pachami zwierzęcia. Uszkodzone obszary ciała stają się grube i zaczynają wydzielać ostry nieprzyjemny zapach. Predyspozycje do akantozy również zależą od rasy zwierzęcia. Najczęściej choroba ta dotyka jamników.

Alergia (żywność i nieżywność). Właściciele czworonożnych zwierząt domowych są przekonani, że reakcje alergiczne u psów są zjawiskiem raczej rzadkim. Jednak praktyka pokazuje, że jest to dalekie od przypadku. Alergie pokarmowe mogą być wywołane wprowadzeniem do diety nowej, nieużywanej wcześniej żywności. Wszakże nawet niewielka ich ilość może powodować łysiny, swędzenie, wysypkę. Ponadto, w pewnych okolicznościach nawet zwykła karma może wywołać reakcję alergiczną. Konsekwencją niewystarczającej reakcji organizmu może być pojawienie się atopowego (alergicznego) zapalenia skóry. Alergie nieżywnościowe są spowodowane pewnymi substancjami i składnikami środowiska, a także kosmetykami.

Pasożyty. Kleszcze, pchły, zjadacze, a nawet robaki mogą również powodować wypadanie włosów. Ponieważ czynnikiem wywołującym świerzb (sarkoptozę i nużycę) są kleszcze, choroba ta ma charakter pasożytniczy. Demodecosis najczęściej dotyka młode zwierzęta i osoby w średnim wieku. Dlatego szczenięta, które mają niekontrolowane wypadanie włosów są przede wszystkim sprawdzane pod kątem obecności tej choroby. Głównym objawem choroby jest silne swędzenie. Kleszcz może zarazić psa dowolnej rasy, częściej jednak bulteriery i sharpeis z Demodicosis, a także zwierzęta ze słabą ochroną immunologiczną.

Jeśli chodzi o lokalizację dotkniętej skóry, to z reguły żołądek, tylne nogi, powieki i wargi psa. Rozmiar łysych plam może wynosić nawet kilka centymetrów. Jeśli przez długi czas wystarczy zignorować swędzenie i utratę włosów, liczba łysych łat może dramatycznie wzrosnąć, a obszar dotkniętych nimi obszarów sam się zwiększa.

Kolor łysienie mutacyjne. Choroba ta najczęściej dotyka Dobermany, dlatego drugą nazwą choroby jest zespół niebieskiego Dobermana. Choroba charakteryzuje się silnym łysieniem w całym ciele zwierzęcia. Płaszcz psa wygląda jakby był "zjedzony" przez kret, z licznymi grudkami i krostami tworzącymi się na skórze.

Infekcje bakteryjne skóry. Pyoderma występuje najczęściej na tle osłabionej odporności zwierzęcia.

Infekcje grzybicze (drożdżowe). Takie choroby często powodują łysienie wełny. Szczególnym zagrożeniem jest grzybica, która wpływa nie tylko na sierść zwierzęcia, ale również łatwo przechodzi na osobę. Takie infekcje dotyczą głównie obszarów o podwyższonym poziomie wilgoci (fałdy skórne, pachy). Rasy Ring, takie jak Bulldogs, Shar Pei, a także wszystkie typy psów z wieloma fałdami skóry są najbardziej podatne na grzybicę. Dodatkowymi objawami infekcji grzybiczej są nieprzyjemny, odpychający zapach emanujący z zainfekowanych obszarów, jak również zwiększona skóra tłusta.

Słoneczne zapalenie skóry. Łysie łatki są zlokalizowane głównie na psiej twarzy. Choroba ta jest najbardziej podatna na zwierzęta o niskiej pigmentacji skóry w obszarze nosa. Oprócz aktywnego wypadania włosów, słoneczne zapalenie skóry jest również niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do wielu problemów autoimmunologicznych, a także do ekspresji skóry.

Łojotok - lepiej znany jako łupież. Może to być choroba wtórna, a jednocześnie powodować utratę włosów.

Wyraźny brak cynku. Najczęściej cierpią na to psy rasy arktycznej i północnej. Niedobór cynku powoduje zwiększoną twardość dermy. W niektórych przypadkach tworzenie się łusek na skórze, jak również pojawianie się pęknięć na łapach psa.

Adenitis gruczoły łojowe. Głównym objawem choroby są łyse obszary, symetrycznie rozmieszczone na szyi, plecach, głowie i twarzy zwierzęcia. Bardziej niż inni, pudle są podatne na tę chorobę. Adenitis może prowadzić do infekcji mieszków włosowych.

