Biegunka u psów

Biegunka u psów jest dość powszechnym zjawiskiem i często stanowi, wraz z wymiotami, połączenie w kompleksie ochronnym, mającym na celu oczyszczenie przewodu pokarmowego z niechcianego jedzenia. Co zrobić, jeśli pies ma biegunkę, co ją powoduje, jak jest nieszkodliwy i niebezpieczny - patrz poniżej.

Często właściciele mają tendencję do odpisywania na biegunkę u psów w poszukiwaniu błędów podczas karmienia lub okazjonalnych "znalezisk" podczas spacerów. Zwykle nie jest to dalekie od prawdy, ale w niektórych przypadkach rozstrój żołądkowo-jelitowy może być objawem poważnej choroby i stanowić zagrożenie dla życia zwierzęcia.

Sama biegunka nie może być nazwana chorobą, jest tylko reakcją organizmu z układu pokarmowego na procesy zachodzące w organizmie. Te procesy nie zawsze są związane z żywnością. Szczególne niebezpieczeństwo stanowi rozstrój jelit u szczeniąt, mechanizmy kompensacyjne organizmu, które jeszcze nie są w pełni ukształtowane.

Przyczyny biegunki

Pierwszym i głównym składnikiem problemów z przewodem pokarmowym jest nadal naruszenie karmienia. Zmiana zwyczajowej diety, nagła zmiana żywności, przeniesienie zwierzęcia z jednego rodzaju karmienia na drugie, zachłanne jedzenie dużej ilości jedzenia przez głodnego zwierzaka może spowodować zaburzenie krzesła.

Dlaczego biegunka rozwija się u psów w takich przypadkach jest dość prosta do wyjaśnienia. Postrzegając nową żywność jako coś obcego, ciało próbuje się jej pozbyć, reagując wzrostem perystaltycznych (translacyjnych) ruchów jelit. W wyniku tego pożywienie nie ma po prostu czasu na pełne trawienie, a płyn obecny w mięsie nie ma czasu na wchłonięcie. Ponieważ odpady opuszczają ciało, idź w postaci płynnej lub półpłynnej. Ponadto akt defekacji. W rzeczywistości zwiększona częstotliwość wypróżnień w połączeniu z usuwaniem płynnych mas kałowych jest istotą biegunki.

Co do zasady biegunka spowodowana przez pokarm nie jest stanem zagrożenia i, z zastrzeżeniem pewnych zasad, mija w ciągu 24 godzin po całkowitym usunięciu pokarmu, który spowodował niestrawność. Stan zdrowia zwierzęcia nie jest zakłócany, pies czuje się normalnie, a jedynym problemem jest zbyt częste spacery ze zwierzęciem.

Helminthiasis jest przyczyną częstych biegunki u psów. Worms u psów jest zjawiskiem powszechnym. Nic dziwnego, że lekarze weterynarii zalecają leczenie i profilaktyczne odrobaczanie w odstępach raz na 3-4 miesiące. Ochrona psa, szczególnie chodzenie po ulicy, od tej plagi jest prawie niemożliwa - jaja robaków są prawie wszędzie. Okresowe zabiegi mogą zmniejszyć liczbę pasożytów w przewodzie pokarmowym psa, a nawet całkowicie pozbyć się ich na pewien czas. Jednak po dość krótkim czasie następuje reinwazja i robaki ponownie osiadają w jelicie.

Oddzielenie dużej ilości substancji toksycznych, stale mechanicznie drażniące błonę śluzową jelit, robaki powodują zwiększoną ruchliwość jelit, prowadzą do produkcji komórek śluzu, w wyniku czego pojawia się biegunka. Jeśli w ciele psa nie ma zbyt wielu nieproszonych gości, można zaobserwować jedynie okresowe zaburzenia trawienne. W zaawansowanych przypadkach robaki wywołują wycieńczenie zwierzęcia, stałą biegunkę, a czasami powodują pęknięcie ściany jelita i śmierć zwierzęcia.

Głównym zadaniem weterynarza nie jest po prostu zatrzymanie biegunki psa, ale znalezienie i wyeliminowanie jego przyczyny, po której normalne trawienie będzie stopniowo odzyskiwać.

Zatrucie jest również częstą przyczyną biegunki u psów. Co więcej, możliwe jest zatrucie pokarmem o niskiej jakości oraz spożywanie określonych substancji, które mogą doprowadzić do śmierci. Przede wszystkim mówimy o truciznach. W takich przypadkach jest mało prawdopodobne, że będzie możliwe samodzielne udzielenie pomocy zwierzęciu, konieczny jest pilny apel do specjalisty i konieczne są liczne środki detoksykacyjne.

Zepsute jedzenie, połykane przez psa na spacer, może powodować krótkotrwałą biegunkę i wymioty. W tym przypadku wynik zależy od ilości zjedzonej, oporu ciała i innych czynników.

Te same konsekwencje powodują spożywanie przez psa przedmiotów niejadalnych.

Miękkie (na przykład guma piankowa lub szmaty) zwykle nie stanowią wielkiego zagrożenia i naturalnie opuszczą ciało. Stałe są w stanie doprowadzić do zablokowania i uszkodzenia jelita i prowadzić do konieczności interwencji chirurgicznej.

Oprócz tych problemów biegunce u psów może towarzyszyć znaczna liczba różnych chorób wirusowych:

• zakaźne zapalenie wątroby;
• plaga drapieżników;
• parwowirusowe zapalenie jelit i inne.

Większość chorób wywoływanych przez wirusy jest ciężka i ma postać jelitową, której towarzyszą zaburzenia trawienia. Choroby te stanowią śmiertelne zagrożenie dla zwierząt domowych i często kończą się śmiercią. W najlepszym razie, bez szybkiej interwencji weterynarza, zwierzę może odzyskać, ale jest mało prawdopodobne, że jego dalsze życie będzie długie i radosne - wirusy powodują nieodwracalną szkodę dla zdrowia psa.

Biegunce towarzyszą procesy zakaźne w jelicie spowodowane bakteriami, grzybami lub pierwotniakami. Ponadto niestrawności często towarzyszą niezakaźne choroby narządów wewnętrznych, takie jak zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, choroba pęcherzyka żółciowego i inne.

Przyczyną biegunki mogą być zaburzenia metaboliczne spowodowane różnymi stanami patologicznymi organizmu, a także brak witamin lub istotnych pierwiastków śladowych w paszy.

Objawy kliniczne i diagnoza

Objawy biegunki u psów prawie na pewno znane są każdemu właścicielowi zwierzęcia. Jest to przyspieszony akt defekacji, któremu towarzyszy uwalnianie nieuformowanego płynnego lub półciekłego kału, w wyniku zwiększonych skurczów jelit i naruszenia wchłaniania płynnej części pokarmu.

Jednak jeden rodzaj kału może wiele powiedzieć doświadczonemu weterynarzowi. Na przykład czarna biegunka u psa występuje najczęściej w chorobach związanych z krwawieniem z żołądka lub jelit. W tym przypadku proces przebiega albo w żołądku, albo w jelicie cienkim, ponieważ, przechodząc przez pozostałe działy, żywność ma czas na częściowe strawienie. Jest to trawiona krew, która nadaje czarny kolor w kale. Ciężkim chorobom może towarzyszyć czarny kał, taki jak:

• zapalenie jelit;
• zapalenie żołądka;
• zapalenie żołądka i jelit i inne.

Obecność krwawienia w bardzo alarmującym znaku, natychmiastowa wizyta u weterynarza jest niezbędna dla twojego zwierzaka. Objawy zapalenia jelit często charakteryzują się śmiertelnym zakażeniem wirusowym zwierząt.

Co do zasady, tym chorobom, oprócz biegunki towarzyszą inne objawy: gorączka, wymioty, ostre pogorszenie stanu zdrowia, letarg, odmowa jedzenia i inne.

