Grzyby u psów: objawy, objawy, leczenie

Grzyb u psów lub dermatofitoza jest chorobą o etiologii infekcyjnej wymagającej opieki weterynaryjnej. Żadne zwierzęta domowe nie są ubezpieczone na tę chorobę, niezależnie od warunków zatrzymania. Dla właścicieli ważne jest, aby zidentyfikować chorobę na czas, w oparciu o jej objawy i objawy pierwotne.

Dlaczego psy chorują

Zdjęcie grzyba u psów

Istnieje wiele rodzajów grzybów, ale tylko niektóre z nich są przyczyną niebezpiecznych infekcji w ciele psów. Zakażenie może wystąpić podczas kontaktu z innym zwierzęciem, chodzenie po trawie, na której znajdują się patogeny. Nawet pies, który wchodzi na tacę, może się zarazić, ponieważ grzyby często dostają się do domu z butami właścicieli.

Oprócz gatunków chorobotwórczych występują także patogeny grzybicze warunkowo patogenne. Zawsze mogą znajdować się w ciele zwierzęcia, ale pies zachoruje tylko w określonych okolicznościach - słabej odporności, nadwrażliwości itp. Tego typu grzyby nie są zakaźne, żyją na skórze, ale nie powodują szkód.

Młode osobniki, psy, które przeszły chorobę lub operację, mają problemy z układem odpornościowym, zwierzęta z tendencją do chorób alergicznych i skóry są zagrożone chorobą dermatofizyczną.

Czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju choroby są niezrównoważona dieta i wysoka wilgotność. Wzrost grzyba zostaje wzmocniony na skórze, nie dostaje wystarczającej ilości powietrza, jest pokryty matowatą wełną i warstwą brudu. Grzyby również szybko się mnożą u psów, które są często myte, ponieważ procedura ta eliminuje sebum i zmniejsza ochronę skóry przed zewnętrznymi patogenami. Ponadto, ciało zwierzęcia nie może oprzeć się chorobie po przyjęciu środków, które tłumią układ odpornościowy.

Możesz zidentyfikować wiele innych czynników przyczyniających się do chorób grzybiczych, ale w przypadku ich braku istnieje ryzyko, że zwierzę zostanie zainfekowane patogennymi grzybami.

Główne objawy zakażenia grzybem

Raz na skórze grzyby zaczynają się szybko mnożyć, co ma negatywny wpływ na mechanizmy odpornościowe zwierząt domowych. Wnikając w głąb skóry, grzyby wywołują poważne procesy zapalne i choroby w mieszku włosowym. Uszkodzona skóra jest płodnym podłożem do rozmnażania różnych pasożytów - chorobotwórczych bakterii, pierwotniaków, owadów itp.

Do momentu wyjaśnienia pochodzenia czynnika wywołującego tę chorobę istnieje ryzyko zakażenia u ludzi i innych zwierząt.

Wśród głównych objawów grzybów są:

• choroba zaczyna się rozwijać od jednego do trzech małych plamek;
• płaszcz zaczyna wypaść z miejsc klęski, w niektórych przypadkach jest jakby odcięty, pozostawiając niewielką długość;
• Utworzone plamy mogą mieć pojedynczy rozmiar przez długi czas lub rosnąć, w zależności od rodzaju patogenu i siły mechanizmów ochronnych odporności;
• skóra w miejscu zmiany staje się szara lub czerwona;
• jeśli przyjrzysz się uważnie, możesz znaleźć białą lub szarą powłokę na cebulce włosów;
• zmiana jest pokryta płatkami lub nakładającymi się skalami, które mogą spaść ze skóry lub trzymać się mocno.

Bez szybkiego leczenia zwiększa się wielkość łysienia. Grzyb zaczyna rosnąć w głębokie warstwy, co wywołuje różnego rodzaju komplikacje. W ciężkich stadiach zmiany, pies całkowicie traci płaszcz, który nie może być przywrócony przez długi czas.

Często grzyb infekuje łapy zwierzęcia, w tym przypadku zapalenie i pęknięcia są obserwowane w przestrzeni międzypalcowej i na poduszkach. Pazury mogą również zostać dotknięte, następnie stają się żółte i zakrzywione. Boli psa, by nadepnął na jego łapę, zaczyna się wiotczeć.

Leczenie grzybów u psów

Większości zakażeń grzybiczych towarzyszy swędzenie, którego stopień zależy od rodzaju patogenu. W niektórych przypadkach pies może szczotkować skórę do krwi. W takim przypadku eksperci zalecają stosowanie leków przeciwświądowych, takich jak Zapobieganie swędzeniu, a przed wizytą u weterynarza stosowanie akcesoriów ochronnych - obroży lub koca, ponieważ uszkodzenia skóry w grzybie wywołują wtórną infekcję.

Zatrzymaj swędzenie u psów

Pojawiające się rany powinny być przetwarzane przez środki zewnętrzne posiadające działanie antyseptyczne. Miramistin jest odpowiedni do apteczek pierwszej pomocy, lub trzeba go kupić w aptece weterynaryjnej Migstim.

Podczas wizyty u specjalisty należy wyjaśnić, gdzie skóra została potraktowana preparatem, ponieważ tkanki z tych obszarów nie nadają się do analizy.

Jeśli grzyb wpływa na poduszki łapy, należy chronić łapy zwierzęcia przed wilgocią. Podczas spaceru można używać specjalnych butów ochronnych, po umyciu łapą, aby wysuszyć suszarkę do włosów. Konieczne jest, aby pies nie mógł obgryzać obszarów dotkniętych grzybem.

Przewlekła infekcja grzybicza

Długotrwałe zakażenie przebiega spokojniej. Zrzucanie wełny jest okresowo obserwowane, płaszczyk przyćmiony, często zaplątany, a nawet kąpiel nie poprawia sytuacji.

Właściciele nie zdają sobie sprawy z prawdziwych przyczyn choroby, spisują sezonowe linienie, niedobór witamin i reakcję na detergenty. Standardowe środki - przebieg witamin, poprawa odżywiania, zmiana szamponu itp. Nie pomagają.

W niektórych przypadkach zwierzęta domowe mają małe obszary bez włosów - powyżej małżowin usznych, w pobliżu nosa, na łokciach. Skóra może wyglądać całkiem zdrowo lub mieć lekko szary odcień. Takie wady długich włosów są dość trudne do zauważenia.

Takie procesy mogą wystąpić przy niewystarczającej odporności organizmu na tego typu grzyby, lub grzyb jest warunkowo patogenny, nie zagrażając poważnym konsekwencjom. Ale w każdej chwili, z towarzyszącymi czynnikami, może zacząć się rozwijać. Aby dowiedzieć się, czy poziom grzybów skórnych mieści się w normalnym zakresie, wykonuje się specjalne skrobanie skóry w celu analizy.

Rozpoznanie grzyba u psów i leczenie

Przede wszystkim weterynarz prześwieca przez sierść specjalną lampą, pod której promieniami zaczyna świecić zielony kolor. Ale powinieneś wiedzieć, że prawie połowa gatunków grzybów nie świeci. Ta metoda nie dostarcza informacji o patogenach, a jedynie potwierdza jej obecność.