Bielactwo. Choroba prowadzi do utraty włosów z powodu zmniejszenia pigmentacji skóry. Najbardziej popularnymi psami tej rasy są Rotweiler i Belgian Terrier.

W przypadku stwierdzenia którejkolwiek z powyższych chorób należy niezwłocznie skontaktować się z przychodnią weterynaryjną, w której lekarz, po zbadaniu zwierzęcia, określi dalszy przebieg leczenia.

Leczenie

Oprócz leków, weterynarz może przepisać następujące witaminy:

  • witamina D (olej z ryb);
  • chelat cynku;
  • aminokwasy;
  • Witaminy z grupy B.

Wszystkie te leki są zawarte w specjalnym kompleksie witamin.

W każdym razie, w obliczu problemu łysienia zwierzęcia, nie panikuj. Wszakże szybka pomoc, jak również nowoczesne metody wykrywania choroby, powrócą do jego przystojnego mężczyzny jego "pasmami", "lokami" i "lokami", a on, jak poprzednio, będzie zachwycony swoim pięknym "futrem".

Utrata włosów u psów: przyczyny, leczenie, profilaktyka

Jedwabista i gęsta sierść psa oznacza, że ​​ma dobre i silne zdrowie. Regularne wypadanie włosów wskazuje na obecność w ciele poważnych chorób lub braku witamin. Dlatego właściciel zwierzęcia musi zrozumieć, dlaczego pies staje się łysy.

Przyczyny wypadania włosów u psów

Częściowa lub całkowita utrata sierści psa kilka razy w roku jest naturalnym procesem linienia, dlatego takie objawy nie powinny przeszkadzać właścicielowi. Zrzucanie nie wpływa na ogólne samopoczucie czworonożnego przyjaciela, a właściciel powinien być wyczesany i przestrzegać higieny skóry psa.

Ale jeśli proces sezonowego linienia jest jeszcze daleko, a zwierzę ma rozpowszechnione lub ogniskowe łysienie, właściciel powinien ustalić główne przyczyny rozwoju takich procesów.

Zaburzenia hormonalne w ciele

Włos psa może zostać porzucony, jeśli w organizmie wystąpi jakaś niewydolność hormonalna:

  1. Zespół Cushinga (hyperadrencorticism) to choroba, w trakcie której w organizmie powstaje nadmiar kortyzolu. Głównymi objawami choroby związanymi z łysieniem są: zwiększenie masy ciała, systematyczne pragnienie i regularne oddawanie moczu.
  2. Hiperestrogenizm. Duża ilość estrogenu znajduje się w ciele psa, powodując, że włosy zaczynają wypadać w okolicach narządów płciowych.
  3. Hoestrogenizm. Choroby najczęściej występują u średniej wielkości wysterylizowanych suk. W niektórych obszarach występuje ogromna utrata włosów, najpierw w kręgu genitaliów, a potem w całym ciele.
  4. Niski poziom hormonu wzrostu u psów dojrzewających. Choroba ma naturalne pochodzenie, najbardziej podatne są chihuahua, pudle, boksery, pomarańcze, holenderski szpic i airedale teriery.
  5. Niedoczynność tarczycy. Ostry niedobór hormonów tarczycy. Wełna w tym czasie staje się sucha i bardzo krucha. Po upadku w klatce piersiowej, szyi i plecach.

Inne możliwe przyczyny

Podczas normalnego funkcjonowania tła hormonalnego przyczyną utraty włosów u psa może być:

  1. Niedobór witaminy. Wpływa zwłaszcza na ogólny stan wełny z braku witaminy B. Niedobór cynku w organizmie może prowadzić do szybkiego łysienia.
  2. Reakcje alergiczne. U psów rozwijają się z powodu alergii na paszę, kosmetyki, chemikalia, a także leki i leki. Procesowi zerowania wełny towarzyszy zaczerwienienie i swędzenie.
  3. Stresujące sytuacje. Układ nerwowy u wielu ras jest tak skonstruowany, że ciężkie zapalenie może silnie wpływać na ich ogólny stan zdrowia i powodować szczególne reakcje w postaci zmian w wyglądzie psa i niepowodzeń w procesie narządów wewnętrznych. Po walce, odwiedzeniu lekarza, poruszaniu się lub innych stresach, pies może wyliniać.
  4. Infekcje drożdżowe. Proces wypadania włosów najczęściej występuje u psów o pomarszczonej skórze: Shar-Pei, buldożkach angielskich itp. Wypadanie włosów występuje w obszarze zwiększonego fałdowania.
  5. Wzrost świerzbu. Czynnikami sprawczymi tej choroby są mikroskopijne świerzbki. Wełna zaczyna wypaść miejscami, najpierw w okolicach oczu, w kącikach warg, a następnie - na całej powierzchni tułowia zwierzęcia, gdzie głównie działa pasożyt.
  6. Ringworm (trichophytosis). Choroba grzybicza, która wpływa na całą skórę zwierzęcia. W tym samym czasie na tułowiu pojawiają się okrągłe różowe plamy ze spuszczonymi włosami.
  7. Łojotok - skóra pokryta szarawą łuską, wełna zaczyna opadać na całe ciało.
  8. Słoneczne zapalenie skóry. Łysienie występuje najczęściej w pysku psa. Oprócz procesu wypadania włosów, owrzodzenia pojawiają się na powierzchni skóry.
  9. Syndrom niebieskiego dobermana. Choroba, która powoduje poważne rozlanie włosów w całym ciele zwierzęcia. Pies w tym czasie wygląda jak zjedzony przez ćmę. W tym samym czasie na powierzchni skóry zaczynają tworzyć się grudki.
  10. Bielactwo. Skóra zaczyna aktywnie tracić całą pigmentację. Szybka utrata włosów występuje, a obszar głowy cierpi najbardziej. W większości przypadków choroba ta rozprzestrzenia się w rottweilerów i belgijskich terierów.
  11. Adenitis gruczołów łojowych. W większości przypadków z tego powodu pudle zaczynają się łysy. Adenitis powoduje rozwój zapalenia i obumieranie mieszków włosowych. Po tym, jak idzie do twarzy i głowy.
  12. Demodecosis. Mikroskopijne roztocza penetrują mieszki włosowe, które później powodują ich obumarcie.
  13. Duże zapalenie skóry. Reakcja na toksyny owadów pasożytniczych. Wełna zaczyna opadać we wszystkie miejsca, na skórze zaczyna pojawiać się strup.
  14. W ciąży łysienie. Szybka utrata włosów podczas porodu psa, a także w czasie ciąży ze względu na zmiany hormonalne w całym ciele. Taki proces można uznać za całkowicie normalny.
  15. Wzór łysienia. Pełna łysina małych szczeniąt trochę po urodzeniu. W większości przypadków leczenie nie jest tego warte, wełniana powłoka odzyska samodzielnie, bez pomocy.
  16. Czarna akantoza. W większości przypadków występuje w jamnikach. Łysienie występuje w pod pachach, uszach, a także w fałdach skóry. Łysie obszary skóry zaczynają otrzymywać czarny kolor i wydzielają nieprzyjemny zapach.
  17. Zgniecione odciski. Utrata włosów w okolicy tylnych kończyn, w większości przypadków w miejscu stawów łokciowych, występuje z uwagi na to, że pies długo leży na twardej powierzchni. Przede wszystkim ta forma łysienia jest powszechna u psów dużych ras.
  18. Nieprawidłowa pielęgnacja zwierzęcia w kłębie, duża staranność podczas szczotkowania psa lub zbyt częste kąpanie się mogą prowadzić do ogólnego osłabienia mieszków włosowych i częściowego łysienia.
  19. Używanie niewłaściwych produktów kosmetycznych. Pies powinien kąpać się i myć specjalnymi szamponami. Jeśli, aby zaoszczędzić pieniądze, aby użyć tańszych preparatów ludzkich, mydła lub naczyń, zacznie się aktywny proces utraty włosów.

Ważne jest, aby wiedzieć, że jedną z głównych przyczyn zrzucania wełny uważa się nadmierną fascynację ubraniami dla psów. W ciepłym sezonie, skóra zwierzęcia pod różnymi swetrami, płaszczami i pelerynami, co nieuchronnie wywoła proces łysienia.

Starając się uczynić zwierzaka bardziej atrakcyjnym, niektórzy właściciele regularnie ubierają go w różne kostiumy. Głównym przeznaczeniem odzieży dla psów jest ochrona przed niekorzystnym wpływem czynników zewnętrznych i pogody. Przy dobrej pogodzie i w domu pies powinien być zupełnie bez ubrania, aby skóra mogła być nasycona tlenem.