Żółta biegunka u psów spowodowana jest szybką ewakuacją treści przewodu pokarmowego i niedostatecznym trawieniem pokarmu. Pigment bilirubiny zawarty w żółci ma wyraźny żółty kolor. Po przejściu śpiączki pokarmowej przez jelita, bilirubina przekształca się w sterkobilin, co nadaje kałowi brązowy kolor - to norma. Przy przyspieszonym ruchu zawartości jelit bilirubina nie ma czasu na poddanie się koniecznym przekształceniom, dając kałowi różne odcienie żółtego aż do jasnego pomarańczowego koloru.

Duża liczba bilirubiny w kale, między innymi, wskazuje na problemy z wątrobą lub pęcherzem żółciowym zwierzęcia. Żółtej biegunce często towarzyszy żółtaczka. Jest to obecność bilirubiny we krwi, która prowadzi do zabarwienia widocznych błon śluzowych i skóry bez pigmentu w żółtawym kolorze i nazywa się żółtaczka.

Zielona biegunka u psa może wynikać z wielu przyczyn, między innymi nieszkodliwych i wskazujących na zagrożenie życia zwierzęcia.

Wśród dość niewinnych przyczyn zielonego zabarwienia kału jest zawartość karmy odpowiednich barwników lub nawet jedzenie świeżych warzyw przez psa. Ponadto, zielonkawy odcień do kału może wpływać na żółć, w dużej ilości uwalnianej przez przewody żółciowe do światła jelita. Przy szybkim przyspieszonym przejściu przez części układu trawiennego żółć nie ma czasu na reakcję z masami spożywczymi i poddaje się leczeniu sokami jelitowymi.

Trzecia opcja stanowi największe zagrożenie - zielonkawy kolor mas kałowych może być spowodowany procesami fermentacji i gnicia w jelitach. W szczególności wskazuje to na dużą liczbę pęcherzyków gazu w płynnym kale. W tym przypadku nie można obejść się bez środków przeciwdrobnoustrojowych i późniejszej odbudowy normalnej mikroflory za pomocą probiotyków.

Niebezpieczeństwo biegunki to odwodnienie. Szczególnie w połączeniu z wymiotami. Brak płynnej części krwi prowadzi do jej zgrubienia, trudnego postępu w naczyniach i złego zaopatrzenia narządów w składniki odżywcze i tlen, który jest obarczony gwałtownym rozwojem nieodwracalnych zmian. Dlatego jest pożądane, aby każdy właściciel psa mieszkający w stolicy miał całodobowy telefon kliniki weterynaryjnej w Moskwie.

Aby postawić dokładną diagnozę, weterynarz będzie musiał zebrać pełną historię, ustalić typ i sposób karmienia zwierzęcia, wyjaśnić możliwość zjedzenia czegoś poza domem, przeanalizować wykonane szczepienia i ich czas. Następnie przeprowadzimy kliniczne badanie zwierząt, termometrii i badania palpacyjnego. Jeśli to konieczne, wyznaczony przez radiograficzny lub ultradźwiękowy.

Diagnostyka laboratoryjna kału i krwi zwierzęcia jest najczęściej kluczowa dla postawienia diagnozy. Wysiewanie bakterii przeprowadza się w celu identyfikacji chorobotwórczej mikroflory i jej wrażliwości na określone grupy leków.

Leczenie biegunki u psów

Jeśli zwierzę ma zaburzenie trawienia na tle normalnego zdrowia, braku temperatury, powtarzających się wymiotów, osłabienia mięśni i innych przeszkadzających objawów, przede wszystkim powinieneś spróbować pomóc zwierzęciu we własnym zakresie.

Warto rozpocząć leczenie biegunki u psów z całkowitym ograniczeniem paszy do jednego dnia. Jednocześnie należy stale organizować dostęp do czystej wody pitnej. W dniu wymuszonego strajku głodowego zawartość przewodu pokarmowego zostaje całkowicie opróżniona, a jeśli nie ma innych patologii, biegunka ustąpi.

Następnie karmienie powinno rozpocząć się ułamkowo, w małych porcjach. Jeśli podejrzewasz, że zaburzenie jest spowodowane wprowadzeniem nowego pokarmu, lepiej jest wrócić do starego, sprawdzonego. Nowe jedzenie, po normalizacji jelit, można wprowadzić trochę, stopniowo mieszając je z poprzednio używanym.

Dobry wynik daje wywary vypaivanie z roślin leczniczych:

Jeśli nie chcesz samodzielnie pić bulionów, są one wylewane za pomocą strzykawki z miękką końcówką do psa przez policzek, ciągnąc skórę w kąciku ust. W przypadku małych zwierząt domowych można użyć jednorazowej strzykawki bez igły. Do absorpcji możliwych toksyn wykorzystano węgiel aktywny w ilości 1 tabletki na 10 kg masy ciała.

Biegunka, która pojawia się w ciągu 1-2 dni bez gwałtownego pogorszenia stanu zwierzęcia i wystarczającej ilości wody, nie stanowi zagrożenia dla życia zwierzęcia. Jeśli pies ma biegunkę przez kilka dni lub inne objawy dołączają do niej, lepiej nie odkładać wizyty w klinice lub wezwać weterynarza w domu. W przypadku długotrwałej biegunki od samodzielnego leczenia należy powstrzymać się od postawienia ostatecznej diagnozy.

Po badaniu i analizie staje się jasne, jak leczyć biegunkę u psa w konkretnym przypadku. Konieczne może być stosowanie leków przeciwbakteryjnych lub przeciwpasożytniczych. W przypadku ciężkiego odwodnienia konieczne będą dożylne płyny. W przypadku problemów z narządami wewnętrznymi, leczenie będzie ukierunkowane przede wszystkim na eliminację choroby podstawowej. Disbolizm będzie wiązał się z mianowaniem specjalnych leków i diety korekcyjnej.

Kwestię tego, jak karmić psa biegunką, lepiej też porozmawiać z weterynarzem, ponieważ praktycznie każdy przypadek przedłużonej biegunki wymaga starannej analizy i indywidualnego podejścia do leczenia.

W celu zapobiegania zaburzeniom żołądkowo-jelitowym konieczne jest przestrzeganie reżimu żywienia, monitorowanie dobrej jakości paszy i czystości wody. Równie ważna jest edukacja psa, zapobieganie zjadaniu śmieci lub zatrute przynęty na ulicy. Ponadto jest wysoce pożądane przeprowadzenie badania weterynaryjnego u weterynarza co najmniej 1-2 razy w roku w celu zidentyfikowania ukrytych problemów zdrowotnych, a także w odpowiednim czasie wykonania szczepień zapobiegawczych w celu ochrony psa przed niebezpiecznymi chorobami zakaźnymi.

Biegunka u szczenięcia: wszystkie możliwe przyczyny, leczenie (leki), odżywianie, zapobieganie

Każda zmiana stanu lub zachowania psa powinna być ostrzeżeniem dla właścicieli. Nawet jeśli uważasz, że biegunka u szczeniąt jest konsekwencją łagodnego zatrucia lub jedzenia tłustych pokarmów, musisz zrozumieć, że niestrawność najczęściej sygnalizuje systemowe i funkcjonalne nieprawidłowe funkcjonowanie ciała zwierzęcia.

Ponadto biegunka nie jest chorobą niezależną, ale jednym z objawów infekcji wirusowo-bakteryjnych, chorób inwazyjnych. Dlatego, jeśli dziecko jest wściekłe, nie pozostawiaj problemu bez uwagi. Późne traktowanie czworonożnego przyjaciela prowadzi nie tylko do odwodnienia, zatrucia, ale w ciężkich przypadkach może doprowadzić do śmierci. Co powoduje biegunkę u szczeniąt? Jak leczyć szczeniaka w domu i co zrobić, jeśli pies ciągle oczernia i przez dwa dni stan się nie poprawia?

Przyczyny biegunki u szczeniąt

Zdrowy szczeniak ma dobry apetyt, rośnie szybko i przybiera na wadze, wygląda aktywnie i radośnie. Dziecko ma normalny stolec - jednolitą jednolitą konsystencję, żółtobrązowy kolor. W odchodach szczeniąt nie powinno być śluzu, pianki, zakrwawionych substancji, cząstek niestrawionego pokarmu, innych nietypowych wtrętów.