W celu przepisania skutecznego leczenia wymagana jest pełnoprawna diagnoza, która pozwala określić rodzaj grzyba, liczbę zarodników, aby określić wrażliwość na określone leki.

Eksperci zalecają dawstwo krwi dla bakteriologii, ponieważ często grzyby pojawiają się na tle ziarniaków. W takim przypadku leczenie polega na wyeliminowaniu oryginalnego źródła.

Dość często infekcja grzybicza towarzyszy objawom alergicznym, a leczenie daje tylko tymczasowe wyniki. Pomoże to w analizie, która określa status alergiczny zwierzęcia. Identyfikacja i alergen oraz jego wykluczenie rozwiąże problem z grzybem.

Biochemiczna analiza krwi oceni ogólną kondycję zwierzęcia i sprawdzi, które narządy się nie sprawdzają.

Biorąc pod uwagę wszystkie uzyskane dane, lekarz będzie mógł przepisać odpowiednie leczenie po raz pierwszy. Pomoże to uniknąć długotrwałej bezużytecznej terapii ze stałą zmianą leków.

W przypadku niewielkich zmian skórnych maści przepisuje się maść - Micozolon, Yam, Clotrimazol itp. Jeśli grzyb wpływa na duże obszary skóry, nie jest konieczne stosowanie zewnętrznych leków przeciwgrzybiczych na zewnątrz, ponieważ ta grupa leków jest toksyczna. W takim przypadku użyj detergentów, takich jak Nizoral, Imaverol.

Oprócz leków zewnętrznych, weterynarze przepisują leki w tabletkach lub zastrzykach. Flukonazol jest szczególnie skuteczny w leczeniu grzybów. Pomoc zapewnia się układowi immunologicznemu zwierzęcia w postaci immunostymulantów i modulatorów. Zaleca się również stosowanie środków hepatoprotekcyjnych.

Jeśli wykryty grzyb jest zakaźny, konieczne będą dodatkowe środki: przetwarzanie powinno odbywać się za pomocą rękawiczek, a także, jeśli to możliwe, izolować zwierzę, wykluczając jego kontakt z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi. Ale powinieneś odwiedzić psa, aby nie czuł się samotny i nie odczuwał stresu.

Lekarze ostrzegają, samo-leczenie może prowadzić do katastrofalnych rezultatów. Ponieważ niektóre leki mogą znacznie zwiększyć oporność grzyba, w tym przypadku konieczne będzie leczenie grzybów u psa przez dłuższy czas.

Zapobieganie infekcjom grzybiczym

Jak zauważono, patogen grzybowy rozwija się w zdrowym, silnym ciele. Dlatego ważne jest, aby dbać o psa, zapewniając dobre odżywianie i odpowiednie warunki. Podczas spaceru należy unikać siedlisk bezpańskich zwierząt.

Szczepionki stosowane w chorobach grzybiczych mają niską skuteczność, aw niektórych przypadkach mogą powodować komplikacje, dlatego są stosowane tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy reszta terapii jest bezsilna.

Ale nie ma jednego sposobu, aby wyeliminować infekcję zwierzęcia z patogennymi grzybami. W takim przypadku ważne jest, aby jak najszybciej zidentyfikować chorobę i uzyskać wykwalifikowaną pomoc.

choroby skóry u yorków

Strony 1

Musisz się zalogować lub zarejestrować, aby opublikować odpowiedź.

Wpisy [10]

1 temat z lysi 2013-08-27 18:21:35

• lysi
• Nowicjusz
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2013-04-10
• Wiadomości: 6

Temat: choroba skóry w york

Ciągłe swędzenie, badane za pomocą grzyba znalezionego w lampie Jak mogę walczyć i leczyć? Jakie leki, szampony? Czy mogę użyć frakcji cukrzycy? Potrafi nieprawidłowo nazwać (ciemna gnojowica o bardzo nieprzyjemnym zapachu)

2 Odpowiedź Irina-Vet 2013-08-27 20:48:31

• Irina-vet
• Moderator
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2008-10-07
• Wiadomości: 2,560

Re: choroby skóry u yorków

Cześć!
Jaki rodzaj "grzyba" znaleziono u psa? Jaka jest dokładna diagnoza, którą lekarz ci ​​dał i co dokładnie dostałeś?

3 Odpowiedź od lysi 2013-08-29 15:15:42

• lysi
• Nowicjusz
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2013-04-10
• Wiadomości: 6

Re: choroby skóry u yorków

Microsporia.Coli hormonalne, biostymulujące, przeciwalergiczne, powiedzieli, że jest przewlekły i nie można go wyleczyć

4 odpowiedzi od Irina-Vet 2013-08-30 11:59:55

• Irina-vet
• Moderator
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2008-10-07
• Wiadomości: 2,560

Re: choroby skóry u yorków

Microsporia (powszechnie określana jako "porost") jest leczona lekami przeciwgrzybiczymi: miejscowe terapie (imaverol http://vetlek.ru/shop/?gid=2388id=7131) i tabletki wewnątrz (flukonazol, itranokonazol itp.). Zabieg trwa długo, kilka miesięcy, ale można go wyleczyć. Przebieg leczenia jest niezbędny do kontrolowania upraw, jeśli istnieje taka możliwość. W Yorku, versicolor występuje dość często.
Preparaty do mikroskopii hormonalnej są przeciwwskazane, leki biostymulujące i przeciwalergiczne nie będą miały żadnego wpływu na mikrosporię.

5 Odpowiedź od lysi 2013-09-28 15:29:22

• lysi
• Nowicjusz
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2013-04-10
• Wiadomości: 6

Re: choroby skóry u yorków

Dziękuję bardzo za uwagę! Nie zrobili zeskrobek, patrzyli tylko na lampę, co oznacza, że ​​diagnoza może nie być dokładna. Teraz wszystko się pogorszyło, jest okrutnie podrapane, wełna się rozlewa, skorupy są po omacku ​​(nie możemy zdecydować się na cięcie, chłopiec ma bardzo piękny płaszcz). Zróbmy skrobanki, żeby się upewnić. Powiedzmy, że imaverol i flukonazol (i ogólnie inne leki przeciwgrzybicze) są bardzo toksyczne dla wątroby, mówią, że wątroba musi zostać "wyrzucona". Jaka jest prawda, jakie jest ryzyko leczenia tymi lekami, jak leczyć i nie zabijać swojego zwierzaka?

Z poważaniem, Ludmiła.

6 Odpowiedź od Irina-Vet 2013-09-29 21:07:19

• Irina-vet
• Moderator
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2008-10-07
• Wiadomości: 2,560

Re: choroby skóry u yorków

Leki przeciwgrzybicze (flukonazol, imaverol http://vetlek.ru/shop/?gid=2388id=7131) są zwykle dobrze tolerowane przez psy i koty i nie powodują żadnych skutków ubocznych.

7 Odpowiedź od lysi 2013-09-30 08:43:03

• lysi
• Nowicjusz
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2013-04-10
• Wiadomości: 6

Re: choroby skóry u yorków

Jak przygotować emulsję, znalazłem i jak wziąć flukonazol, itranokonazol? Yoriku 5 lat, waga 2kg 500g. Trzy miesiące temu wykonano rozległy test krwi - jak nam powiedziano, drobne problemy z nerkami (mocznik-10,65, kreatynina-160) Dają tabletki ziołowe Zdrowe nerki.Czy to może być przeciwwskazaniem do stosowania flukonazolu?