Diagnoza i metody leczenia

Jeśli proces utraty włosów u psa jest uznawany za sezonowy, nie należy podejmować specjalnych działań w celu jego leczenia. Jedna zasada - aby spełnić wszystkie wymagania dotyczące pielęgnacji wełny. W procesie aktywnego zrzucania psa należy przeczesywać kilka razy dziennie, za pomocą specjalnego pędzla.

Jedynym sposobem leczenia psa na łysienie nie jest, ponieważ w każdym indywidualnym przypadku metoda będzie bezpośrednio zależała od przyczyn wypadania włosów. Łysienie w miejscach lub wszędzie wymaga obowiązkowego badania u specjalisty, tylko on będzie w stanie zrozumieć przyczynę choroby. Po zdiagnozowaniu i zebraniu wszystkich testów, skrobania są pobierane ze skóry zwierzęcia.

Po otrzymaniu wyników diagnozy lekarz weterynarii zaleca leczenie:

  1. Jeśli na skórze wykryto pasożyty, przepisywane są leki w celu ich wyeliminowania. Pozbyć się wszystkich pasożytów może być natychmiast, jeśli używasz środków Prawnik i Twierdza. W szczególnych przypadkach będziesz również musiał wypić kurs antybiotyków.
  2. W przypadku, gdy wełna wypadnie z powodu rozwoju beri-beri lub po ogólnym obniżeniu odporności, powinieneś wyznaczyć specjalistyczne witaminy dla psów. Łysienie z powodu alergii będzie wymagać przede wszystkim zmian w żywności i żywności w diecie psa, a także eliminacji wszelkiego kontaktu z alergenem. Następnie należy przypisać kurs leków przeciwhistaminowych w środku lub do użytku lokalnego.
  3. Najtrudniejszy proces leczenia wystąpi po wytrzepaniu psów podczas problemów hormonalnych i różnych rodzajów chorób zakaźnych. W takim przypadku będziesz potrzebował kompleksowego leczenia lekami, które będą wymagały długiego czasu.

Witaminy dla psów

Bez względu na przyczynę łysienia, musisz natychmiast wprowadzić do diety specjalne suplementy witaminowe, aby stymulować prawidłowy wzrost sierści psa. Aby jakościowo utrzymać zdrowie włosów, w organizmie należy dostarczyć takie substancje jak:

  1. Qing-chelat.
  2. Witaminy D, F, H.
  3. Witaminy z grupy B.
  4. Różne aminokwasy.

Niektóre pokarmy będą dobrym źródłem witamin, które również muszą być zawarte w codziennym odżywianiu zwierzęcia:

  1. Olej lniany - zawiera witaminę F.
  2. Wątroba i melasa (melasa) - zawierają dużą ilość witaminy N.
  3. Jagnięta, serwatka, wątroba i drożdże piwowarskie są bogate w witaminę B.

Środki przeciwko upadkowi wełny, które przywracają skórze:

  1. Olidex to jedna z odmian Super Wool plus, która została stworzona specjalnie do odnawiania sierści.
  2. Wit Aktiv S-Sh. Taki lek nadaje włosom psa specjalną gęstość, zdrową gładkość i przyjemny wygląd. Naturalne przeciwutleniacze nie pozwalają na rozwój różnych zaburzeń, a także eliminują możliwość pojawienia się alergii i wysypek.
  3. Hokamix Skin and Shine to olej o zwiększonej zawartości kwasów omega i różnych. Jakościowo zwalcza suchą skórę, nadaje blask włosom, usuwa złuszczanie i podrażnienia.
  4. Excel 8 w 1. Ten produkt oparty jest na drożdżach czosnkowych i piwnych. Kompleks, który jest wybrany specjalnie do przywrócenia skórze i sierści zwierzęcia.
  5. Beafar to linia witamin.
  6. Laveta Super Malti to specjalny preparat do pielęgnacji skóry i włosów zwierząt.
  7. Kanvit Biotin to lekarstwo na biotynę, które ma jakościowy wpływ na ogólną kondycję skóry i całej linii włosów.
  8. Canina - szeroko stosowana przez miłośników zwierząt na całym świecie, dość popularny środek.