Jeśli zauważysz, że dziecko zaczęło się zużywać, szczeniak ma częste luźne stolce, musisz zrozumieć, że dolegliwości trawienne u małego psa mogą skończyć się bardzo źle, szczególnie jeśli biegunka nie zniknie w ciągu 24-48 godzin.

To ważne! Pojedyncza biegunka u szczenięcia z reguły nie wywołuje dużego zaniepokojenia, ale jeśli biegunka trwa dłużej niż jeden dzień, a stan zwierzęcia pogarsza się, oprócz zatrucia, odwodnienia, może to wskazywać na poważny problem zdrowotny, który należy natychmiast rozwiązać.

Dlatego konieczna jest odpowiednia ocena sytuacji i zrozumienie przyczyn i prowokacji biegunki u psa.

Przyczyny biegunki u szczeniąt:

• zatrucie niespełniającą normą paszy, nieaktualne produkty, chemikalia;
• niezrównoważona dieta;
• zbyt tłuste potrawy (wędzone mięso, tłuste mięso);
• zaburzenie metabolizmu;
• ząbkowanie, zmiana zębów;
• choroby autoimmunologiczne;
• nietolerancja na jakiekolwiek składniki paszy;
• niestrawność, stosowanie słabo strawnego pokarmu, produkty z naszego stołu;
• powszechne przejadanie się;
• infekcje jelitowe (kolibakterioza, dysbakterioza);
• wirusowe, bakteryjne, inwazyjne choroby;
• nowotwory w narządach przewodu pokarmowego.

Biegunka u szczeniąt może być spowodowana reakcją alergiczną na wszelkie drażniące, obce przedmioty w przewodzie pokarmowym, silny stres, ostre przejście w nowy rodzaj żywności.

Nagła zmiana diety i diety często prowadzi do niestrawności. Dlatego biegunka może być konsekwencją wprowadzenia nowych produktów lub występuje podczas zmiany żywności, na przykład podczas przenoszenia do naturalku z gotowej paszy przemysłowej.

Ciekły stolec u szczeniąt jest znany z zapalenia trzustki, wątroby, niewydolności nerek, hipo-awitaminozy, chorób układu oddechowego (ARVI). Biegunka u zdrowego szczenięcia po 4 miesiącach najczęściej wywoływana jest zmianą zębów mlecznych.

Obfite biegunki, biegunka z krwią, woda, śluz to jeden z charakterystycznych objawów zakażeń wirusowych, bakteryjnych, grzybiczych, pasożytniczych (plaga drapieżników, zapalenie jelit, zapalenie wątroby, leptospiroza).

Jedną z najczęstszych przyczyn biegunki u szczeniąt w ciągu 2-3 miesięcy lub u starszych psów jest infekcja robakami. Robaki (robaki) nie tylko zużywają składniki odżywcze, które pochodzą z paszy, żywności, ale także naruszają integralność tkanek, błon śluzowych przewodu pokarmowego, co prowadzi do zakłóceń w ich funkcjonowaniu.

Jeśli kał ma nieprzyjemny zapach, śluz w odchodach, nie ma rozgotowanych cząstek pokarmu, krew, biegunkę zastępuje zaparcie, pies traci wagę, nie ma wątpliwości, że zwierzę jest zarażone pasożytami zewnętrznymi.

Inne powody

Należy pamiętać, że biegunka u szczeniąt występuje często po leczeniu przeciwrobaczym lub po szczepieniu. Z reguły stan ten objawia się w ciągu kilku godzin po zażyciu leków przeciwrobaczych lub podaniu szczepionki profilaktycznej. Biegunka u szczenięcia po szczepieniu wynika z reakcji organizmu na wprowadzenie obcych przeciwciał ze szczepionką. W tym samym czasie, dzięki zastosowaniu nowoczesnych środków biologicznych do immunizacji, luźne stolce u szczeniąt są zauważane tylko rzadko.

Oprócz zaburzeń jelitowych możliwe są inne objawy pierwszego dnia (wymioty, nudności, zmniejszona aktywność, alergie, senność i odmowa jedzenia).

To ważne! Po szczepieniu, odrobaczanie dokładnie monitoruje stan zwierzęcia przez dwa lub trzy dni.

Objawy niepożądane po szczepieniu powinny upłynąć w ciągu 24-36 godzin. Jeśli stan zwierzęcia nie wróci do normy, szczeniak się pogorszy, skonsultuj się z weterynarzem. Ostra, wyniszczająca biegunka, wymioty, letarg i inne objawy wskazują na początek choroby, która postępowała utajona i nasilała się po szczepieniu profilaktycznym.

Długotrwałe stosowanie leków farmakologicznych powoduje również rozstrój żołądka u zwierząt z powodu braku równowagi korzystnej mikroflory jelitowej. Podobny stan odnotowano po przebiegu leczenia antybiotykami i lekami przeciwretrowirusowymi, leczeniu sulfonamidami.

Możliwe, że szczeniak zjadł coś na spacer lub jako poczęstunek, wykorzystano produkty z naszego stołu. Dlatego chodząc ze zwierzęciem, kontroluj jego zachowanie i pamiętaj, aby odzwyczaić się od ziemi, aby zebrać niebezpieczne "przekąski", które mogą spowodować poważne zatrucia.

Biegunka u nowonarodzonych szczeniąt

Ostra biegunka u nowonarodzonych szczeniąt jest bardzo niepokojącym objawem. Układ odpornościowy dzieci nie jest w pełni rozwinięty. W przewodzie pokarmowym nie ma enzymów, pożytecznych mikroorganizmów odpowiedzialnych za trawienie. Dlatego przewód pokarmowy małych szczeniąt jest bardzo wrażliwy. Wszelkie negatywne czynniki mogą powodować różne upośledzenia układowo-funkcjonalne, powodować zakłócenia w funkcjonowaniu przewodu żołądkowo-jelitowego.

To ważne! W pierwszych dniach po porodzie lekkie zaburzenie jelitowe jest normalne. Istnieje przystosowanie do nowych warunków. Ponadto troskliwa mama-pies ciągle liże swoje dzieci. Dlatego nie zawsze możliwe jest ustalenie konsystencji krzesła. Stale i uważnie monitoruj stan noworodków. Dzieci powinny być spokojne, codzienny przyrost masy ciała.

Jeśli miesięczny szczeniak jest karmiony butelką, z naruszeniem reżimu żywienia, nadmiernego karmienia, a także jeśli dziecko nie otrzymuje wysokiej jakości odżywki o niskiej jakości (substytuty mleka matki, formuła), często obserwuje się biegunkę.

Rozstrój żołądka u szczeniąt w okresie menstruacji może pochodzić z mleka. Szczenięta otrzymują ochronę immunologiczną, składniki odżywcze, witaminy z mlekiem matki. Dlatego, jeśli suka laktacyjna jest chora, osłabiona, otrzymuje nieodpowiednią dietę o złej jakości, wpłynie to nie tylko na jej zdrowie, ale także na stan dzieci.

Z nieznacznym przekarmieniem, odchody mają żółtawy kolor, z silnym - zielony, jasnożółty kolor, który jest wyjaśniony przez obecność niezmienionej żółci w kale. Spowodowane jest to zbyt szybkim ruchem masy pokarmowej przez jelita. Szare, płynne odchody wskazują na naruszenie aktywności enzymów, które jest sprowokowane przez nadmierne spożycie.

U cotygodniowego szczenięcia rozstrój żołądka może sygnalizować infekcję strepto-gronkowcową, Escherichia coli (dysbakterioza). E. coli jest warunkowo patogennym mikroorganizmem, który żyje w przewodzie pokarmowym, ale pod wpływem czynników negatywnych manifestuje swoją patogenność i szybko się rozmnaża, co prowadzi do rozwoju zapalenia jelit, kolibakteriozy. Choroby te są najczęściej diagnozowane u osłabionych szczeniąt lub u zwierząt przekarmionych sztucznie.