8 Odpowiedź od Irina-Vet 2013-09-30 16:50:29

• Irina-vet
• Moderator
• Nieaktywny

• Zarejestrowany: 2008-10-07
• Wiadomości: 2,560

Re: choroby skóry u yorków

Twój lekarz musi przepisać leczenie (myślę, że wie, jak podawać flukonazol i jakie mogą być skutki uboczne i przeciwwskazania). Co więcej, przebieg leczenia jest nadal niezbędny do kontrolowania zeskoków i plonów, a to jest zadaniem lekarza, a nie właściciela.
Absolutnie nie polecam używania tych leków na własną rękę.

Grzyby u psa w uszach: przyczyny, objawy, leczenie

Ostrożnie dbając o swojego czworonożnego przyjaciela, właściciel może napotkać problem, gdy nie zawsze jest możliwe wyczyszczenie uszu przed zanieczyszczeniem. Powstały grzyb w uszach psa powoduje zapalenie - zapalenie ucha.

Powodować podobny patologiczny proces z rodzaju Candida lub Malassezii. Terminowe leczenie weterynarza i rozpoczęte leczenie pozwolą uniknąć poważnych komplikacji, takich jak całkowite lub częściowe uszkodzenie słuchu, rozwój zeza, problemy z przyjmowaniem pokarmu.

Przyczyny grzybów w uszach

Grzyb uszny u psów nazywany jest otomycozą, a patologia ta jest umiejscowiona w okolicy kanału słuchowego. Czynniki wywołujące chorobę to drobnoustroje grzybicze drożdżakowe, które stale znajdują się na skórze zwierząt domowych. W pewnych sytuacjach grzyby rozpoczynają swój aktywny wzrost i rozmnażanie, powodując poważne procesy zapalne.

Zwróć uwagę! Zapalenie ucha grzybiczego (otomycyoza) nie jest zakaźne i nie dotyczy innych zwierząt. Ponadto, otomycoza nie jest straszna dla ludzi.

Głównymi przyczynami infekcji grzybiczych w uszach psa są:

• Procesy zapalne na skórze psa - w wyniku takich zmian siły odpornościowe znacznie osłabiają się, a na tym tle mikroflora grzybowa rozpoczyna swój aktywny wzrost.

• Kleszcze uszu są rzadkimi przypadkami, ale mimo to diagnozuje się zapalenie ucha wywołane przez rozwój kleszczy uszu.

• Reakcje alergiczne w ciele zwierzęcia - w obecności alergenu w codziennej diecie psa alergie na pewne substancje mogą stać się rodzajem trampoliny do dalszego rozwoju grzybów w uchu.

• Osłabienie mechanizmów obronnych organizmu jest główną przyczyną otomycyozy u psów. W obecności patologicznych procesów w ciele zwierzęcia lub silnego stresu, układ immunologiczny jest osłabiony, a grzyby rozwijają się na skórze i małżowinach usznych.

• Terapia przeciwdrobnoustrojowa - długotrwałe stosowanie antybiotyków, może powodować otomycozę. Ponadto, mikroorganizmy grzybowe mogą rozprzestrzeniać się w ciele psa. W takich przypadkach, w celu zapobiegania chorobom grzybiczym, eksperci weterynaryjni zdecydowanie zalecają podawanie swojemu psu określonego leku - probiotyku. Wywierają wyraźny efekt prewencyjny, którego celem jest zapobieganie infekcjom grzybiczym.

Zwróć uwagę! Weterynaryjna statystyka medyczna stwierdza, że ​​najczęściej zapalenia w uszach wywołane rozwojem drobnoustrojów grzybiczych występują u psów uszatych z długimi uszami. To po raz kolejny udowadnia, że ​​zdrowie zwierzęcia musi być traktowane z najwyższą uwagą.

Innymi równie ważnymi przyczynami wywołującymi otomycozę są:

• zmiana miejsca zamieszkania, zmiana właściciela, silny strach;
• hipotermia - długotrwałe pływanie w chłodnej wodzie, chodzenie w strugach deszczu;
• długi pobyt w słońcu;
• zaburzenia odżywiania;
• zaburzenie endokrynologiczne;
• zakaźne zmiany i helminthiasis.

Mikroskopijne grzyby Malasseziya, powodują nie tylko zapalenie ucha i zapalenie skóry u psów, ale mogą również powodować rozwój zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, nieżytu nosa i patologii w oczach. Przy dołączaniu drugorzędowej patogennej mikroflory pochodzenia bakteryjnego drożdże wywołują dyskomfort w reakcjach zapalnych.

Rodzaj grzybów - Fitosporum, należy do działu promienicy i ma dwie dystrybucje:

• Malassezia owalny jest gatunkiem zależnym od lipidów, występującym tylko u ludzi i staje się przyczyną łojotokowego zapalenia skóry.

• Malasseziya patidermatis - lipofilny grzyb, który nie jest zależny od metabolizmu lipidów i występuje u większości przedstawicieli świata zwierząt.

Pierwszym naukowcem, który zidentyfikował ten rodzaj grzyba w osobnej grupie był Francuz Louis Charles Charles Malass. Trudność w pracy z grzybami drożdżowymi tego typu jest skomplikowana ze względu na to, że rozwijają się one niezwykle wolno w porównaniu z innymi gatunkami i wymagają specjalnych środków.

Objawy zapalenia ucha u psów

Pierwsze wyraźne oznaki początku procesu zapalnego są brane pod uwagę, gdy czworonożny zwierzak silnie potrząsa głową. Początkowi choroby towarzyszy silny dyskomfort w postaci swędzenia. Pies drapie jedno ucho, a patogen infekcji grzybowej wnika głębiej, rozprzestrzeniając się na powierzchnię skorupy.

Głównymi objawami wystąpienia otomycykozy są:

• swędzenie w przewodzie słuchowym zwierzęcia;
• zwiększony lęk psa;
• odprowadzanie dużych ilości siarki z kanału słuchowego;
• zmiana koloru woskowiny, w związku z przystąpieniem mikroflory bakteryjnej;
• przekrwienie widocznej skóry ucha;
• występowanie obrzęku i stanu zapalnego;
• surowicza wydzielina z ucha;
• nieprzyjemny zapach.

W przypadku przedwczesnej opieki medycznej zewnętrzne formy zapalenia ucha przechodzą do następujących etapów. Tego typu komplikacje są obarczone rozwojem zapalenia ucha środkowego, głuchoty, a w niektórych przypadkach możliwe jest wystąpienie procesu zapalnego w oponach oponowych.

Zwróć uwagę! Dzięki intensywnemu szczotkowaniu uszu pies rozprzestrzenia zarodniki grzyba na resztę ciała. Występują zmiany grzybicze łapy, tułowia i szyi.

Najczęściej rejestrowane otomycyty występują w base-hauntach, pudlach, cocker spanieli, seterach, dalmatyńczykach i bigleyach. Wynika to przede wszystkim z faktu, że takie rasy psów mają zmniejszoną naturalną wentylację przewodu słuchowego, zwiększoną wilgotność, stwarzając idealne warunki do wzrostu i rozmnażania grzybów drożdżopodobnych.Chorogardowe zapalenie ucha nie jest rzadko spotykane u tych psów, które mają fizjologiczną muszlę uszną o dużych rozmiarach. fałdy chrzęstne. W strefie upadku ryzyka - Shar Pei, Rottweilers, Newfoundlands.