Środki zapobiegawcze

Głównym warunkiem zapobiegania łysieniu jest szybkie wykrycie i rozwiązanie problemu ze skórą psa. W takim przypadku zwierzę powinno być stale dokładnie sprawdzane podczas procesów pielęgnacji skóry i włosów, a pojawienie się jakichkolwiek znaków ostrzegawczych powinno natychmiast zwrócić się o pomoc weterynarza.

W większości przypadków łysienie u psa objawia się łysymi plamami w wełnianej osłonie. Jeśli nie zostanie to rozwiązane na czas, zwierzę wkrótce utraci znaczną ilość wełny, jeśli nie wszystkie.

Płaszcz zwierzęcia powinien być bardzo dokładnie monitorowany i utrzymywany przez cały sezon. Martwe włosy powinny być starannie uczesane co tydzień. Jeśli nie zostanie to zrobione, wystąpi stan zapalny i zacznie się swędzenie. W tym samym czasie pies zacznie mocno szczotkować swędzenie, w wyniku czego wełna wypadnie najaktywniej.

Jednym z warunków zachowania dobrego i pięknego sierści dla twojego zwierzaka jest prawidłowe karmienie.

Utrata włosów u psów - przyczyny, leczenie, profilaktyka

Psy obdarzone są gęstymi włosami natury z gęstym podszerstkiem, wymagającym regularnej i wysokiej jakości pielęgnacji. Ale nawet przy systematycznej opiece zdarza się, że pies ma wełnę.

Przyczyny wypadania włosów

Istnieją dwa czynniki tego zjawiska:

Hormonalny

Z przyczyn hormonalnych zniknięcie włosów zaczyna się od szyi, klatki piersiowej, a następnie przechodzi do innych części ciała zwierzęcia. Dzieje się tak, jeśli wystąpi usterka w funkcjonowaniu tarczycy. Odporność maleje, kosmki stają się kruche.

Jeżeli zwierzę zostało wysterylizowane, produkcja hormonu płciowego zostanie zmniejszona. Pies szybko przybędzie na wadze, będzie narażony na częste choroby zakaźne. Skóra zwierzęcia stanie się bardziej miękka, a tempo wzrostu podszerstka zmniejszy się.

Nadmiar kortyzolu, który jest odpowiedzialny za wymianę węglowodanów w ciele psa, prowadzi do zwiększonego pragnienia i późniejszego częstego oddawania moczu, co również wpływa na objętość włosów.

Niewłaściwe funkcjonowanie gruczołów łojowych prowadzi do powstawania z tyłu łysych obszarów.

Niehormonalny

Czynniki niehormonalne są następujące:

  • stres związany z delokalizacją;
  • poruszające;
  • interwencja chirurgiczna;
  • ciąży.

Ponadto możliwe przyczyny takiej reakcji to kąpanie psa szamponem i używanie odżywek. Ma to negatywny wpływ na skład chemiczny skóry, zaczyna swędzić. Pile pęka i spada.

Niedożywienie

Pies swędzi ciało, a włosy wypadają, jeśli dieta jego pokarmu nie jest odpowiednio sformułowana. Pokarm powinien być bogaty w witaminy z grupy B, sole mineralne i miedź. Przy braku kwasów tłuszczowych w pożywieniu, które są zawarte w olejach roślinnych, pojawia się swędząca skóra.

Choroby zakaźne


Roztocza skórne i infekcje grzybicze stwarzają problem. Na ciele będą widoczne obszary ograniczone różowymi pierścieniami. Od nich zaczną spadać włosy. W przypadku zapalenia skóry kosmki wypadają w okolicach nosa.

Długi i regularny odpoczynek sprawia, że ​​płaszcz z wełny zaczyna znikać i znikać na twardych powierzchniach. Łysie plamy pojawiają się z powodu zwiększonej tłustej skóry. Głównymi tego przyczynami są łupież i łojotok. Opadający płaszcz nie może chronić psa przed niekorzystnymi wpływami naturalnymi, dlatego też należy leczyć chorobę.

Leczenie łysienia u psów

Łysienie u psów jest patologiczną utratą włosów. W niektórych częściach głowy i tułowiu występuje przerzedzenie lub całkowita utrata włosów.

Nie ma uniwersalnego sposobu leczenia choroby.

Tylko weterynarz może ustalić, dlaczego płaszcz psa zaczął wypadać w konkretnym przypadku. Dlatego, aby zdiagnozować siebie, jest całkowicie bezużyteczne i nie jest bezpieczne.