Infekcje jelitowe w okresie miesiączkowania - dwumiesięczne szczenięta są dość agresywne, ostre i mogą spowodować śmierć całego miotu. Dlatego leczenie należy wykonać natychmiast. Przygotowania, przebieg leczenia zostanie przepisany przez weterynarza, na podstawie wyników diagnozy, przyczyny źródłowej.

Obraz kliniczny biegunki

Biegunka (biegunka) to schorzenie charakteryzujące się częstymi kałami. Wydzielina ma suchą, wodnistą konsystencję. Biegunka u psów może być ostra i przewlekła, która występuje okresowo, jeśli utrzymują się działania czynników ujemnych powodujących biegunkę. Ale z reguły uporczywa biegunka oznacza głębokie zmiany, zaburzenia w ciele.

To ważne! Przewlekła biegunka najczęściej występuje u owczarków niemieckich, Great Danes, Bordeaux. york, pasterz rosyjski, pincher.

Jak już wspomniano, niestrawność nie jest niezależną chorobą, ale objawem jakichkolwiek patologii, chorób, nieprawidłowego funkcjonowania organizmu. Dlatego, oprócz biegunki właścicieli, należy zaalarmować następujące objawy:

• bladość, zażółcenie, sinica (sinica) błon śluzowych;
• letarg, apatia, depresja, senność;
• brak reakcji na bodźce zewnętrzne;
• odrzucenie jedzenia, ulubione smakołyki;
• brudne futro w pobliżu odbytu;
• wzrost objętości brzucha;
• śluzowaty, śluzowo-ropny wydzielina z nosa, oczy;
• gwałtowny wzrost / spadek temperatury;
• dreszcze, gorączka;
• kaszel, duszność;
• zmiana częstotliwości rytmu serca;
• bolesna defekacja, oddawanie moczu;
• odrzucenie wody lub odwrotnie, zwiększone pragnienie.

Obraz kliniczny, nasilenie, nasilenie objawów, jeśli są spowodowane przez infekcję lub chorobę, zależy od stadium, postaci choroby, indywidualnych cech, oporności i potencjału immunologicznego.

Zauważywszy, że szczeniak nic nie je, staje się powolny, apatyczny, inny symptom jest zauważalny, nie opóźnia wizyty u weterynarza.

Im wcześniej udzielona zostanie wykwalifikowana pomoc, tym większe szanse na uratowanie ukochanego zwierzaka. Większość zakaźnych chorób bakteryjnych ma agresywny przebieg, występuje w ostrych, podostrych postaciach. Niektóre choroby można wyleczyć na początkowym etapie ich rozwoju. W tym przypadku niekontrolowane przyjmowanie leków, samo leczenie nie przyniesie rezultatów, może spowodować poważne konsekwencje.

Dlaczego biegunka jest niebezpieczna

Głównym niebezpieczeństwem przedłużającej się obfitej biegunki jest to, że składniki odżywcze są usuwane bardzo szybko z organizmu, zaburzona jest równowaga wodno-elektrolitowa, procesy metabolizmu, reakcje kwasowo-zasadowe.

Jeśli szczenię ma biegunkę, może prowadzić do zatrucia, odwodnienia (odwodnienia), co z kolei prowadzi do różnych zaburzeń.

To ważne! W normalnym funkcjonowaniu jelita, około 55-70% wstrzykniętego płynu jest wchłaniane przez organizm, a przy biegunce nie dostaje się do krwiobiegu i jest prawie całkowicie wydalane z kałem.

Kiedy szczenięta biegunki nie przybierają na wadze, szybko schudną, wyglądają na wyczerpane, letargiczne. Ogólna temperatura ciała spada. Pogarszający się stan futra. Skóra jest zaciśnięta. Błony śluzowe stają się suche, co prowadzi do pogorszenia ich funkcji ochronnej. Długotrwałe odwodnienie jest obarczone śmiercią i jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia małego zwierzaka, zwłaszcza dla psów miniaturowych ras dekoracyjnych.

Częstotliwość wypróżnień, kolor, konsystencja kału pomoże określić, co spowodowało zaburzenie jelitowe.

Zielona, ​​żółta biegunka w szczeniaku

Jeżeli masy kałowe mają konsystencję płynną wodnistą, zieloną lub jasnożółtą, nieprzyjemny, ostry zapach gnilny wskazuje na nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby, poważne zatrucie i dysbakteriozę wywołaną przez gnilne drobnoustroje pasożytujące w jelitach psa. Rozwija się z naruszeniem reżimu, zasad żywienia, jedzenia zapleśniałych, zgniłych, skażonych produktami bakteryjnymi. Dysbakterioza może również wystąpić po przyjęciu pewnych leków.

To ważne! Endotoksyny, które powodują gnilną chorobotwórczą florę w procesie życiowej aktywności, mają negatywny wpływ na wątrobę, nerki i inne narządy wewnętrzne i układy w organizmie, wywołują stany zapalne w jelitach zwierząt.

Ostra zielona biegunka u szczeniąt, obfita biegunka często występuje w przypadku zatęchłego zatrucia pokarmowego.

Żółta biegunka najczęściej rozwija się na tle ostrej, przewlekłej niewydolności wątroby, a także z powodu zablokowania dróg żółciowych. Niezwykły kolor ekskrementów wynika ze zwiększonej produkcji bilirubiny, zaburzonej produkcji enzymów żółciowych. W miarę postępu patologii kolor kału stanie się bardziej intensywny, a kondycja psa ulegnie pogorszeniu.

Biała, czarna biegunka

Biała ostra lub od czasu do czasu objawiająca się biegunka jest oznaką dysfunkcji trzustki. Ponadto biała biegunka sygnalizuje problemy i patologie wątroby. Bilirubina odpowiada za kolor kału. Enzymy, kwasy żółciowe biorą udział w procesach trawienia. Brak żółci, zablokowanie dróg żółciowych wywołuje białą biegunkę u zwierząt, która jest zwykle przewlekła. nawet jeśli pojawia się okresowo biała biegunka, zalecamy pokazać weterynarzowi szczeniaka lub dorosłego psa.

Jeśli szczeniak ma biegunkę jest czarny, oznacza to krwawienie wewnętrzne. Ciemny kolor ekskrementów daje półprawioną krew, która uległa działaniu enzymów, sok żołądkowy. Przyczyną krwawej biegunki jest uszkodzenie ścianek narządów układu pokarmowego za pomocą kości lub innych ostrych przedmiotów, które szczeniak mógłby przypadkowo połknąć na ulicy lub podczas gry.

Czarną biegunkę o ciemnym kolorze obserwuje się w krwawieniu w górnym odcinku przewodu pokarmowego. Jaskrawa biegunka - krwawienie w dużym, cienkim jelicie.

Krwawa śluzowa biegunka, biegunka z wodą

Jeśli szczeniak jest biegunką, krew jest widoczna w kale (skrzepy, nitki, plamy) - jest to bardzo niepokojący objaw, który jest wykryty w chorobach bakteryjno-wirusowych, inwazyjnych. Tak więc, krwawa biegunka pojawia się w wirusowym zapaleniu wątroby, z koronovirusowym zapaleniem jelit, adenowirozą, plagą drapieżników, Aujeszky, zaniedbaną formą pałeczek okrężnicy.

To ważne! Zapalenie jelit, niezależnie od etiopatogenezy, plaga mięsożernych - bardzo niebezpieczne dla małych szczeniąt, jeśli nie rozpoczniesz natychmiast leczenia, infekcje mogą wywołać poważne komplikacje, spowodować śmierć małego zwierzaka. Szczenięta są najbardziej podatne na choroby od dwóch do trzech miesięcy i do roku, nie szczepione młode psy, psy trzymane w niesprzyjających warunkach. Jeśli twój szczeniak ma biegunkę z krwią, skontaktuj się z weterynarzem!

Biegunka ze śluzem u szczeniąt jest oznaką infekcji robaków. Robaki, które żyją w jelitach, wątrobie, sercu, prowadzą do rozwoju procesów zapalnych w przewodzie żołądkowo-jelitowym, zakłócają procesy trawienne. W przypadku helminthiases kał występuje w kale, elementy martwych pasożytów, niestrawione cząstki żywności, krwawe substancje.