Zdarza się również, że właściciel nie zawsze dostrzega rozwój procesu patologicznego. Wynika to z powolnego procesu, a otomycoza przechodzi od stanu ostrego do przewlekłego. Przez całe życie pies od czasu do czasu dręczył się ostrym stanem zapalnym, a następnie okresami remisji. Jednocześnie zaawansowany stan zapalny małżowiny usznej prowadzi do ropni i przerostu błony bębenkowej.

Metody diagnostyczne

Nie jest możliwe postawienie dokładnej diagnozy wyłącznie na temat metod badania zewnętrznego. Wykwalifikowany lekarz może jedynie przyjąć rozwój patologii na podstawie objawów klinicznych.

Aby odróżnić chorobę od zwykłych procesów zapalnych, które nie mają etiologii grzybowej, wystarczy dotknąć podstawy muszli. W przypadku braku bólu i innych zjawisk, mówi, że proces patologiczny nie obejmuje głębokich obszarów małżowiny usznej.

Główną metodą diagnostyczną jest badanie wysięku pobranego pod mikroskopem. Podłoże z ucha nakłada się na szkiełko. Obecność dwóch lub więcej splecionych pasm grzybni, zarodników i owalnych komórek w polu mikroskopowym jest uważana za oznakę początkowych stadiów zakażenia.

Zwróć uwagę! Gdy w polu mikroskopowym znajduje się ponad 10 zarodników grzyba, weterynarze mówią o zaawansowanym stadium patologii.

Innym rodzajem diagnozy jest wykrywanie patogennej mikroflory wyhodowanej z rozmazu w specjalnej pożywce. Wyniki tej metody diagnostycznej są gotowe w dniu 7-11. Jeśli podczas siewu zostanie stwierdzona niewielka ilość zarodników grzybów, leczenie nie jest zalecane, ponieważ jest to normalny stan skóry zwierzęcia.

Leczenie

Podstawą terapii jest wyeliminowanie przyczyny, która zapoczątkowała rozwój grzyba w uszach psa. W częstości przypadków są to reakcje alergiczne i roztocza ucha. Po wykryciu zmiany pierwszego stopnia i łagodnej postaci otomycykozy, leczenie polega na użyciu specjalnych kropli mających na celu zniszczenie grzyba.

Przed rozpoczęciem podawania leków konieczne jest oczyszczenie kanału słuchowego ze specyficznego wydzielania, obfite ilości siarki i ewentualny wysięk.

Aby umyć ucho, użyj ciepłego roztworu soli fizjologicznej lub chlorheksydyny o stężeniu 0,05%. Konieczne jest przeprowadzanie czyszczenia i płukania kilka razy w tygodniu. W przypadku wydzielania dużej ilości wydzieliny konieczne jest przeprowadzenie płukania zewnętrznego przewodu słuchowego za każdym razem przed wprowadzeniem przeciwgrzybiczych kropli do uszu.

Ciepły roztwór do mycia wstrzykiwany w małych ilościach, trzymając ucho psa. Powoli masuj podstawę ucha delikatnymi ruchami. Możesz dać potrząsając uszami psa, aby usunąć resztki roztworu. Użyty materiał - serwetki, waciki, gazę należy starannie zebrać i wyrzucić.

Zwróć uwagę! Remediację powierzchni małżowiny usznej w celu oczyszczenia z utworzonej płytki nazębnej, folii i skorup najlepiej przeprowadza się za pomocą specjalnych rozwiązań - Otominy i Otifri, zaprojektowanych specjalnie do tych celów.

Narkotyki

Zaleca się terapię przeciwgrzybiczą, która obejmuje przyjmowanie leków - Oritzin, Tresadem, Oridemil, Nikhlofam. Ponadto ważne jest, aby zapobiec wystąpieniu wtórnej infekcji bakteryjnej iw tym celu stosuje się środki przeciwdrobnoustrojowe - gentamycynę, ceftriakson, amoksyklaw. Terapia wspomagająca polega na przyjmowaniu hepatoprotektorów (leków wspomagających funkcję wątroby) i immunomodulatorach w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

Najbardziej popularnymi immunostymulatorami dla psów są:

Jeśli twoje zwierzę zostanie zdiagnozowane z zapaleniem ucha na tle infekcji grzybiczej z dodatkiem patogennej mikroflory bakteryjnej, leczenie będzie bardziej złożone, w tym silne antybiotyki. Wszystko to można zrobić w domu i nie ma potrzeby pozostawania w klinice weterynaryjnej. W niektórych przypadkach przepisuje się kilka środków przeciwdrobnoustrojowych jednocześnie, co pozwala wyeliminować problem i chronić zwierzę przed możliwym nawrotem.

Zwróć uwagę! Prowadząc antybiotykoterapię i wprowadzając immunostymulanty, możliwy jest rozwój uzależnienia. Podobnego efektu można zapobiec, zmieniając leki i określając próg czułości.

Infekcje grzybicze i bakteryjne rozwijają się u psów o osłabionym ciele, niezdolnych do wytrzymania przenikania i rozmnażania mikroflory chorobotwórczej Ważne jest monitorowanie stanu skóry i wszystkich widocznych błon w zwierzęciu, aby uniknąć rozwoju otomycyozy i innych chorób. W przypadku najmniejszych odchyleń w stanie zwierzęcia należy skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu uniknięcia rozwoju powikłań.

Rodzaje grzybów u psów, leczenie i zapobieganie grzybicom

Rodzaje grzybic i ich patogenów

Infekcja psów z zakażeniem grzybiczym występuje dość często. Prawdopodobieństwo infekcji i rozwój grzybic jest praktycznie niezależne od żywności i warunków przetrzymywania - nie tylko zwierzęta uliczne, ale także ludzie domowi i zadbani mogą być chorzy. Większość z nich nosi ciężką chorobę, szczególnie jeśli działa. Ale nie jest to wcale konieczne, aby poruszyć ten temat, grzyby u psów są dobrze traktowane, dla których istnieją specjalne preparaty w arsenale współczesnej medycyny weterynaryjnej.

Grzyby to patologiczne mikroorganizmy, które mogą wpływać na skórę i jej pochodne, powodować w nich procesy zapalne, a następnie je niszczyć. Najczęściej diagnozowaną chorobą pochodzenia grzybowego u psów jest dobrze znany grzyb owłosiony. Choroba ta występuje w dwóch postaciach, ponieważ jest wywoływana przez grzyby z dwóch różnych rodzajów tritofitonu i mikrosporum. W związku z tym w pierwszym przypadku nazywane jest trichofitozą, w drugim - mikrosporią. Ringworm wpływa na skórę, sierść i pazury psów.

Kandydoza to kolejna patologia, z której często cierpią czworonożne zwierzęta domowe. Jego patogeny są warunkowo patogennymi grzybami drożdżowymi z rodzaju Candida, zwykle zamieszkującymi skórę zwierząt i błony śluzowe jamy ustnej, oczu, nosa, płuc, jelit i pochwy.