Lekarz wykona badania, sprawdzi katalizator choroby i wyjaśni, jak leczyć zwierzę.

Jeśli przyczyną jest zaburzenie hormonalne, zalecany będzie schemat leczenia ze specjalnymi lekami.

Zwykle przepisywane Metatonina i Trilostan. Odzyskiwanie trwa 6 tygodni. Jeśli ulepszenia nie są zauważalne, to leki są sprawdzane.

Choroby pasożytnicze


Jeśli zwierzę zostanie rozpuszczone z powodu obecności pasożytów, zostaną przepisane krople do ich zniszczenia. Ukąszenia pcheł powodują silne swędzenie. Pies zaczyna przeczesywać rany, rozwija się stan zapalny. Leczenie wymaga tylko określonych leków, które lekarz wybierze. Vlasoyed, tick Demodex - również powodują łysienie.

Kiedy grzybica wypada z odpadków włosów. Nagie obszary, stan zapalny, pokryty skorupą. Przy znacznych uszkodzeniach powłoka może nie odzyskać nawet po zabiegu. Środki immunostymulujące mają na celu stabilizację odporności.

Pasza w okresie leczenia powinna zawierać kompleksy witaminowe, które stymulują wzrost podszerstka.

Alergia

Utratę wełny obserwuje się w reakcjach alergicznych na chemikalia domowe, leki, leki od pasożytów. Alergie są również powodowane przez ukąszenia pcheł. Charakterystyczną różnicą między alergiami jest łysienie na plecach i na kości krzyżowej.

Właściciel zwierzęcia może samodzielnie zapobiegać łysieniu, jeśli monitoruje stan odporności psa i zapewnia mu zrównoważoną dietę.

Zapobieganie


Możesz uniknąć problemów, jeśli nie zaniedbujesz środków zapobiegawczych. Aby to zrobić:

  • okresowo traktuj ciało zwierzęcia produktami pasożytów;
  • jeśli wystąpiło zakażenie pasożytami, konieczne jest zdezynfekowanie zarówno misek karmiących, jak i ich miejsca do spania;
  • zrównoważyć dietę psa;
  • utrzymać prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego;
  • terminowe szczepienia przeciwko chorobom;
  • po spacerze musisz sprawdzić płaszcz zwierzęcia.

Wiosną i jesienią pies się psuje. Trwa to 2 tygodnie.

To normalne. Obserwuje się również wiek, kiedy miękkie włosy szczeniaka zmieniają się w twarde futro dorosłego zwierzęcia.

Suka molts po porodzie, a także w okresie laktacji. Ale nawet w takim okresie właściciel musi dokładnie monitorować wygląd psa. Musi grzeszyć dwa razy dziennie.

Aby to zrobić, załóż grzebień pokhoderka, który radzi sobie z usuwaniem upuszczonych włosów.

Utrata włosów u psa nie zagraża życiu, ale może wskazywać na inne niebezpieczne zaburzenia w ciele!

Utrata włosów u szczeniąt i psów dorosłych: główne przyczyny

Strona główna → Dla właścicieli → Wypadanie włosów u szczeniąt i psów dorosłych: główne powody

Czy Twój zwierzak zaczął wypaść z wełny?

Cóż, jeśli włosy stały się cienkie, a na ciele pojawiły się bezwłose, to jest to powód do niepokoju. Ale nie panikuj. Utrata włosów i przerzedzenie włosów u szczeniąt występuje dość często z kilku powodów. Przyjrzyjmy się głównym przyczynom wypadania włosów u psów i radzenia sobie z nimi...

Istnieją dwie grupy przyczyn, dla których u psów obserwuje się utratę włosów - hormonalną i niehormonalną, to znaczy niezwiązaną z dysfunkcją gruczołów dokrewnych. Przede wszystkim zwróć uwagę na wypadnięcie włosów. Utrata włosów spowodowana zaburzeniami hormonalnymi z reguły zachodzi symetrycznie. Jeśli widzisz asymetryczne łysienie na różnych częściach ciała psa, to powód leży gdzie indziej.