Jeśli szczeniak ma biegunkę ze śluzem, stan ten może być również spowodowany ostrym stanem zapalnym jelita grubego, który występuje z powodu złej jakości karmienia, obecnością w diecie tłustych pokarmów.

Biegunka z wodą u szczeniąt rozwija się z powodu przenikania dużej ilości płynów do jelit. Bardzo często występuje w początkowej fazie choroby. Wodna biegunka jest wywoływana przez substancje osmotyczne (fruktoza, sacharoza), które mogą przypadkowo zjeść szczenięta. Substytuty cukru mają słodki smak, więc psy chętnie je je w dużych ilościach.

Co zrobić, jeśli szczeniak się założy

Przed udzieleniem pomocy szczeniakowi upewnij się, że pies go nie zniesie z powodu infekcji lub choroby. Przeanalizuj, co może wywołać zdenerwowanie jelit, po czym pies stał się gorszy.

Odpowiedz na następujące pytania:

• Czy zwierzę zostało przeniesione do nowego jedzenia, czy otrzymało zwykłe produkty.
• Jaki stołek był wczoraj, przedwczoraj.
• Jak długo trwało odrobaczanie, immunizacja.
• Czy szczeniak miał kontakt z innymi zwierzętami (bezpańskie koty, psy, ptaki).
• Czy pies mógłby wybrać coś na spacer?

Przypomnij sobie tę krwawą biegunkę, biegunkę ze śluzem, w połączeniu z wymiotami, letargiem, nudnościami, odmową jedzenia, inne objawy wymagają wykwalifikowanego podejścia do leczenia. W takim przypadku zadzwoń do weterynarza w domu lub zabierz swojego zwierzaka do kliniki.

Wskazówka! Jeśli szczeniak ma luźne stolce, bardzo ważne jest, aby odpowiednio ocenić sytuację. Uważnie obserwuj psa, jego stan, zachowanie. Jeśli sytuacja się pogorszy, zwierzę się pogorszy, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Jeśli wymioty są nieobecne, szczenię reaguje odpowiednio na bodźce, energicznie, nie odmawia karmienia, temperatura jest normalna i najprawdopodobniej przyczyną płynnego stolca u psa jest przekarmienie, zatrucie stałymi produktami, leczenie można przeprowadzić w domu. Przede wszystkim połóż zwierzaka na głodnej 12-24-tej diecie. Przedstawiciele ras miniaturowych, karłowatych oraz nowonarodzonych nie powinny być karmione nie więcej niż 6-10 godzin.

W takim przypadku zwierzę musi mieć stały dostęp do świeżej, gotowanej wody pitnej. Jeśli zwierzę odmawia samodzielnego picia, małymi porcjami, wlewać wodę do ust przez regularną strzykawkę bez igły. Wodę można zastąpić słodką herbatą, herbatą ziołową.

Nawet jeśli pies będzie błagał o jedzenie, smakołyki, jakiekolwiek jedzenie pierwszego dnia jest zabronione. Zwłaszcza jeśli śluz znajduje się w odchodach. Jedzenie może wywoływać wymioty i tylko pogarsza sytuację.

To ważne! Post spowolni stan zapalny w jelitach, narządach przewodu pokarmowego, a także może zatrzymać drobne krwawienie wewnętrzne. Post zatrzyma biegunkę, jeśli jest spowodowana nieodpowiednią, niezrównoważoną dietą, nagłą zmianą karmienia.

Aby znormalizować równowagę elektrolitową, aby zrekompensować utratę płynów w ciele, daj szczeniakowi roztwór Rehydronu. Dawka zależy od wieku, wagi psa. W ciężkich, zaawansowanych przypadkach wykonywana jest terapia infuzyjna. Dożylne szczenięta otrzymują roztwory fizjologiczne (izotoniczna glukoza, roztwór Ringera-Locke'a).

Aby usunąć zatrucie, działanie toksyn pomoże sorbentom:

• Węgiel aktywny (1 zakładka na 10 kg masy).
• Smekta.
• Polysorb
• Enterosgel

Powyższe środki można również stosować w przypadku biegunki o nieznanej etiologii. Głównie obserwuj dawkowanie i dokładnie monitoruj stan psa.

Jeśli występują skurcze jelitowe, ciężka perystaltyka może być rozcieńczona w wodzie Papaweryna, No-Shpu. Skurcze w przewodzie pokarmowym również szybko łagodzą Smecta. Ponadto lek adsorbuje toksyny, neutralizuje wirusy, bakterie. Dawkowanie, częstość podawania zależy od częstotliwości, charakteru kału, wieku, wagi szczenięcia. Rozpuszczając torbę w ciepłej wodzie, 2-4 miesięczne szczenięta dają 0,3-0,5 ml kilka razy dziennie.

To ważne! Nie zaleca się podawania Smektu z innymi lekami, w przypadku niedrożności jelit, nadwrażliwości na składniki leku.

Z biegunki można podać skrobię ziemniaczaną psa (rozpuścić łyżkę w ciepłej wodzie), kora dębów, rumianek, ziele dziurawca, szałwię, krwawnik pospolity. Te proste i niedrogie leki mają działanie ściągające, przeciwzapalne. Jeśli szczenię ma siniaki, objawy biegunki szybko usuwają stromą wodę ryżową.

Przy dużej obfitej biegunce, prawidłowo obliczyć dawkę, podać psa Loperamide, Imodium. W celu normalizacji korzystnych populacji mikroflory jelit szczeniak będzie przepisywany jako czynnik enzymatyczny, prokinetyka, probiotyki (Laktovit, Linex, Hilak Forte, Mezim, Pancrein, Enterol, Lactobacterin, Lactobifadol).

Dzięki terminowemu, dobrze zorganizowanemu leczeniu możliwe jest wyeliminowanie ostrej biegunki o niezniszczalnej naturze w ciągu dwóch do trzech dni.

Leczenie zakaźnej biegunki

W przypadku bakteryjnej i zakaźnej biegunki lekarze weterynarii przepisują Levomycetin, Enterofuril (1 ml na każde 2,5 kg), Nifuroxazide, Furazolidone. Dawkowanie, częstotliwość leczenia, czas trwania leczenia medycznego jest wybierany przez weterynarza w każdym przypadku.

Oprócz leczenia biegunki terapia ma na celu zahamowanie ogólnych objawów i normalizację stanu chorego zwierzęcia. Pacjentom z czterema palcami przepisano leki przeciwzapalne, wzmacniające, przeciwbakteryjne, antybiotyki o szerokim spektrum działania. Aby wyeliminować wymioty - Reglan, Raglan i inne leki przeciwwymiotne. Jeśli pies cierpi na wyniszczające wymioty, zwierzę jest całkowicie ograniczone w jedzeniu i wodzie. Wszystkie niezbędne leki, leki do odwodnienia wstrzykuje się dożylnie (kroplówka).

To ważne! Podczas leczenia właściciele muszą ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń lekarza weterynarii.

Czas trwania leczenia może trwać od czterech do siedmiu lub więcej dni. Nie należy pomijać leku, nie należy przekraczać dawki określonej w adnotacji do leku. Najlepiej jest zmielić leki w tabletkach w proszek, wymieszać z wodą i wlać do ust zwierzaka za pomocą strzykawki lub zwykłej igły. Możesz również dodać je do jedzenia lub dać im ulubioną ucztę.

Jeśli szczeniak zostanie posiniaczony z powodu inwazji robaków, oprócz głównego leczenia, zostaną przepisane złożone leki przeciw robakom (IN-AP, prazytyd, drontal, Milbemaks). W przypadku szczeniąt najlepiej kupić środki przeciwrobacze w postaci zawiesiny lub w postaci kostek cukru. Takie leki mają przyjemny smak, więc leczenie przejdzie bez problemów.

Biegunka karmienia

Pamiętaj, że pierwszego dnia pies jest trzymany na ścisłej diecie. Dopuszczalna tylko woda pitna, wywary ziołowe. Drugiego dnia, gdy stan małego zwierzaka stopniowo się normalizuje, konieczne jest karmienie zwierzęcia małymi porcjami i tylko lekkostrawnymi pokarmami miękkimi.