Malassezia jest chorobą dermatologiczną psów, jej patogenem jest grzyb Malassezia pachydermatis. Żyje na ciele zdrowych zwierząt, nie okazując się, podczas gdy ich odporność kontroluje i hamuje ich rozmnażanie. Ale kiedy ochrona jest osłabiona, Malassees atakują skórę uszu, powodując zapalenie ucha, a także mogą być aktywowane na skórze między łapami, w pobliżu odbytu i na ogonie, w odbytnicy i pochwie.

Fawus lub strup charakteryzuje się uszkodzeniem skóry, sierści i pazurów psów, czasem narządów miąższowych.

Grzyby najczęściej pasożytują na skórze, łapach i uszach psów.

Ale są też takie, które rozmnażają się w tkankach wewnętrznych i narządach, co prowadzi do poważnego naruszenia ich funkcji, a przy braku szybkiego leczenia, często do śmierci zwierzęcia domowego. Takie patologie są jednak zwykle osłabione przez przewlekłe infekcje, stare lub zubożone zwierzęta.

Przyczyny grzybicy

Najczęściej zwierzęta zarażają się grzybami od chorych członków rodziny, kotów, gryzoni. Ale ektopasożyty mogą również stać się nosicielami patogenów grzybic - pcheł, kleszczy, wszy. Zarodniki grzybów mogą znajdować się na skórze lub błonach śluzowych, będąc uprzednio na ubraniach i butach ludzi, artykułów gospodarstwa domowego, kołnierzyków i smyczy.

Wprowadzenie patogenów do zwierzęcia nie zawsze oznacza rozwój choroby. Jeśli pies ma zdrową, nienaruszoną skórę i silną odporność, wówczas "inwazja" prawdopodobnie pozostanie bez konsekwencji.

Ale jakikolwiek gwałtowny spadek w obronie organizmu jest pretekstem do rewitalizacji i ulepszonej reprodukcji grzybów. Może to nastąpić w wyniku:

• choroba zakaźna;
• silne zmęczenie;
• hipotermia;
• będąc przygotowanym lub w wilgotnym pomieszczeniu;
• złe odżywianie;
• alergie;
• leczenie niektórymi silnymi lekami.

Ułatwienie penetracji grzybowej maceracji i mikrouszkodzenia skóry. Oprócz osobników z obniżoną odpornością, grzybice często zakażają szczenięta, ponieważ ich system ochronny nie został jeszcze w pełni uformowany, ciężarne suki i zwierzęta po szczepieniu.

Objawy

Chociaż patogeny grzybic są różne, objawy tych chorób są pod wieloma względami podobne do siebie. Tak więc następujące zmiany w wyglądzie i zachowaniu zwierzęcia powinny ostrzec właścicieli:

• pies często drapie, liże, gryzie niektóre miejsca na ciele lub ciągle próbuje dosięgnąć ucha łapą, ponieważ jest bardzo swędzący;
• włosy na nich wypadają lub zrywają się, tworzą się łyse łatki (jednak utrata włosów nie jest obowiązkowym objawem grzybicy);
• skóra w tych obszarach staje się sucha, czerwona lub szara, zaczyna się złuszczać i jest pokryta skorupami szaro-żółtego lub brązowego;
• z ciała psa zaczyna nieprzyjemnie pachnieć;
• wewnętrzna powierzchnia ucha lub uszu zaczerwienia się, pęcznieje i pęcznieje, zaczyna odstawać od siarki, surowiczy lub ropny wysięk o kwaśnym zapachu;
• skóra między palcami i wokół pazurów zaczerwienia się, pokrywa i pęka, a następnie zmieniają kolor, złuszczają, deformują się i pękają.

Objawy te nie są nieodłączne w żadnej z chorób grzybiczych i trudno je zdiagnozować. Dokładnie określić, czy choroba może być tylko weterynarzem.

Przewlekła grzybica

Nie zawsze choroby grzybicze u psów manifestują się tak wyraźnie. Zdarza się również, że są prawie ukryte i trudno jest wizualnie zobaczyć, że zwierzę jest chore. Nadal istnieją pewne oznaki:

• nie ma łysiny, ale wełna jest bardziej postrzępiona niż zwykle;
• włosy są matowe, nieporządne, łatwo brudne;
• na nosie, za uszami, na fałdach łap mogą być małe, pozbawione owłosienia plamy z prawie niezmienioną skórą.

Reszta zwierzęcia wygląda jak zwykle, nie cierpi na brak apetytu, aktywnie porusza się i normalnie śpi.

Diagnoza choroby

Jeśli podejrzewasz, że u psa występuje grzyb, powinieneś natychmiast skontaktować się z przychodnią weterynaryjną. Pomoże to nie tylko ustalić prawidłową diagnozę, ale także przepisać prawidłowe leczenie. Biorąc pod uwagę wiele przyczyn występowania i rozwoju infekcji, badanie pacjenta z czterema palcami powinno być złożone.

Specjalista najpierw zbada skórę zwierzęcia w świetle specjalnej lampy, która sprawia, że ​​niektóre grzyby są widoczne, ale ten test nie może być jedynym. Po pierwsze, ponieważ z wynikiem dodatnim potwierdza jedynie obecność patogenu, ale nie pozwala ustalić jego tożsamości gatunkowej. Po drugie, 40% grzybów nie jest identyfikowanych w ten sposób i może pozostać niezauważone.

Aby uzyskać dokładniejszą diagnozę, lekarz może zalecić takie badania:

• ogólna lub szczegółowa analiza krwi i moczu w celu oceny stanu zdrowia zwierzęcia w danym czasie;
• badania krwi na alergeny i biochemię w celu ustalenia podstawowych przyczyn infekcji grzybiczych.

I tylko na podstawie tych danych możliwe jest przepisanie odpowiedniego leczenia. W przeciwnym razie możesz walczyć z grzybem u psów przez lata.

Zasady leczenia

Leczenie grzybów u psów jest zawsze przeprowadzane indywidualnie. W przypadku drobnych zmian zwykle stosuje się maść. Takie leki jak Clotrimazol, Dermatol, Miconazole, Mikoseptin, Yuglon, Yam i inne dają dobry efekt. Jeśli choroba jest tylko wtórną infekcją, wówczas wraz z lekami grzybowymi przepisywane są antybiotyki, na przykład Amoksyklaw, Ceftriakson, Gentamycyna.

Wiele zmian skórnych u zwierząt łatwiej jest leczyć za pomocą specjalnych szamponów, które mają nie mniej wyraźny efekt. Należą do nich Imaverol, Doctor, Nizoral. Jeśli grzyb osiadł w uszach zwierzęcia, użyj kropli amitroziny, lamparta, oricyny.

Oprócz leków przeznaczonych do użytku zewnętrznego, psom przepisuje się tabletki i strzały o działaniu przeciwgrzybiczym. Może to być flukonazol, ketokonazol, griseofulfina.

W przypadku uczulenia, które było przyczyną zakażenia, środek drażniący jest wykluczony. Podlega leczeniu i ustalona podczas badania choroby zwierząt domowych, która osłabia psa i zmniejsza jego odporność. Lekarz może przepisać szybkie immunostymulatory i immunomodulatory. Jedną z opcji leczenia może być szczepienie zwierząt preparatami Mycoderm lub Vacterm, które są również wykorzystywane do celów profilaktycznych. Ponieważ wiele z tych leków jest szkodliwych dla wątroby, pomocne będą także hepatoprotektory. Jednak wszystkie leki powinny być przepisane przez weterynarza, a nie właściciela psa.