Choroby hormonalne związane z wypadaniem włosów u psów

• Zespół Cushinga (hiperaderenerokortyzm) - symetryczna utrata włosów w całym organizmie, spowodowana nadmiarem hormonu kortyzolu. Inne objawy obejmują nawracające infekcje, nadmierne pragnienie i oddawanie moczu oraz przyrost masy ciała. Brzuch lekko powiększony, obwisły. W niektórych przypadkach stan ten rozwija się podczas przyjmowania leków steroidowych.

• Naruszeniu produkcji hormonu wzrostu towarzyszy obustronna symetryczna utrata włosów, głównie u mężczyzn. Rozpoczyna się w okresie dojrzewania i jest charakterystyczny dla niektórych ras, w tym Chow Chows, Airedale Terriers, Boxers, Pomeranians, Poodles i Dutch Spitz.

• Hiperestrogenizm (nadmierny estrogen) występuje u kobiet i mężczyzn. Na tle nierównowagi hormonów płciowych możliwa jest obustronna symetryczna utrata włosów w kroczu i wokół narządów płciowych, jak również wzrost sromu, a u mężczyzn obrzęk napletka.

• Hoestrogenizm (niedobór estrogenów) obserwuje się u dorosłych sterylizowanych samic i charakteryzuje się spadkiem tempa wzrostu włosów i przerzedzaniem się włosów początkowo wokół sromu, a następnie w całym ciele. W tym samym czasie skóra staje się gładka i miękka (jak u niemowlęcia).

• Niedoczynność tarczycy - schorzenie charakteryzujące się brakiem hormonów tarczycy. Pies cierpiący na niedoczynność tarczycy staje się ospały, przybiera na wadze, staje się bardziej podatny na infekcje, ma suche, łamliwe włosy, są obszary wypadania włosów. Jest to najczęstsza przyczyna obustronnego symetrycznego wypadania włosów bez swędzenia. Wełna zaczyna wypadać najpierw w szyi, klatce piersiowej, bokach ciała, plecach, biodrach i górnej części ogona.

Inne choroby i schorzenia prowadzące do utraty włosów u psów

• Zrzucanie

Większość szczeniąt wyrasta w wieku około 3 do 10 miesięcy, w zależności od wielkości, rasy i rodzaju sierści. U niektórych ras molting ma miejsce bardzo obficie, w porównaniu z innymi rasami. Na przykład, pomarańcze są tego najlepszym przykładem, w okresie linienia stają się "nierówne" z powodu nierównomierności wypadania włosów.

Dorosłe psy pierzą się sezonowo, zwykle dwa razy w roku. Myślę, że nie trzeba mówić, że regularne czyszczenie i opieka podczas okresu linienia ma ogromne znaczenie.

Kobiety, między innymi, mogą wylinki w okresie cyklu seksualnego, a także po porodzie.

Nadmierne wypadanie włosów u psów można czasami zaobserwować w okresach silnego stresu, takiego jak choroba, operacja lub inne niepokojące okoliczności.

Zbyt częste kąpanie szczeniaka z podrażnieniami może również powodować przerzedzenie włosów, suchość i łuszczenie się skóry.

• Alergie u psów

Alergie są w rzeczywistości bardziej rozpowszechnione wśród psów niż wyobraża sobie większość właścicieli zwierząt. Reakcje alergiczne mogą rozwijać się na różnych składnikach (lub ich grupach) w paszy lub smakołykach. Alergie są często powodowane przez jedzenie, które było dobrze tolerowane przez pewien czas, ale często rozwija się po podaniu czegoś nowego lub niezwykłego szczeniakowi lub psu.

Innym powszechnym czynnikiem wywołującym alergie u psów są pchły, alergeny sezonowe (na przykład pyłki, chwasty, kurz itp.), Niektóre psy mają "alergie kontaktowe", to znaczy reagują na to, z czym są w kontakcie. Może to być szampon, miejscowa medycyna, środki czyszczące, różne materiały lub włókna i tak dalej. Niezależnie od tego, co powoduje alergie, reakcja jest zwykle uważana przez użytkownika za chorobę skóry. Utrata włosów, łysienie, nadmierne lizanie lub drapanie (szczególnie na brzuchu, nogach, ogonie lub twarzy), jak również wysypka mogą być wynikiem reakcji alergicznej.

Utrata szaty z powodu alergii na karmę dla psów

• Czarna akantoza występuje głównie u jamników. Utrata włosów rozpoczyna się u psa pod pachą, z fałdami i na uszach. Obszary te mają kolor czarny, stają się tłuste w dotyku i mają nieprzyjemny zapach.