Możesz podać kurczaka gotowanego, indyka, cielęciny, chudego bulionu. Stopniowo wchodź do diety fermentowanych produktów mlecznych - niskotłuszczowego twarogu, odwrotnego, naturalnego jogurtu (jogurt bifido), kefiru. Pokarm mleczny ma korzystny wpływ na przewód pokarmowy, normalizuje florę jelitową.

Trzeciego dnia możesz dać swojemu zwierzęciu duszone, gotowane warzywa, bez przyprawiania ich olejem roślinnym. Z kaszek najlepiej podać kasza gryczana, ryż, płatki owsiane, gotowane w wodzie lub chudego bulionu mięsnego.

Nowe produkty są wprowadzane do diety stopniowo, w małych porcjach. Nie należy nadmiernie karmić szczeniaka, aby nie wywołać rozstroju żołądka. Konieczne jest karmienie zwierzęcia małymi porcjami w tym samym czasie. Aż 2-3-miesięczny szczeniak jest całkowicie wyleczony, nie podawaj surowego mięsa, a tym bardziej ryb.

Do zwykłej, zwyczajowej diety, do której pies jest przyzwyczajony, można wrócić dopiero po całkowitym ustaniu biegunki. W tym samym czasie w pierwszych dniach po wyzdrowieniu, monitoruj stan zwierzaka. Daj świeże, lekkostrawne jedzenie, specjalną paszę. Najlepiej jest stosować dietę terapeutyczną jeszcze przez kilka dni.

Zapobieganie

Aby zapobiec wystąpieniu biegunki u szczeniąt, przede wszystkim właściciele, którzy wzięli odpowiedzialność za życie i zdrowie czworonożnego przyjaciela, powinni stworzyć optymalne warunki życia dla zwierząt domowych, systematyczną opiekę.

Bardzo ważne jest, aby zastanowić się nad rodzajem pokarmu (naturalka, gotowa pasza), aby dostosować się do trybu i norm żywienia. Dieta powinna być pożywna, zbilansowana, wysokiej jakości. Jeśli pies jest zamknięty w naturalnym żywieniu, uzupełnij jego menu o kompleksy witaminowo-mineralne, suplementy. Jeśli wolisz gotową paszę przemysłową, wybierz produkty znanych marek i marek oznaczonych klasą "ekstra" premium.

Aby nie sprowokować rozstroju żołądka, naruszenia metabolizmu, nie pozwól, aby produkty ze szczeniaka ze stołu. Zakaz wędzonych mięs, potraw korzennych, marynowanych, solonych, tłustych. Nie podawaj swojemu piesowi rurowych kości, surowych ryb ani produktów mięsnych, podrobów wątpliwej jakości lub nie poddanych obróbce termicznej. Jedzenie powinno być świeże, temperatura pokojowa. Nie zapominaj, że pies w misce powinien zawsze mieć świeżą wodę pitną, utrzymywać naczynia w czystości, regularnie czyścić miejsce karmienia.

Nie zapominaj o potrzebie szczepień zapobiegawczych, odrobaczaniu. Traktuj futro z psów z ektopasożytów, które są nosicielami niebezpiecznych wirusów, bakterii. Weterynarz wybierze optymalny schemat szczepień dla leków endo-ektopasożytniczych.

Dwa razy w roku zalecamy zabranie swojego zwierzaka do weterynarza w celu uzyskania kompleksowej diagnozy. Pamiętaj o życiu i zdrowiu szczeniaka w Twoich rękach!

Rozstrój żołądka u psa: co zrobić w przypadku problemów z przewodem pokarmowym

Zdenerwowanie żołądka występuje nie tylko u ludzi, ale także u psów. Co więcej, zjawisko to jest dość powszechne. Może wystąpić zarówno u dorosłych zwierząt, jak i szczeniąt. Ponadto, w tym drugim przypadku, niestrawność występuje znacznie częściej ze względu na osobliwości funkcjonowania przewodu żołądkowo-jelitowego.

Kiedy właściciel widzi biegunkę u zwierzęcia domowego, po raz pierwszy podejrzewa u psa rozstrój żołądka. Co robić w tej sytuacji? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w tym artykule.

Przyczyny niedyspozycji

Zaburzenia trawienia u zwierząt mogą wystąpić z wielu powodów. Większość z tych przyczyn jest związana z dietą i składem diety.

• Niewłaściwe odżywianie.
• Zatrucie produktami o niskiej jakości lub truciznami i narkotykami.
• Awaria żywności. Chodzi o przejedzenie psa. Przez długi czas miała ograniczoną dietę, ale w pewnym momencie uzyskała dostęp do nieograniczonych zapasów żywności. W rezultacie zwierzę przejada się.
• Ostre przejście z suchej żywności do gotowych posiłków.
• Różne infekcje wirusowe. Co więcej, choroba może być zarówno nieszkodliwa, jak i niebezpieczna.
• Obecność pasożytów w ciele.
• Brak równowagi mikroflory jelitowej.
• Niestrawność.
• Reakcje alergiczne.
• Choroby nowotworowe układu trawiennego.
• Mechaniczne uszkodzenie błon śluzowych przewodu pokarmowego. Występują, gdy zwierzęta połykają obce przedmioty.

To nie wszystkie przyczyny rozstroju żołądka u zwierząt domowych. Są o wiele więcej, ale powyższe są uważane za podstawowe. Pierwszą rzeczą, na którą zwracają uwagę weterynarza w diagnozie. Dopiero potem mówi właścicielowi, jak leczyć rozstrój żołądka u psa.

Objawy

Zaburzenia w przewodzie pokarmowym u psów manifestują się dwoma głównymi objawami: biegunką i wymiotami.

Biegunka może mieć kilka odmian:

• Ostra dyspepsja. Pies miał luźne stolce przez kilka tygodni. W tej chwili ważne jest, aby nie pominąć pojawienia się niewielkich objawów, takich jak gorączka i ospałość. Jeśli się pojawią, możemy śmiało powiedzieć, że naruszenia przewodu pokarmowego były spowodowane złym jakością żywności. Poradzenie sobie z ostrą niestrawnością jest łatwe. Ważne jest zapobieganie przejściu od ostrej biegunki do przewlekłej.
• Podostra niestrawność. Ten rodzaj biegunki najczęściej wykrywa się u szczeniąt, które nie otrzymały terminowych szczepień. Jest on wywoływany przez różne infekcje. Ponadto podostra niestrawność może być spowodowana zatruciem chemicznym. Przy tej formie biegunki konieczne jest poszukiwanie pomocy u weterynarza.
• Przewlekła biegunka. Ten rodzaj niestrawności trwa dłużej niż 2 tygodnie i jest objawem przewlekłej choroby: zapalenia trzustki, zapalenia żołądka, salmonellozy, dysbakteriozy i innych.

Czasami zaburzenia jelit przejawiają się w połączeniu z biegunką i wymiotami. Jest to dość powszechne. Jeśli ten objaw jest trwały, można podejrzewać ostre zatrucie lub chorobę zakaźną.

Najczęstsze połączenie biegunki i wymiotów objawia się w następujących chorobach:

• Enteritis Ta choroba zwykle dotyka młode zwierzęta. Objawy mogą utrzymywać się przez cały tydzień i często towarzyszy im znaczny spadek temperatury ciała, odmowa jedzenia. Parwowirusowe zapalenie jelit jest jedną z głównych przyczyn wysokiej śmiertelności wśród szczeniąt różnych ras.
• Zakaźne zapalenie wątroby. Ta choroba może uderzyć psa w każdym wieku. Jasne objawy złego samopoczucia utrzymują się przez 2 tygodnie. Badanie zwierzęcia wykazało wzrost wątroby i wahania temperatury ciała od niskich do wysokich wartości.
• Koronawirus. Potrafi uderzyć zwierzę w dowolnej grupie wiekowej. Patologia ta charakteryzuje się łagodnymi objawami i niewielkim wzrostem temperatury ciała. Objawy zwykle utrzymują się przez 7 dni.