Niektóre rodzaje grzybów mogą być niebezpieczne dla ludzi i innych zwierząt domowych (zwłaszcza kotów). W takim przypadku leczenie chorych zwierząt powinno odbywać się w rękawicach medycznych, a ich kontakt z potencjalnymi przedmiotami zakażenia powinien zostać wykluczony. I tylko po wyzdrowieniu mogą wrócić do swojego zwykłego środowiska.

Zapobieganie grzybom

Ochrona psa przed infekcjami grzybiczymi jest dość prosta. Do tego potrzebujesz:

• zapewnić zwierzęciu dobrą opiekę i dobre odżywianie;
• przechowywać w suchym i czystym pokoju lub wolierze;
• wykluczają komunikację zwierząt domowych z chorymi i bezpańskimi zwierzętami;
• regularnie odwiedzaj weterynarza w celu szybkiego diagnozowania i leczenia chorób;
• nie zaniedbuj szczepień, jeżeli są one pokazywane psu;
• leczyć wełnę przeciwko pasożytom;
• zapewnić zwierzęciu niezbędne ćwiczenia, ale nie należy nadmiernie obciążać jego ciała;
• wylewaj go za pomocą szamponów nie więcej niż jest to zapisane w instrukcjach.

Jak widać, zasady te nie są tak trudne do wdrożenia, ale dla psa mają na myśli zdrowie.

Jeśli znajdziesz błąd, zaznacz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Grzyby u psów - niż leczyć, szczepionki

Grzyby u psów (dermafitoza) - przy tej infekcji właściciele często odwiedzają kliniki weterynaryjne. Każde zwierzę może cierpieć na tę chorobę, niezależnie od warunków.

Treść artykułu:

Informacje ogólne

Istnieje wiele odmian tej choroby. Znaki, przyczyny różnych:

• Kontakt z chorym.
• Przejdź przez brudną roślinność.
• Ty, jako właściciel psa, możesz przynosić bakterie do ubrań.

Mówimy tutaj o niebezpiecznych dla zwierząt gatunkach ludzkich. W większości przypadków pies może zachorować, mieć nadwrażliwość, zmniejszyć odporność.

Na skórze zwierzęcia drożdżaki są prawie zawsze obecne. Wraz z upływem niektórych wydarzeń postępuje. Taka choroba nazywa się Malassezia.

Same w sobie są nieszkodliwe. Powód - stan ciała psa. Istnieją predyspozycje do małych szczeniąt, chorych zwierząt domowych.

Wilgotność, niezrównoważone odżywianie prowadzi do pojawienia się grzyba. Yorkshire terriery mają wspaniały płaszcz. Jeśli nie grzebiesz okresowo, są maty.

Grzyb natychmiast zaczyna się namnażać na psach. Ze względu na fakt, że skóra dostaje mniej tlenu. Ponadto, jeśli przesadzisz, często myjesz psa szamponem głęboko oczyszczającym, ochrona skóry słabnie.

Używane leki, które mogą tłumić układ odpornościowy. Czynniki są liczne. Ryzyko infekcji gatunkiem chorobotwórczym prawie zawsze ma miejsce.

Czy jesteś podejrzliwy? Skontaktuj się ze swoim weterynarzem. Zdolność szybkiego rozmnażania zmniejsza ochronną funkcję odporności nawet u psów, które otrzymały szczepionkę.

Bakterie mają tendencję do wnikania w głębsze warstwy skóry, towarzysząc rozwojowi zapalenia pęcherzyka. Ciało grzyba może być zrzucone z płaszcza psa, rozprzestrzeniając się wszędzie.

Objawy

Możesz zauważyć tworzenie się małych plamek na skórze. Wełna staje się rzadka, krucha. Krótkie włosy mogą pozostać w obszarze zmian chorobowych podczas grzyba.

Miejsca nie zmieniają się przez długi czas, lub szybko się czołgają, zależnie od odmiany, ponieważ manifestuje się odporność. Początkowo włosy zaczynają opadać na łapy, nos, głowę, szyję, za uszami.

Jeśli zauważysz łysienie, udaj się do weterynarza. Skóra później staje się czerwona. Pokrywy są uformowane w szarawy, białawy kolor, pokrywają bańkę.

Łuski, płatki przyklejają się do skóry lub odpadają, są oddzielone. Nieleczone obszary łysienia powiększają się. Grzyby przenikają dalej, prowadząc do poważnych komplikacji.

Mogą pojawić się łysiny, zgrubienia, zgrubienia skóry, pojawienia się guzów. Po pokonaniu mieszków włosowych pies przez długi czas traci całą sierść, łysiejąc.

Wykrywane w różnym stopniu. Pies drapie miejsce swędzenia, aż zacznie krwawić. Objawy to alergie, pchły i inne pasożyty. Przed wizytą w szpitalu należy założyć na psa ochronny kołnierz.

Jeśli są zadrapania, należy zastosować środek antyseptyczny. W klinice określ wszystkie miejsca, które są przetwarzane. Z tych obszarów nie będą pobierane żadne analizy. Zapalenie skóry może również wystąpić między palcami, w pobliżu pazurów, na poduszkach.

Występuje szorstkość, pękanie, stany zapalne skóry, strupy, łuszczenie, skrzywienie, żółknięcie pazurów. Aktywna reprodukcja grzyba jest widoczna podczas mokrej pogody na zewnątrz.

Dlatego należy nosić obuwie ochronne. Sucha wełna, łapy po kąpieli. Być może pojawienie się grzyba w uszach, podczas gdy jest charakterystyczny zapach, zapalenie, drapanie.

W Yorkshire terrier ze względu na długie włosy nie można zauważyć pojawienia się grzyba, ale zanika, wygląd staje się zaniedbany. Zwróć szczególną uwagę na zakręty, nos, za uszami.

Znajdź małe łyse miejsca, poprowadź psa do weterynarza. Przełóż skrobanie na testach, aby upewnić się, że grzyb nie przekroczył dopuszczalnych limitów.

Leczenie

W klinice skóra zwierzaka będzie oświetlona specjalną lampą. W obecności grzyba zauważalny będzie szmaragdowy, luminescencyjny odcień. Jednak nie wszystkie gatunki mogą być tak zdefiniowane.

Konieczne jest przeprowadzenie pełnej analizy w celu zbadania rodzaju, szybkości reprodukcji, rozmieszczenia psa w leku. Według dzisiejszych standardów jest to droga procedura.

Z pełnym obrazem badania lekarz weterynarii będzie mógł prawidłowo wybrać leczenie. Maść stosuje się w obecności kilku łysinek:

Przy występowaniu dużych obszarów nie mają one zastosowania, składają się z toksycznych składników. Szampony przeciwgrzybicze są używane:

Zapobieganie

Utrzymaj zdrowie swojego psa - aktywne gry, prawidłowe odżywianie, przestrzegaj podstawowych zasad higieny. Nie zezwalaj na kontakt z ulicznymi zabłąkanymi zwierzętami.