Osobno warto wspomnieć o helminthiasis. Przy tym zwierzę może mieć biegunkę i wymioty, ale rzadko się pojawiają. O wiele częściej zwierzę ma inne objawy: czkawkę i odbijanie podczas jedzenia, szybką utratę wagi.

Biegunka z krwią

Po pojawieniu się zanieczyszczeń krwi w ciekłym kale zwierzęcia, musisz natychmiast pokazać go weterynarzowi. Najprawdopodobniej zwierzę ma poważną infekcję jelitową lub żołądkową.

Biegunka Krwi jest częstym objawem następujących chorób:

• Salmonelloza.
• Uszkodzenie ścian jelita grubego i błony śluzowej odbytu przez odłamki niestrawionych kości.
• Krwotoczna leptospiroza. Chorobie tej zawsze towarzyszy krew w kale i często prowadzi do śmierci zwierzęcia.
• Sarkosporydioza.
• Zatrucie chemiczne.
• Reakcja na przyjmowanie niektórych leków.

Należy pamiętać, że leczenie zwierzęcia, jeśli takie objawy występują, nie jest tego warte. Musisz skontaktować się z weterynarzem, który powie ci, co zrobić z rozstrojonym żołądkiem.

Metody leczenia

Leczenie patologii zależy od tego, jak niebezpieczna jest choroba i jak długo obserwuje się jej objawy. Jeśli rozpoczniesz chorobę, leczenie będzie bardzo drogie. Dlatego konieczne jest rozpoczęcie leczenia, gdy pojawią się pierwsze objawy. Należy rozumieć, że można poradzić sobie jedynie z zaburzeniem układu pokarmowego zwierzęcia u pacjentów z łagodniejszymi postaciami choroby. Ciężkie formy biegunki i wymioty można wyleczyć dopiero po wyeliminowaniu choroby, co doprowadziło do rozerwania żołądka i jelit.

Pierwszym krokiem w leczeniu jest normalizacja stolca zwierzęcia. Aby to zrobić, możesz po prostu ograniczyć zwierzaka w żywności. Ponadto przydaje się zmiana diety. Zwierzę musi przygotować wodę ryżową z ugotowanym ryżem i podać sfermentowane produkty mleczne. Pomogą one znormalizować mikroflorę jelitową.

Jeśli biegunce u psa towarzyszą wymioty, wówczas można spróbować poradzić sobie z tym problemem za pomocą węgla aktywowanego i preparatów do łagodzenia skurczów mięśni gładkich: nie-Shpy lub Papaverina.

Jeśli objawy utrzymują się, należy zwrócić się o pomoc do kliniki weterynaryjnej. Eksperci badają zwierzaka i na podstawie wyników analiz zapewnią pomoc medyczną. W zależności od początkowej patologii, psu można przypisać następujące grupy leków:

• Przeciwwirusowe.
• Przeciw robakom.
• Bakteriobójcze.
• Leki przeciwhistaminowe.

Aby złagodzić napady biegunki u psów, można stosować te same leki, co w leczeniu ludzi. Będą działać sprawnie i bezpiecznie. Jednak przed ich użyciem zaleca się skonsultowanie się z weterynarzem.

Mówimy o narkotykach takich jak:

• Smekta. Lek ten należy rozcieńczyć ciepłą wodą przed podaniem psa. Lek szybko łagodzi objawy łagodnego zatrucia i przyspiesza eliminację toksyn z organizmu zwierzęcia.
• Enterofuril. Lek jest dostępny w zawiesinie i jest popularny wśród psów. Z tego powodu nie można go rozcieńczać w wodzie. Sprawdził się dobrze w leczeniu zakażeń jelitowych u psów.
• Furazolidon. Powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zwierzę ma dysbiozę jelitową. We wszystkich innych przypadkach lek nie jest skuteczny.
• Lewomitsetin. Jest to antybiotyk, który wykazuje największą aktywność przeciwko patogennej mikroflory jelitowej. Podczas leczenia psów często stosuje się Levomitsetin 250. Jest on bardziej odpowiedni dla zwierząt. Ludzką wersję leku można użyć tylko raz.

Pomimo bezpieczeństwa leków przeznaczonych dla ludzi, nadal lepiej jest stosować leki weterynaryjne w leczeniu psów. W szczególności Vetom wykonuje doskonałą pracę z biegunką u psów. W większości przypadków jest on wypisywany przez specjalistów weterynarii.

Oprócz leków medycznych, w leczeniu zaburzeń żołądkowych u zwierząt domowych można stosować różne odwary i napary o działaniu ściągającym i przeciwbakteryjnym.

Zapobieganie zaburzeniom jelitowym lub żołądkowym u psa jest łatwe. Aby to zrobić, musisz odpowiednio karmić zwierzę, monitorować świeżość jedzenia, robić szczepienia na czas i regularnie zatruwać robaki.

Nie trzeba się denerwować z powodu dyskomfortu, który zakłóca układ trawienny zwierzęcia. Lepiej od razu pokaż go weterynarzowi.

Jak poradzić sobie z delikatnym problemem u psa - biegunka

Odpowiadając na pytanie: "Czy masz biegunkę u psa i co robić?", Musisz przeanalizować wiele czynników, na przykład, co pies jadł, co mogło spowodować zaburzenie i jak długo trwa. Zanim się zdenerwujesz i pobiegniesz do apteki, musisz dowiedzieć się, co może być biegunką u zwierzęcia i jakiego rodzaju pomoc może być udzielona.

Przyczyny biegunki

Zadając pytanie: "czym jest biegunka psa i dlaczego nie znika", właściciele wchodzą do sieci i szukają odpowiedzi. Przyczyną tego zaburzenia może być zatrucie pokarmowe. Można je leczyć takimi lekami, jak "Loperamid", i bardziej poważnymi rzeczami, takimi jak wnikanie drobnych przedmiotów do ciała zwierzęcia.

Oto niektóre z najczęstszych przyczyn rozstroju żołądka u psów:

1. Zatrucie pokarmowe. Zwierzę może cierpieć na tę chorobę z powodu przejadania się, a także z tego, co je mieszane, czego nie można zrobić. Ponadto niestrawność ma miejsce w przypadku pożywienia, które po prostu nie pasuje do zwierzęcia. Również żywność, którą zjadł zwierzak, może być po prostu zepsuta, co pobudza biegunkę psa. Wtedy możesz dać węgiel aktywowany lub lek "Loperamid". Jak podać "Loperamid" powiemy poniżej.
2. Taka choroba może dogonić psa za pomocą wewnętrznych pasożytów. Mogą to być robaki (robaki) i inne szkodliwe organizmy.
3. Naruszenie mikroflory jelitowej. Przy długotrwałym leczeniu antybiotykami bakterie żyjące w żołądku umierają, a napływające pożywienie słabo trawione.
4. Różne choroby trzustki, nerek, wątroby i innych narządów mogą powodować biegunkę u psa.
5. Uderzenie drobnymi przedmiotami w żołądek zwierzęcia może również spowodować zaburzenie. Mogą to być złamane kości lub małe zabawki, które zwierzę może połknąć.
6. Brak witamin.
7. Alergia.
8. Luźne stolce mogą powodować zakażenia wirusowe u psów.

Zaburzenie stolca u psa może być długotrwałe, jednorazowe lub objawiać się w ciągu tygodnia lub dwóch. Jednorazowe złe stolce mogą wystąpić z powodu jednorazowego spożycia złego jedzenia. W takim przypadku możesz podać swoje leki dla zwierząt, takie jak lek "Loperamide", ale w innych przypadkach powinieneś się już martwić.