Grzyby u psów: objawy, zapobieganie i leczenie

Dermatofitoza lub zakażenie grzybicze jest częstym powodem wizyty w klinice weterynaryjnej. Grzyb u psa jest możliwy w każdym wieku iw najlepszych warunkach. Nie można w pełni chronić zwierzaka przed tą plagą. Na szczęście dermatofitoza jest uleczalna dzięki nowoczesnym lekom, ale właściciel nie może przegapić początku choroby i poradzić się lekarza na czas. Jak rozpoznać grzyby i co zrobić, aby przywrócić zdrowie swojego zwierzaka?

Informacje ogólne

Istnieje niezliczona ilość grzybów, ale tylko niektóre są niebezpieczne dla zwierząt. Pies może zachorować po interakcji z zakaźnym psem, po przejściu przez zanieczyszczoną trawę, grzyb może zostać wniesiony do domu przez właściciela - na buty lub ręce. W tych przypadkach mówimy o gatunkach chorobotwórczych, które są niebezpieczne dla innych zwierząt i / lub ludzi.

Ale często psy chorują z powodu wysokiej wrażliwości lub niskiej odporności odporności na warunkowo patogenne gatunki. Na przykład grzyb drożdżaków u psów jest zawsze obecny na skórze (jest to normalny, nieszkodliwy "sąsiad"), ale w pewnych okolicznościach jego ilość zaczyna rosnąć, co prowadzi do choroby przez Malassezia. Warunkowo patogenne grzyby nie są zakaźne. Żyją na skórze, nie powodując szkód. Tj Problem leży tylko w ciele psa.

Młode psy i szczenięta, osłabione zwierzęta w okresie rekonwalescencji, psy z patologiami odpornościowymi skłonnymi do dermatoz i alergii są podatne na grzybicę skórną. Choroba przyczynia się do nieprawidłowego żywienia i wysokiej wilgotności. Grzyb szybko rozmnaża się na skórze, która źle oddycha - pod matami i grudami ściętej wełny, która nie została wyczesana. Z nadmierną ostrożnością, jeśli pies myje się raz w tygodniu szamponem do głębokiego mycia, zmniejsza się funkcja ochronna skóry, co zwiększa liczbę grzybów. Oporność zmniejsza się po przebiegu leków hamujących układ odpornościowy. Istnieje wiele czynników, które wywołują choroby grzybowe u psów. Ale najbardziej irytujące, że ich brak nie gwarantuje ochrony - zawsze pozostaje ryzyko zakażenia przez gatunki chorobotwórcze.

Przy pierwszym podejrzeniu ważne jest, aby natychmiast skontaktować się z kliniką. Grzyb rozmnaża się bardzo szybko, zmniejszając odporność psa - nawet zaszczepione zwierzę staje się podatne na wirusy. Poprzez wpływ na głębsze warstwy skóry grzyb powoduje ostre stany zapalne i choroby mieszków włosowych. Na zranionej skórze rozmnażają się szybciej bakterie, pasożyty i pierwotniaki. Ponadto grzybnia jest stale wylewana z włosów zwierzęcia, okazując się dosłownie wszędzie. Zgodnie z historią właściciela lub zdjęcia, nie można określić patogeniczności grzyba, ale dopóki nie jest to jasne, istnieje możliwość infekcji. Zwłaszcza jeśli rodzina ma starców, dzieci i ludzi o niskiej odporności.

Jak rozpoznać grzyb?

Przy typowym rozwoju grzyb na skórze psa zaczyna się od pojedynczego miejsca lub kilku małych plamek. Sierść stopniowo się rozciąga i wypada lub jakby zrywała się u samego korzenia - "słupki" krótkich włosów pozostają w dotkniętym obszarze. Drobiny mogą pozostać niezmienione przez długi czas lub szybko się rozprzestrzeniają - zależy to od rodzaju grzyba i stopnia odporności układu odpornościowego. Zwykle pierwsze, pozbawione owłosienia obszary pojawiają się na łapach na dole, na głowie, na nosie, za uszami lub na szyi, ale łysy punkt w jakimkolwiek innym miejscu wymaga również zbadania przez lekarza. Skóra stopniowo zmienia swój odcień - zmienia kolor na szary lub czerwony. Na korzeniach włosów widoczne białawe lub szare "osłony" pokrywające bańkę. W większości przypadków widoczne są płatki lub łuski - mogą one łatwo się rozdzielić i kruszyć lub przyklejać do skóry.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia, łysiny są coraz większe. Grzyb rozprzestrzenia się nie tylko wzdłuż powierzchni skóry, ale także wewnątrz, co poważnie komplikuje przebieg choroby. W zaniedbanych przypadkach na plecach i bokach pojawiają się ogromne łysiny, skóra pokrywa się gruczołami i wygładza, pogrubia. W ciężkich przypadkach zwierzę może stać się całkowicie łysy przez długi czas, jeśli mieszki włosowe uderzą w grzyby: na pierwszy rzut oka psy mają dużo wełny - niektóre rodzaje grzybów mogą "rozebrać" wielkiego św. Bernarda w ciągu tygodnia!

Swędzenie jest kolejnym charakterystycznym objawem infekcji grzybiczych. Ale nasilenie może być bardzo różne, od łagodnego obsesyjnego świądu po niekontrolowane drapanie skóry we krwi. W związku z tym swędzenie lub jego brak nie jest powodem do losowej diagnozy (zwłaszcza, że ​​pies może swędzić z powodu alergii, pcheł, zapalenia skóry i z wielu innych powodów). Jeśli pies drapie skórę, nawet przed wizytą w klinice, konieczne jest, aby zatrzymać swędzenie lub analog i założyć obroże ochronne na zwierzę lub lekki, nieprzykryty koc - mikrouraz i wtórne infekcje bakteryjne komplikują leczenie. Zadrapania pozostawione przez pazury powinny być natychmiast potraktowane jakimkolwiek antyseptycznym roztworem (zrobi to ludzka miramistina lub spray do natryskiwania weterynaryjnego). Pamiętaj, aby pokazać swojemu lekarzowi, gdzie potraktowałeś swoją skórę - obszar ten nie jest odpowiedni do oceny objawów i pobierania materiałów do testów.

Czasami grzyb wpływa tylko na przestrzeń międzypalcową, skórę wokół pazurów, same pazury i poduszki łapy. Skóra rozszerza się, pęka, jest zaogniona, pokryta skorupą lub łuskami, pazury zmieniają kolor na żółty i wyginają się. Zwykle grzyby na łapach są aktywowane jesienią lub wiosną, gdy są brudne i mokre na zewnątrz: pies kuleje, często skubie między palcami i / lub łapkami, czasami nie wchodzi na bolącą stopę. Przed wizytą w klinice łapy powinny być chronione przed wilgocią: podczas chodzenia nosić ochronne miękkie buty, a po kąpieli kąpać suchą suszarką. Nie pozwól, aby złamać bolący punkt.

Grzyb może osadzać się na cienkiej, pozbawionej owłosienia skórze wewnętrznej powierzchni uszu i małżowiny usznej - ciężkim zapachu, drapaniu, pogrubiałej, zapalnej skórze. Ale grzyb ucha u psów nie jest chorobą niezależną, ale komplikacją lub konsekwencją. Zarodniki w zeskrobkach z ucha występują w alergiach, zapaleniu ucha, infekcjach bakteryjnych, w obecności pasożytów (roztoczy, pcheł) i patologii odporności. Tj coś doprowadziło do wzrostu liczby grzybów, a ten czynnik musi zostać wyeliminowany lub przejęty pod kontrolą.