Postać zaburzeń stolca u psów:

1. Ostra postać biegunki u zwierząt: płynny nieukształtowany kał, który jest wykryty podczas wypróżniania zwierzęcia, nie przechodzi przez 2 tygodnie lub dłużej niż miesiąc. Przyczyną złego stolca może być niewłaściwa żywność, karmienie produktami mlecznymi, które nie są w tym wieku (tylko mleko może być podawane dorosłym zwierzętom), indywidualna nietolerancja produktów. Małe dekoracyjne rasy psów są szczególnie wrażliwe na zmiany w diecie. Jeśli samo leczenie nie może zatrzymać biegunki psa lub szczenięcia, musisz zadzwonić do lekarza lub zadzwonić do niego.
2. Przewlekły stolec z zaburzeniami, który trwa dłużej niż dwa tygodnie, może być przejawem chorób przewlekłych. Może to być zapalenie żołądka i trzustki, zakażenie salmonellą i gronkowcem. Przyczyną mogą być robaki lub nowotwory osadzone w ciele.

W tym filmie opowiadają o najczęstszych chorobach przewodu pokarmowego u psów (autor wideo: dog-channel.tv).

Objawy

Czasami można ustalić, dlaczego u psa wystąpiła biegunka spowodowana objawami związanymi z niestrawnością.

1. Biegunka i gorączka. Jakakolwiek zmiana temperatury ciała zwierzęcia (zmniejszenie lub zwiększenie) z towarzyszącą biegunką może wskazywać na obecność chorób wirusowych, różnych chorób jelitowych lub dżumy. Pies wymaga obowiązkowego leczenia w klinice.
2. Płynne stolce i ogólny letarg. Jeśli przez kilka dni pies wygląda wyniszczony, a jego stolce są bardzo płynne, może to być oznaką zatrucia, ale rozwijająca się infekcja może również wyglądać. W każdym razie lepiej zabrać ją do specjalisty.
3. Płynny kał i niski apetyt. Jeśli zwierzę wygląda dobrze, nie ma krwi i nieczystości w swoim stolcu, temperatura jest normalna, a zwierzę uparcie odmawia karmienia przez cały dzień, wtedy wszystko może być bardzo proste: jedzenie oferowane zwierzęciu jest złej jakości i wywoływało taką reakcję.
4. Zmiany stolca i wydzieliny z błon śluzowych oczu i nosa zwierzęcia. Może towarzyszyć kaszel. Takie objawy mogą wskazywać na dżumę lub zapalenie nosa i tchawicy. Śmiertelność jest powszechna wśród szczeniąt z tych chorób, pies musi być szybciej pokazany lekarzowi.

Kiedy zadzwonić do weterynarza

Jeśli pies domowy lub szczenię ma biegunkę, lepiej nie ciągnąć i nie skonsultować się z lekarzem. Ale przed leczeniem biegunki u psa, musisz dokładnie zbadać jej krzesło pod kątem różnych inkluzji.

Biegunka może być:

1. Z krwią. Jeśli pies ma biegunkę z krwią, to łatwo zauważyć, krew w psich stolcach jest jaskrawoczerwona, płynna lub może tworzyć skrzepy. Krwawa biegunka może być objawem chorób w jelicie grubym. Może to być uszkodzenie, które spowodowało krwawienie lub nowotwór. W każdym razie musisz skontaktować się z lekarzem w celu leczenia, ale najpierw zastanów się, czy nie dałeś zwierzęciu buraków, które mogłyby pokolorować stolec.
2. Jeśli płynny stolec jest czarny, możesz ponownie mówić o krwawieniu. Czarne plamy w kale - najczęściej oznaka krwawienia, ale już w jelicie cienkim lub żołądku. Twarde czarne odchody powinny budzić niepokój zarówno właściciela, jak i czarnej biegunki. A jeśli po prostu nie dawałeś ostatnio aktywowanych tabletów z węglem aktywnym, musisz natychmiast skontaktować się z weterynarzem.
3. Zielona (i żółta) biegunka jest zwykle oznaką fermentacji w organizmie, którą mogą wywołać robaki. Ale wszystko jest bardziej skomplikowane: dysbakterioza, wirusy i infekcje, a także zatrucia mogą wywoływać zielony kolor w psim odchodach.
4. Żółty kolor w płynnym stolcu może być oznaką dowolnej choroby wymienionej w ostatnim paragrafie i lepiej jest udać się do kliniki weterynaryjnej lub zadzwonić do lekarza w domu, aby dowiedzieć się, który z nich.
5. Kiedy biegunka ze śluzem jest zwykle podejrzewana o uszkodzenie jelita grubego. Mogą to być infekcje, uszkodzenia mechaniczne lub guzy. Śluz w kale może być spowodowany obecnością pasożytów jelitowych u psa, a śluz może pojawić się następnego dnia po progresji psa.

Diagnostyka

Diagnozę chorób należy przeprowadzić tak szybko, jak to możliwe. Jeśli nie masz możliwości zabrania psa ze sobą do weterynarza, musisz przynieść przynajmniej jej kał do badania. W zależności od rozpoznania mogą to być mechaniczne uszkodzenia narządów wewnętrznych, a także zatrucia lub infekcje, prześwietlenia rentgenowskie, oddawanie krwi, testy moczu lub inne badania.

Jeśli chodzi o wyniki badania, pies otrzymuje receptę na leczenie, zmianę diety, wysłanie do domu lub operację.

Leczenie biegunki

Biegunka może być objawem poważnych chorób, dlatego należy je zdiagnozować u specjalisty i leczyć bez opóźnień. Ale jeśli właściciel podejrzewa zatrucie psa, to tylko w tym przypadku może być leczony w domu.

Dla tych, którzy wątpią, że danie psa z biegunką w domu, oto najczęstsze narkotyki:

1. Węgiel aktywny można podawać w domu. Liczba tabletek jest obliczana w stosunku do wagi psa.
2. "Knitting" środków ludowej, które można przygotować w domu: wywary i napary z Hypericum, owoce borówki, nasiona granatu, szałwia.
3. Lek "loperamid".

Loperamid jest zazwyczaj przepisywany psom z podrażnieniem jelita grubego. Może to zatruwać żywność niskiej jakości lub nietolerancję niektórych produktów. Dawkę Loperamidu do leczenia w domu oblicza się w następujący sposób: 0,08-0,2 mg na 1 kg masy ciała, lek należy podawać 2 lub 3 razy dziennie. Zwykle lek "Loperamid" przepisał przebieg 5, a czasem 7 dni, zaczynając od 0,2 mg / 1 kg, a kończąc na 0,05 mg / kg, aby zatrzymać biegunkę u zwierzęcia.

Ale przed samodzielnym leczeniem psa w domu, musisz być absolutnie pewien, że został zatruty.

Opieka i odżywianie podczas leczenia

Jeśli nie wiesz, co karmić psa biegunką, a ona nie chce jeść, nie powinieneś tego zmuszać. Przy poważnym rozstroju żołądka pies nie może karmić w domu przez kilka dni. Oczywiście, będzie ogólna słabość, ale jest to lepsze niż rujnowanie ciała jeszcze bardziej, zmuszając go do pracy nad trawieniem pokarmu, którego pies nie może już przyswoić.

W przypadku każdego rodzaju niestrawności pies musi mieć stały dostęp do wody w domu, ponieważ ciało ulega odwodnieniu.

Zapobieganie

Aby ten problem nie przejął twojego zwierzaka, musisz przestrzegać kilku zasad:

1. Przestrzegaj diety zaleconej przez hodowcę zwierząt i weterynarza.
2. Monitoruj ogólny stan psa.
3. Pamiętaj, aby dać domowi tylko świeże jedzenie i świeżą wodę, szczególnie w upale.
4. Czas na leczenie przeciw pasożytom.
5. Raz w roku sprawdzasz swojego zwierzaka pod kątem chorób zakaźnych.
6. Nigdy nie mieszaj naturalnych pokarmów i suchego jedzenia.
7. Bardzo wolno, w ciągu 5 dni, przenieść psa na inny pokarm, jeśli zajdzie taka potrzeba.
8. Na ulicy nie pozwól swojemu psu podnieść i żuć niczego z podłogi.

Wideo "Jak pomóc psu z biegunką"

W poniższym filmie rozmawiają o tym, jak pomóc psu z tym delikatnym problemem i dlaczego powstaje (autor wideo: Natali Gold Advice In Dog Training).