Przewlekły niewyrażony przebieg choroby

O tym, jak grzyby wyglądają u psów, piszą to samo wszędzie - łysiny, zaczerwieniona lub szara skóra, pies swędzi. Ale zdarza się, że te symptomy nie istnieją, ale jest grzyb. W przypadku wełny wszystko wydaje się być normalne, tylko w tym przypadku, włosy okresowo lub stale odpadają. Przy długotrwałej infekcji, płaszcz staje się matowy, łatwo mylić i wygląda nieporządnie po kilku dniach po kąpieli. Większość właścicieli uważa, że ​​ten molekuła jest sezonowa, ze względu na suchość powietrza, nieodpowiedni szampon lub paszę. Jednak podjęte wysiłki nie przynoszą rezultatów - wełna jest postrzępiona i postrzępiona. Nie zawsze, ale dość często na skórze znajdują się małe łyse miejsca - za uszami, na nosie, na fałdach łap. Skóra na małych plamkach wygląda normalnie lub lekko szaro. Jeśli pies ma długie włosy, prawie niemożliwe jest ich wykrycie.

Dzieje się tak z różnych powodów. Na przykład pies ma wysoką, ale niewystarczającą odporność na tego typu grzyby. Lub warunkowo patogenny grzyb, niezbyt niebezpieczny. Jednak w pewnych okolicznościach (stres związany z odpornością podczas szczepień, stresu lub ciąży) grzyb można aktywować. Dlatego, zauważając powyższe objawy, należy koniecznie przejść skrobanie ze skóry na testach - jest to jedyny sposób, aby upewnić się, że ilość grzybów na skórze nie przekracza normy.

Diagnoza i leczenie

Przede wszystkim lekarz oświetli wełnę specjalną lampą, pod której promieniami grzyb lśni w szmaragdowym kolorze. Należy jednak wziąć pod uwagę, że około 40% gatunków grzybów nie nadaje charakterystycznego blasku - iskry mogą być mylone z kurzem lub w ogóle nie zauważane. Nawet jeśli grzyb został znaleziony, lampa przez lampę nie dostarcza żadnych informacji poza przekonaniem, że na skórze znajduje się grzyb. A ponieważ konieczne jest leczenie zakażenia za pomocą ukierunkowanych środków, wiedza o obecności samego grzyba nie wystarcza.

Jeśli lekarz natychmiast zaleci maść i tabletki, a nie przeprowadzi dogłębnej analizy, leczenie może trwać latami! Dlatego też właściciel musi albo nalegać na dokładną analizę skrobania, albo zwrócić się do innego, bardziej uważnego lekarza.

Analiza musi być kompletna - określenie rodzaju grzyba, ilości, wrażliwości na różne leki, tempa wzrostu. Jest to kosztowne studium: w Moskwie ceny na 2014 r. Około 1800 rubli, jeśli płacisz czekiem za 300-500 rubli za analizę, pobierano od psa proste oznaki obecności lub braku grzyba - to nie wystarczy! Zalecamy natychmiast przejść:

• bakteriologia krwi. Być może pies jest wrażliwy na koki lub inne bakterie, a grzyb jest wtórną infekcją. Wtedy zwierzę można wyleczyć tylko poprzez wyeliminowanie pierwotnego źródła problemu;

• krew na określenie statusu alergicznego. Alergie nie zawsze dają oczywiste objawy. Jeśli skóra jest zapalna z powodu alergii, grzyb będzie się pojawiał po kilku tygodniach po udanym leczeniu. To błędne koło, dopóki nie wyeliminujesz alergenu;

• krew i mocz do analizy biochemicznej, lepiej rozmieszczone. Ponieważ grzyb przejawia się u psów z upośledzoną odpornością i utajonymi chorobami przewlekłymi, ważne jest, aby poznać ogólny stan zdrowia. Analizy będą pokazywać awarie w pracy narządu lub systemu, jeśli takie istnieją.

Wysoki koszt tych badań jest wart ponad oszczędność czasu, nerwów i pieniędzy, które właściciele wydają na nieudaną walkę z infekcją, sięgającą od jednego schematu leczenia do drugiego.

Znając wyniki szczegółowych badań, kompetentny lekarz weterynarii będzie mógł podjąć decyzję o pierwszej lub drugiej próbie leczenia grzybów u konkretnego psa. Schematy są na ogół standardowe, ale ważne jest, aby wybrać odpowiednie leki, które niszczą, a nie po prostu osłabiają, specyficzny rodzaj grzyba. Jeśli na skórze występuje tylko kilka łysych plam, zastosuj maści (pestki, juglon, klotrimazol, mikozolon) i roztwory. Niebezpiecznie jest smarować psa dużymi zmianami - składniki środków przeciwgrzybiczych są toksyczne. Jeśli pies jest posypany od nosa do ogona, użyj szamponów (nizoral, imaverol, doctor). Lokalne leczenie daje dobry efekt, ale tymczasowy. Dlatego konieczne jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych w tabletkach lub zastrzykach (gryzeofulwina, flukonazol, ketokonazol) z immunostymulantami lub modulatorami, hepatoprotektorami (ochrona wątroby).

Nie zapomnij zapytać swojego lekarza, czy ten rodzaj grzyba jest niebezpieczny dla innych zwierząt i ludzi. Jeśli odpowiedź brzmi "tak", powinieneś nosić rękawiczki podczas obsługi swojego zwierzaka. W miarę możliwości zaleca się izolowanie psa - w wolierze lub w oddzielnym pomieszczeniu. Ale tak, że zwierzę nie czuje się opuszczone - stres znacznie osłabia układ odpornościowy.

Pamiętaj, że historie lub zdjęcia uniemożliwiają diagnozę. Nie ufaj obwodom sieci, znajomym itp., Nawet jeśli opinie na temat proponowanego leku są pozytywne. Leczenie psa pod kątem grzyba, zawierzenie się zaleceniom niespecjalistów lub konsultacje w sprawie nieobecności jest największym błędem, jaki może popełnić właściciel. Grzyb jest w stanie modyfikować i dostosowywać się do różnych warunków - niepoprawnie dobrane złożone czynniki powodują, że infekcja jest bardziej odporna. Po kilku nieudanych próbach nadal musisz udać się do kliniki, ale teraz leczenie zajmie dużo więcej czasu i pieniędzy.

Zapobieganie infekcjom grzybiczym to higiena i wsparcie zdrowia zwierząt domowych. Nie trzeba chodzić z psem, gdzie chodzą bezpańskie zwierzęta. Ważne jest, aby dać swojemu zwierzęciu wystarczający ładunek i odpowiednio karmić psa. Szczepienia przeciwko infekcjom grzybiczym są nieskuteczne, a szczepionki czasami tylko pogarszają sytuację (czasami konieczne jest szczepienie - w ostateczności, gdy żadne inne środki nie pomagają w leczeniu psa). Ogólnie, jak wspomniano powyżej, nie można chronić psa przed zarodnikami grzyba. Ale możesz zauważyć chorobę na czas i zwrócić się do lekarza weterynarii na czas - nie zapomnij o tym.